Wp/cnr/Ivan Milutinović, general-lajtnant

Rođen je 27. septembra 1901. godine u selu Cerovići, Stijepane Piperske kod Podgorice. u porodici Rada Milutinovića. Poginuo je 23. oktobra 1944. godine.

Biografija

Osnovnu školu je učio u rodnom selu a Gimnaziju u Podgorici, Negotinu i Beogradu. Kao gimnazijalac pristupio je naprednom omladinskom pokretu, na njegovu odluku je uticao njegov ujak dr. Vukašin Marković. Jedan je od najistaknutijih rukovodilaca radničke klase i KPJ između dva rata i u toku narodnooslobodilačke borbe. Zbog političke propagande uhapšen je i osuđen na šest mjeseci zatvora koji je izdržao u Požarevcu. Sredinom avgusta 1928. godine nakon izlaska iz zatvora nastavio je politički rad u Beogradu. Radio je na pripremama za IV kongres KPJ. Krajem decembra 1928. godine odlazi po partijskom zadatku, u Crnu Goru a u Beograd se vraća februara 1929. godine i nastavlja politički rad. U avgustu 1929. godine je uhapšen i 28. februara 1930. godine osuđen na šest godina robije. Robiju je izdržao u Sremskoj Mitrovici i Lepoglavi, đe je radio sa Mošom Pijadom, Titom i drugim istaknutim jugoslovenskim komunistima koji su se nalazili na robiji. Na robiji je nastavio revolucionarnu borbu. Jedan je od organizatora štrajka glađu oktobra 1933. godine i marta 1934. godine, pa mu je kazna juna 1934. godine povećana na još dvije godine robije. Nakon izlaska iz zatvora 18. jula 1937. godine odlazi u Crnu Goru odakle se polovinom decembra vraća u Beograd. U vrijeme jačanja KPJ jedan je od najbližih saradnika druga Tita. Član CJ KPJ postao je 1939. godine kada je po zadatku putovao u razne zemlje. 02. januara 1940. godine je ponovo uhapšen i 17. januara 1940. godine sproveden je u koncentracioni logor u Bileću. Tu je sa Mošom Pijadom, Ivom Lolom Ribarom i drugima bio član logorskog komiteta . Iz logora je pušten 16. maja 1940. godine i odmah se uključio u rad najužeg rukovodstva partije. Učestvovao je u pripremama i radu V zemaljske konferencije KPJ oktobra 1940. godine u Zagrebu na kojoj je podnio referat o radu partije na selu i bio izabran za člana Polit biroa CK KPJ. U Zagrebu ga je zatekao rat gdje učestvuje na sjednici politbiroa CK KPJ od 10. aprila 1941. godine na kojoj je izabran Vojni komitet pri CK KPJ.

Drugi svjetski rat

Prisustvovao je istorijskim sjednicama Politbiroa CK KPJ od 22. juna i 04. jula 1941. godine na kojima su donijete odluke o početku ustanka u Jugoslaviji. Član je Glavnog štaba NOPOJ. Sa Titom i ostalim članovima Politbirao CK KPJ i Glavnog štaba rukovodio je oružanom borbom. 26. septembra 1941. godine izbaran je u Vrhovni stab NOPOJ. Početkom novembra je otišao u Crnu Goru đe je preuzeo funkciju komandanta Glavnog štaba NOPO za Crnu Goru i Boku. Učestvovao je u pripremama rada AVNOJ-a na čijem je zasijedanju 26. novembra 1942. godine izabran za člana njegovog izvršnog odbora kao povjerenik Privredno finansijskog odsijeka. Sa VŠ prošao je teške borbe u IV I V ofanzivi. Sa Sutjeske se sa grupom boraca probio u Crnu Goru. U Kolašinu je početkom novembra 1943. godine učestvovao u stvaranju ZAVNO Crne Gore Boke. 29. novembra 1943. godine na II zasijedanju AVNOJ-a izabran je u Predsjedništvo AVNOJ-a i imenovan za povjerenika narodne privrede u Nacionalnom komitetu oslobođenja Jugoslavije. Bio je član Predsjedništva CASNO-a i prvi potpredsjednik Glavnog odbora narodnooslobodilačkog fronta Crne Gore i Boke. Ukazom Vrhovnog štaba, marta 1944. godine dobio je čin general-lajtnanta.

Pogibija

Nakon povratka iz Zrenjanina u Beograd, 23. oktobra 1944. godine brodić u kojem se nalazio i kojim se prebačao preko Dunava naišao je na minu i nedaleko od VIšnjice potonuo. Njegovo tijelo nađeno je tek 12. novembra 1944. godine kod Smedereva. Sahranjen je 13. novembra 1944. godine uz sve počasti, ispod spomenika borcima za oslobođenje Beograda 1914-1918. godine a 27. marta 1948. godine zajedno sa Ivom Lolom Ribarom prenijet je u Grobnicu narodnih heroja na Kalemegdanu.

Odlikovanje

Za narodnog heroja proglašen je 06. jula 1945. godine.

Poveznice

Izvori

Martinović Srdja, Crnogorska vojna elita JNA ?1943-1992, Matica, br. 70, Podgorica, 2017, str. 543-658.