Wp/cnr/Manastir Morača
Manastir Morača na desnoj obali rijeke Morače, nedaleko od Kolašina, podigao je 1251/52 godine knez Stefan, unuk Stefana Nemanje osnivača srpske srednjovjekovne dinastije. Manastirski kompleks čine saborna crkva Uspenja Bogorodice, mala crkva Svetog Nikole i zgrada konaka. Porta manastira opasana je visokim zidom sa dvije kapije.
Krajem XV vijeka manastir je zapušten i djelimično se obrušio. Obnovljen je 1570. godine i od tada u narednih vijek i po u Morači su preduzimani mnogi umjetnički radovi. Tokom XVIII vijeka manastir je bio u središtu borbi Moračana i okolnih plemena protiv Turaka, a 1820. godine ušao je u sastav slobodne Crne Gore.
Crkva Uspenja Bogorodice je jednobrodno zdanje sa kupolom i prostranom pripratom sa zapadne strane. Na bočnim stranama glavnog dijela hrama veličinom se ističu pjevnički prostori. Unutrašnji prostor je podređen potrebama pravoslavnog bogosluženja, a u spoljašnjem izgledu se zapažaju osobenosti romaničkog graditeljstva. Prvobitne freske iz sredine XIII vijeka očuvane su djelimilno, samo u južnom dijelu oltarskog prostora koji je posvećen proroku Iliji. Na tri zidne površine prikazuje se njegov život u jedanaest slika. Na istočnom zidu naslikana je Bogorodica sa Hristom.
Na nekoliko mjesta u crkvi sačuvane su zidne slike iz XVII vijeka. Zbirka ikona iz XVII i XVIII vijeka je veoma dragocjena. Jedan dio nalazi se na raskošno rezbarenom ikonostasu koji je nastajao između 1599. i 1617. godine.
Riznica manastira Morača je dosta skromna, a posebnog pomena su vrijedni Oktoih iz štamparije Crnojevića iz 1493. godine i nekoliko ikona i rukopisanih knjiga XVI i XVII vijeka. Mala crkva posvećena Svetom Nikoli podignuta je oko 1635. godine na temeljima nekadašnje odbrambene kule.