Wp/cnr/Kancona

Kancona (ital. canzone - pjesma) je italijanska, lirska pjesnička forma koja je nastala u srednjem vijeku.

Kancona je srodna nekim oblicima iz francuske i katalonske tradicije (šansona, frottola, barzeletta itd.), a porijeklo vodi od balate sa kojom ima najviše sličnosti kada je riječ o kompoziciji.

Metričku formu kancone ustanovio je Dante, a usavršio Petrarka.

Kompozicija

Kancona se najčešće sastoji od više strofa koje imaju neodređeni broj različito rimovanih jedanaesteraca i sedmeraca. Obično se završava kraćom strofom commiato ili congedo (ital. oproštaj) u kojoj je sažet sadržaj pjesme i koja je upućena osobi kojoj je pjesme posvećena.

Najpoznatiji oblik je petrarkistička kancona u kojoj su sve strofe trodijelne i sastoje se od dva ista dijela - piedi i jednog različitog - sirima ili cauda. Dužina strofe može biti od sedam do dvadeset stihova.

Teme kacone mogu biti ljubavne, moralne, političke i filozofske. Vrhunac popularnosti dostiže u XIV vijeku zahvaljujući pjesnicima škole dolce stil nuovo.

Izvori

• Tanja Popović: Rečnik književnih termina, Logos Art, Beograd, 2010, 326.