Wp/cnr/Filip Bajković general – major

Filip Bajković general – major. Rođen je 20. maja 1910. godine u Kairu u Egiptu, u porodici Jovana Bajkovića.

Biografija

Nedugo zatim sa porodicom je došao u Crnu Goru, a u Građanima kod Cetinja, rodnom selu njegovog oca, završio je osnovnu školu. Zatim se upisao u gimnaziju koju je završio 1929/30. godine u Cetinju. Djetinjstvo je proveo odvojen od oca, koji se poslije Prvog balkanskog rata, u kome je učestvovao kao dobrovoljac, vratio u Kairo, a 1922. godine tamo i umro. Kao srednjoškolac, naročito u starijim razredima gimnazije, aktivno je učestovao u radu literarne družine „Skerlić“ i bavio se kulturno-umjetničkom i sportskom aktivnošću. U jesen 1930. godine, upisao se na Pravni fakultet u Beogradu. Nekoliko mjeseci kasnije zaposlio se u administraciji časopisa „Misao“, za koji je radio nekoliko godina i uporedo polagao ispite na Pravnom fakultetu. Dolaskom u Beograd prišao je naprednoj studentskoj omladini i uključio se u revolucionarni radnički pokret. Godine 1932. primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije. Dvije godine kasnije upućen je na partijski rad na Karaburmi. U tekstilnoj fabrici „Vlada Ilić“ formirao je partijsku organizaciju i bio biran za sekretara u mjesnom sportskom društvu „Beograd“. Godine 1935, prilikom provale partijske organizacije u zemlji, otkrivena je i organizacija na Karaburmi, uhapšen je i osuđen na godinu dana strogog zatvora, koji je izdržao u Sremskoj Mitrovici i Nišu. Nakon izlaska iz zatvora upućen je na odsluženje vojnog roka, tokom kojeg je položio i dva zaostala ispita na Pravnom fakultetu. Od 1938. do Aprilskog rata 1941. godine, radio je kao advokatski pripravnik u Beogradu, s tim što je 1939. godine ponovo hapšen zbog svoje komunističke djelatnosti.

Drugi svjetski rat

Napad na Jugoslaviju aprila 1941. godine, zatekao ga je u Beogradu, a kapitulacija jugoslovenske vojske u Crnoj Gori. Kao član Mjesnog komiteta KPJ Bar, učestvovao je u pripremama za ustanak, kao i u samom ustanku u Barskom srezu. U septembru 1941. izabran je za člana Mjesnog (sreskog) komiteta KPJ Cetinje, a mjesec dana kasnije i za člana Biroa Okružnog komiteta KPJ Cetinje. Februara 1942. postao je sekretar Narodnooslobodilačkog odbora za srez Cetinjski, a dva mjeseca kasnije zamjenik političkog komesara Lovćenskog partizanskog odreda. Na toj je dužnosti ostao sve do formiranja Četvrte crnogorske proleterske brigade u kojoj je preuzeo dužnost zamjenika političkog komesara Petog bataljona. Krajem 1942. godine premješten je u Prvu proletersku brigadu za rukovodioca Politodjela brigade, a u drugoj polovini 1943. godine određen je za instruktora Centralnog komiteta KPJ za partijske škole u jedinicama i na terenu Dalmacije i Bosne. Polovinom 1944. godine stupio je na dužnost u OZN-u za Jugoslaviju. Nešto kasnije, dok su se vodile borbe za oslobođenje Beograda, učestovovao je u organizovanju OZN-e za Vojvodinu.

Poslijeratni period

Nakon oslobođenja nastavio je raditi u OZN-i za Jugoslaviju, u kojoj je 1948. godine dobio čin general-majora i preuzeo dužnost pomoćnika ministra za pitanje kadrova. Aprila 1951. godine, premješten je u Crnu Goru, đe je u međuvremenu do 1963. godine obavljao razne dužnosti: predśednik Privrednog savjeta, potpredśednik vlade NR Crne Gore, predśednik Izvršnog vijeća Skupštine NR Crne Gore od 16. decembra 1953. do 12. jula 1962. godine, predśednik Skupštine NR Crne Gore od 12. jula 1962. do 5. maja 1963. godine. U istom periodu, počevši od 1953. godine, bio je zastupnik u Skupštini Crne Gore i Saveznoj narodnoj skupštini i član Politbiroa Centralnog komiteta KP Crne Gore. Od 1963. godine vršio je dužnosti u Beogradu: savezni sekretar za industriju, član Saveznog izvršnog vijeća , potpredśednik Savezne skupštine član Savjeta federacije od 1970. godine.

Odlikovanja

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i ostalih stranih i jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden narodnog oslobođenja, Orden jugoslovenske zastave i dr. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine. Umro je 15. februara 1985. godine u Beogradu. Sahranjen je 17. februara u Građanima kod Cetinja.

Poveznice

Izvori

Martinovic, Srdja, Crnogorska vojna elita JNA ‎1943-1992, Matica, br. 70, Podgorica, 2017, str. 543-658.