Wp/cnr/Mijajlo Vučinić vojvoda i divizijar

Mijajlo Vučinić vojvoda i divizijar rođen je novembra 1835. godine u Gornjim Rogamima (Piperi) u porodici Niše Milovanova perjanika kod Petra II Petrovića . Umro je 15. decembra 1910. godine na Cetinju.

Biografija

Od rane mladosti 1852. godine učestvovao je u bojevima oko Spuža i Podgorice. Za barjaktara Pipersko-bratonožićke gardijske čete postavljen je 1855. godine . Od 1857. godine postavljen je za barjaktara Garde knjaza Danila. Naročito se istakao kao učesnik crnogorskog-turskoga rata 1862. godine kad je na Malome brdu pośekao protivničkoga vojnika, a u jurišu na šančeve na Meterizima zarobio je tursku zastavu . Za perjanika knjaza Nikole postavljen je 1862. godine . U čin komandira crnogorske vojske unaprijeđen je 1870. godine kad je i postavljen za komandanta bataljona Garde, a iste godine postavljen je za komandanta Prvoga (Piperskog) bataljona u Četvrtoj brigadi . Učesnik je crnogorsko-turskoga rata 1876–1878. godine u činu komandira kao komandant Piperskoga bataljona s kojim je učestvovao u svim borbama od 1875–78. godine, na Vučjem Dolu, Jelenku, Trijebču, Goreviću, Zurskome lugu, oslobođenju Bara i Podgorice. Naročito se istakao na Vučjem Dolu jula 1876. godine . Knjaz Nikola je privremeno bio oduzeo komandnu funkciju komandantu Piperskoga bataljona i Čevsko-bjeličkoga bataljona zbog prijevremenoga napada na Kasabu kod Nevesinja jula 1876. godine. Na spisku Ministarstva vojnog iz 1879. godine nalazi se u činu komandira , kao šesti po redu na platnom spisku iz 1880. godine . Nakon reorganizacije crnogorske vojske 1881. godine jedan je od prvih koji je proizveden u čin brigadira i postavljen za komandanta Treće (Pipersko-brdske) brigade jačine sedam bataljona. Na spisku plata vojnog činovništva od 30. decembra 1883. godine nalazi se kao brigadir crnogorske vojske .

Knjaz Nikola ga je postavio za vojvodu u zimu 1883. godine na jednome skupu na Rijeci Crnojevića . Pokrenuo je 1882. godine izgradnju kamenoga mosta na Zeti u Vranićkim njivama. Tokom 1885. godine nalazio se na čelu komisije za odabir mladića za školovanje. Reorganizacijom crnogorske vojske 1896. godine kao brigadir bio je komandant Treće brigade . S mjesta komandanta Treće brigade, ukazom knjaza Nikole postavljen je 6. januara 1906. godine za komandanta Spuške brigade koju su sačinjavali Piperski, Spuški, Lješkopoljski bataljon .

Za predśednika Velikoga vojnog suda sa śedištem u Kolašinu imenovan je 1909. godine. Kao brigadir bio je virilni poslanik Crnogorske skupštine. Za vrijeme događaja 1909. godine koji se nazivaju Kolašinska afera bio je predśednik suda za suđenje učesnicima tih događaja . U čin divizijara proizveden je 1910. godine . Učestvovao je u svečanostima na Cetinju avgusta 1910. godine prilikom proglašenja Kraljevine Crne Gore . Umro je 15. decembra 1910. godine na Cetinju, a sahranjen je u Vranjićkim njivama u Podgorici. Kad je primljena vijest o njegovoj smrti prekinuto je zasijedanje crnogorske skupštine kako bi mu se ukazala počast. Nosilac je više domaćih i stranih odlikovanja. U spjevu „Junački spomenik“ veliki vojvoda Mirko Petrović je opjevao njegove podvige. Kralj Nikola ga pominje i u „Podgoričkome kolu“ .

Porodica

Zasnovao je brak s Maricom Marković iz Pipera, s kojom je imao sinove: Đura, Milutina, Miloša, Jovana i Nikicu i kćerke: Vidnu, Milu i Stanu. Umro je 18. decembra 1910. godine na Cetinju .

Odlikovanja

Odilikovan je s više domaćih i stranih odlikovanja, među kojima: Ordenom knjaza Danila I stepena (22. maja 1904) , ruskim Ordenom Sv. Ane II stepena, ruskim Ordenom Sv. Stanislava II stepena, turskim Ordenom Medžidije II stepena, bugarskim Ordenom za vojničke zasluge I stepena.

Poveznice

• GENERALI CRNOGORSKE VOJSKE (1881-1921)

Izvori

• Martinović Srđa, Generali Knjaževine i Kraljevine Crne Gore, FCJK, Cetinje, 2016.