Wb/skr/گزر ڳئی گزران (پنڄواں حصہ)

'''ناول''' گزر ڳئی گزران'''

'''لکھت''' عبدالباسط بھٹی

میڈم،  تہاݙے نال ہک ڳالھ کرنی ہے

سر، آڄ ول کوئ نویں ڳالھ ہے

جیا، میڈم، لیکن تساں وعدہ کرو ناراض تاں نہ تھیسو،

ناراض، کیا مطلب

میڈم، چلو چھوڑو، ول کیہں ٻے ویلے

باسط صاحب،  ڳالھ ہمیشاں ویلے تے ہوندی اے، سیاݨے آھدن ڳالھ ویلے دی، پھل موسم دا، ایہ ڳالھ کر،، ثمینہ،، میݙے در ݙٹھا، لیکن میکوں جرات نہ تھئ، میں آکھیا، ثمینہ، اوں ولدی ݙتی،

جی باسط صاحب،

میڈم ڳالھ ایہ ہے جو،. میں،،،،،،،،،، ٻولو ٻولو! تساں کیا،

میݙی ہمت نی تھیندی پئ

اچھا

جیا، تساں میݙیاں آکھیں اچ میݙا سوال پڑھ سڳدے وے، میݙی ڳالھ سݨ اومسک تے ٻولی، اچھا زری آکھیں کھولو

میں زوریں آکھیں پٹیاں

،، ثمینہ،، غور نال میݙیاں آکھیں اچ غور نال ݙٹھا تے ٻولی، او ھو، بڑا افسوس ہے

ہیں کتھ دا افسوس

اوں زور دا ٹہـکارا ماریا تے ولدی ݙتس،. باسط میکوں ݙسیندے شرم آندی ہے

میں دل اچ ݙاڈھا خوش تھیم جو شایت،، ثمینہ،، آکھیسی باسط تیݙیاں آکھیں اچ. صرف میݙی تصویر ہے، میݙا تجسس ودھ ڳیا، صبر نہ پیا تھینداھالیکن اوٻولی میں سچ ݙساں ناراض تاں نہ تھیسو، او مسک تے ٻولی سوچ گھنو

،، ثمینہ،، جند،. میں سوچ گھدم

ڳالھ ایہ ہے بھٹی صاحب،

او ول چپ کر ڳی تے آکھیس چھوڑو کوئ چنگی شاعری سݨاؤ

میڈم او، جتی آکھو میں تہاکوں سݨینداں، لیکن میݙی ڳالھ دا جواب

اچھا سر ھݨ تساں باز نی آندے

جیا بلکل

سر، ڳالھ ایہ ہے

جی، جی کیا ڳالھ ہے

یا تاں او میکوں چڑویندی ٻیٹھی ھئ یا یک دم ٻولی بھٹی صاحب

. لڳدےتہاݙی آکھ اچ حیا ختم تھی ڳے

ایہ ڳالھ کر اوں زور دا ٹہکارا ماریا تے اٹھی کھڑی تھئ،

میں بے چسا تھی ایݙے اوݙے ݙٹھا، او میݙے چہرے تے بے چسئ دا رنگ ݙیکھ  کلاس اچ لڳی ڳی

میں شرم شار تھی میز تے ہتھ رکھ، تے سر ٹکا، آکھیں نوٹ گھدیاں،

کامریڈ، اللہ سیں دی قسم میکوں آڄ تئیں ول ایجھیں لڑکی نی ملی،

بھائ صاحب تساں وی ھیوے وݙے نانگاں کھادے، میں تہاکوں کتی واری  سمجھاے جو میں ھݨ مرشد ھاں، پیر سید غلابی شاہ، سوہر وردی، چشتی، رضوی، فریدی، سعیدی، چکڑالوی، سجادہ نشین، درگاہ، حضرت کھٻڑ فقیر، موضع لالو نائیچ، چنی ڳوٹھ، تحصیل احمد پور شرقیہ ضلع بہاول پور

