Wp/cnr/Đorđe Crnojević

Đorđe Crnojević je bio drugi sin Stefanice Crnojevića. U jednom dokumentu iz Kotora datiranom na 1452. godinu, kaže se da je Stefanica Crnojević, tokom gušenja seljačke pobune u Grblju, ostavio sina Đorđa sa svojim ljudima da čuvaju crnogorske klance. To znači da je Đorđe Crnojević 1452. već bio vojno stasao. Đorđe je najvjerovatnije rođen između 1430. i 1434. godine. Njegov brat Ivan po svoj prilici nije imao više od deset godina kada je krajem 1441. postao talac Stefana Vukčića Kosače. To znači da je Ivan Crnojević imao oko dvadeset godina kada je oslobođen 1452. godine.

Pomeni

Dok je Ivan Crnojević boravio u tuđini (1441-1452) uz Stefanicu se nalazio samo drugi sin Đorđe. On se pominje u nekoliko dokumenata. Đorđe Crnojević je 1458. godine u Mlecima dočekan sa najvećom pažnjom, nakon čega su ga “dva suprakomita otpratila do Budve i ukazala mu sve počasti da bi se vratio ocu sa što ljepšim utiscima” (Istorija Crne Gore 2, Titograd, 1970, 284). Tokom zime 1459-1460. je sa ocem Stefanicom i bratom Ivanom čuvao crmogorske klance. Taj detalj pominje Stefanica u pismu mletačkom duždu iz 1460. godine. Đorđe se pominje i 1474. godine, kada je pred prvi turski napad na Skadar, mletački predstavnik Leonardo Boldu dobio ovlašćenja da “Ivana i njegovog brata Đurđa zaspe mnogim dokazima mletačke milosti” (Istorija Crne Gore 2, Titograd, 1970, 303-304). U Cetinjskom ljetopisu se navodi da je Đorđe poginuo u bici na Ćemovskom polju boreći se protiv vojske Mehmeda II – što se najvjerovatnije dogodilo u bojevima koji su vođeni od kraja 1477. do polovine 1479. godine.

Treći sin?

U literaturi se navodi da je Stefanica Crnojević imao dva sina, Ivana i Đorđa. Nedavno se pojavila tvrdnja da je postojao i treći sin, Petar. Naime, Šerbo Rastoder piše da „istorijska istraživanja ukazuju na činjenicu da je islam u Crnoj Gori prvi prihvatio Petar Crnojević, brat crnogorskog vladara Ivana Crnojevića, oko 1450. godine“ („Kratak osvrt na proces islamizacije u Crnoj Gori“, Zbornik „Drugi susreti crnogorsko-turskog prijateljstva”, časopis Forum br. 21, Podgorica, 2012, 51). Rastoder, dakle, sugeriše da je Stefanica Crnojević imao tri sina - Ivana, Đorđa i Petra.

Reference

• Istorija Crne Gore, Knjiga druga, Titograd, 1970.
• Šerbo Rastoder, Kratak osvrt na proces islamizacije u Crnoj Gori, Zbornik Drugi susreti crnogorsko-turskog prijateljstva, časopis Forum br. 21, Podgorica, 2012.
• STEFAN (STEFANICA) CRNOJEVIĆ Đorđe Borozan
• Crnojevići