ھݨ کجھ سمجھ آئ اے جے تئیں آیندہ میکوں کامریڈ سݙیا تاں ول اساں سید ہیں ساݙی پٹ پلوت، بد دعا ہک ٹک ہوندی اے، آی اے سمجھ یا ول سمجھانواں

مرشد، یار معاف کریں میں آڄ دے بعد تیکوں کامریڈ نہ سݙیساں ٹھیک اے توں ھݨ مرشد بݨ ڳئیں پر ساݙے کیتے اوہو غلابی شاہ ہیں

، ھا، جے میں تیݙی کوئ کرامت ݙٹھی تاں میں وی تیکوں آپݨا پیر من گھنساں، ہر سال سیں کوں ٻوھل آ ݙیساں، سیں دے وݙکیاں دی درڳاہ  تے سیس آ نیویساں،. جھل چڑھیساں پھل سٹیساں ،  ظالم آں آڄ تئیں میکوں نیندروں جڳا ہک واری ول ݙوں دلاں کوں نکھیڑیے میݙا خاب ونجائ میݙی. جندبھڄائ اڄاں آھدیں میں تیݙا مرید تھیواں، مرشد ہک شرط ہے ھݨ میکوں تعویز لکھ ݙے میں جیڑھیلے سماں، ثمینہ، میݙے خاباں اچ آوے تے آکھےباسط،  اٹھی میݙے نال ڳالھیں کر میکوں شعر سݨا اٹھی آڄ کنٹین تے ڄلوں چیتر رت اے درخت پھپھوڑا چیندے پن پھلاں دی بہار اے، ہک،ہک  ٻوٹا ہار سنگار کر ساݙی راہ ݙھدا کھڑے، پھل نریندا کھڑے،  درختاں تے پرندے مستیاں ودے کریندن او ݙیکھ سامݨے وݙی ٹالھی تے آڄ تاں کانواں دی جوڑئ وی لاݙ ٻیٹھی کریندی ہے، سامݨے بکیݨ تے چڑیاں دا چلکار ہے، بلبلیں دا جوڑا وی مستی اچ ہے،  باسط او ݙیکھ سامݨے لالیاں دے جوڑے کیویں مستی کریندے ٻیٹھن ساری فضا معطر معطر اے، باسط، اٹھی

آئ موسم چیتر بہاری وؤ یار

گھر، گھر تھئ گلزاری وؤ یار

بس کر وؤے بندے دا پتر بݨ، اساں یار ملاوݨ دے پھل دھاڳے نی ݙیندے اساں غریب غربے دے ݙکھاں دا داروں کریندے ہیں، ساݙی درڳاہ تے دور پرے کنوں ضرورت مند دعائیں آ کرویندن،. تعویز گھن ویندن، لب لویندن، پاݨی پڑھوا ویندن،. پھوکے شکریندے ہیں،  اللہ سیں،  ساݙی دعا نال انھاں دے مسلے حل کریندے او ساکوں سوکھڑیاں سوغاتاں آ ݙیندن، راہ اچ آکھیں ویچھیندن، ساݙی ہک جھلک ݙیکھݨ کیتے جبلاں دا پندھ کر آندن، جے اساں ٻیٹ اچ مریداں دے گھر ٹر ونجوں تاں شودیاں کوں ٻلھاوݨ دی جاء نی لھبدی رناں، جوان،نینگر،  چھوہریں اولے گھولے تھیندیاں ودیاں ہوندن ݙیکھ ڈیکھ ٹھردن، ککڑیں کوھیندن، بسریاں پکا پکا اڳوں آرکھیندن کھٹ توں تلے نی لاھݨ ݙیندے،.اتے ٻیٹھے، ٻیٹھے ہتھ دھویندن، مٹھ مروڑا کریندن،  واپسی ویلے کوئ وچھا، لیلا، ککڑیں، انڈے، چھٻیاں، پڑوٹے، پڑچھے،  دان کریندن،

مردار آ، جے توں ساݙا مرید نی بنڑدا تاں نہ بݨ، ساکوں کوئ مریداں دی تھوڑ ہے،

مرشد

میں ہک شرط تے سیں دا مرید تھیساں جے میں تہاݙی کوئ کرامت ڈیکھساں، آپت اچ ٻیٹھے ہیں مرشد آڄ تساں مؤکالا ملیے خاب اچ آیا یار بھڄاے وے، چلو مرشد ڳا لھیں تاں تھیندیاں راھسن آڄ ساݙے دفتر آوݨ کیویں تھے،

ھا،. یار تیکوں تاں پتہ ہے اساں پیؤ ݙاݙے کنوں الیکشن لڑدے آندے ہیں، ایہ کوئ بھیݨ دے چݙاں دی حکومت آ ڳئ اے،  روز کوئ نہ کوئ نوٹس آ ویندے جو انکم ٹیکس دے گوشوارے جمع کراؤ آڄ میکوں خیال آے ݙینہہ تھوڑے رھے ڳن،. میں تیکوں مل آ نواں،

میں پچھیا مرشد، کیا پہلے وی گوشوارے جمع کرویندے رھے ڳے وے

جیا سیں ہر سال انھاں دے منہ اچ متردے ہیں، خدمتاں وی کریندے ہیں،  ول ہر سال نواں نوٹس آ ویندے

مرشد، تہاݙے کول پراݨا ریکارڈ ہے، جیا سیں جیا سارا ریکاڈ موجود ہے،

ایں دوران ویٹر چاء گھن آیا میں آکھیا مرشد پریشان نہ تھیوو گرم گرم چاء پیوؤ، رات ملدے ہیں پراݨا ریکارڈ ڳول رکھاے ول ݙیہدے ہیں، اصلوں چنتا نہ کرو، میں دفتر اچ ٻیٹھا نمہی، جیڑھا تہاکوں  تنگ کرے اوندی ایسی تیسی،

ایہ گھنو بسکٹ کھاؤ چاہ پیوؤ،  تےول کنݙ ݙیکھاؤ میں اوکھے سوکھے دفتر آ تاں ڳیاں کجھ کم کر گھناں، آڄ کل کم دا زور ہے، ول رات ملدے ہیں، ھا وؤے ھا وݙے کم آلا جینویں میں ڄاݨدا نہ ہوواں، وݙا محب وطن ہئیں، ایف بی آر کوں بچائ وی توں کھڑیں، تیݙے مونڈھے تے کھڑی ہے،  اٹھی ھݨ ڈھیر بکواس نہ کر، اٹھی ظالم آں ہک بھاکل پاء ول خیال کریں متاں رات ڈھل گس پیا کریں، آڄ تیکوں نویں یار ملویساں کیا یاد کریسیں، ماشا اللہ حالی دی گھڑی مؤکل، مرشد میکوں پکڑ منہ آپݨے پاسے کیتا تے آکھیس ظالم آں زری کھل تاں سہی، میں مسک ولدی ݙتی کامریڈ، آڄ کھلݨ جوڳا رکھی، وؤے بندہ بݨ بندہ ول کامریڈ

اوھومرشد بھل ڳیاں یکا زبان تے چڑھیا جو کھڑے، وؤے مردار آ زری کھل تاں سہی تیکوں،، ثمینہ،، دی قسم، میں،، ثمینہ،، دا ناں سݨ پچھلیاں ساریاں ڳالھیں بھل ڳیم،

غلابی شاہ میکوں یاداں دے حوالےکر واپس چلا ڳیا، میں دفتر آ کمپوٹر کھول اوندے تے سر رکھ نیندر کرݨ تے خاب ݙیکھݨ دا تݨ ماریا لیکن نیندر آکھیا بھٹی صاحب ھݨ آکھ پٹ کناری ڈھاندی، میں سر کوں چھنݙکیا نیندر کوں یاداں کوں چھٹی ݙتی، بل وڄا ندیم خاں کوں سݙیم

جی سر، حکم

ٻچہ ہک کڑک چاء بݨا آ

ندیم چاء بݨا آیا، ایں دوران میں ݙوں فائیلاں نبیڑ گھدیاں، سر ٻئ کوئ شے گھن آواں نہ ٻچہ تیݙی مہر بانی، ھا، ڳالھ سݨ کوئ سائیل آوے تاں آکھ ݙہویں صاحب مصروف ھن،

میݙی عادت ہے میں تازہ کم نبیڑ سٹینداں جے کئ ݙینہہ دا کم کٹھا تھی ونجے تاں بار بݨ ویندے، دفتر داکـم مکا تاں ٹائیم وی مک ڳیا،. میں اٹھی آلس بھنی، بل ݙے ندیم کوں سݙیم، ندیم ایہ میݙا بریف کیس گاݙی اچ رکھ، گاݙی کوں کپڑا شپڑا مار میں باتھ اچوں تھی کے آندا پیاں، میݙے آوݨ توں پہلے او کار صاف کر تے کھڑا ہا، میکوں چابی ݙے سلوٹ ماریس سر، خدا حافظ ٻچہ خوش راھو،

میں کار چھک گھر آیم ٻاہر آہارن وڄایم چھوٹے پتر آ دروزہ کھولیا، میں ٻال کوں پیار کر گھر اچ وڑیم اڳوں بختاور کھڑی ھئ، میکوں ݙیکھ ݙوجھے کمرے اچ وڑڳئ، میکوں اندازہ تھی ڳیا جو سیݨ دا موڈ حالی وی خراب ہے،. میں جیڑھیلے نال آلے کمرے اچ وڑ ڳیم تاں میݙے کناں  اچ الا آیا

نوید، اوےنوید، ٻال کوئ ولدی نہ ݙتی تاں بیگم ٻولی الو دے پٹھے آ حالی سکول دا کم کائینی وی کیتا،

امئ زری کھیݙ گھناں کریندا، مویا جیویں پیؤ چندار اویں اولاد چندری، کوئ ہک وے مامیاں تے نی ڳیا سارے منحوس ݙاݙکیاں تے ڳن، میݙے تاں نصیب بھیڑے ھن جو ایں گھر پرنیج تے آیم ایں منحوس نال پرنیجݨ توں بہتر ہا جومیں ڄمدیں مر ونجاں ھا

میں وی زری خندق کھادی، ٻال کوں پنڑیدا ݙیکھ میکوں وی کاوڑ لڳی، میں ولدی ݙتی، ھݨ مر ونج، ٹھک ولدی ݙتس گھٻرا نہ ھݨ میں تیکوں مار تے مرساں، ایہ ڳالھ کر میں چھؤ مار ڳیم میکوں پتہ ہا جے لمبڑ کرینداں تاں ہݨیں گھر میدان جنگ بݨ ویسی، میں چپ کر آپݨے کمرے دا دروازہ بند کر چٹکݨی چڑھائ، چٹکݨی دا الا سݨ بیگم سمجھ ڳئ جو ایہ ھݨ سمسی، فورن پتر کوں ہکل ماریس ووے نوید الو دے پٹھے آ، اینکوں آکھ ھݨ تیکوں سمݨ یاد آڳے، موے کوں آکھ نہ اینکوں ٻالاں دا فکر اے نہ ذال دا، یا اینکوں پیؤ ماء، بھٹیں بھراواں دی فکر ہوندی اے یا یاراں دی، ایہ گھن اینکوں آکھ ایہ گھر دا سامان کھٹا پے پہلے گھن آوے ول جݙے مرضی آوس ونجے نیندر کرے یا اوں منحوس غلابی شاہ کول ونجے، ساݙے سودے پورے کرے ول جتھاں مرضی جڄ ودا مارے

میکوں سمجھ آڳی ھݨ ایہ رعائیت نی کریندی میں ٻال کوں نال لا فیض آباد ونج سودے گھدے تے واپس گھر ول آیم، میکوں ݙیکھ ٻولی اوے. نوید اینکوں آکھ ݙے میݙی طبعیت خراب اے، آڄ میݙے کنوں روٹی نی پکدی، میں سمدی پئ آں میݙے سر اچ دردہے، میں وݙے پتر اسلم کوں سݙ ݙوں ہزار روپے ݙتے تےآکھیم پتر پیزہ گھنو یا جیڑھی شے تہاکوں جنگی لڳے میں تیہاݙے چاچے غلابی شاہ کول ویندا پیاں ـ