Wb/skr/زندگی مسائل دا حل
"حرص و ہوس دے پجاری"
آج کل دنیا وچ تقریباً ہر شخص حرص ہوس وچ مبتلا ہے ۔زیادہ کمانوڑ دی فکر وچ دیوانہ تھیا ودے لیکن اے حرص او بیماری ہے جیرھی کڈاھی وی ختم نی تھیندی۔
کڈاہی توساں غور کیتے جو انسان دولت کیوں کمانوڑ چاہندے یا توساں کہیں کنے اکثر سوہنڑدے ہوسوں جو دولت کٹھی کیوں کیتی ویندی پئی ہے ۔ساریے لوکے دا مشترکہ جواب جو آرام دی زندگی کزارن کیتے۔جائز ناجائز طریقے نال دھن دولت کٹھی کرنی ہے ۔انھیں کوں اے پتا کہنی جو اے دولت کٹھی کرن دی آندھی دوڑ ساڈے کیتے جہنم دا سبب بنڑدی پئی ہے۔اکثر لوک آہدین جو زمانے نال تے چلنڑے کیا زمانہ جہیری راہ تے ویندا پئے او سکون دی راہ ہے؟
میں محنت کرنڑ تو ہرگز نہ روکیسا نا کمائی کرنڑ کنے منع کریندا پیاں۔لیکن ٹھنڈے دل نال سوچو حرص ہوس تے مبنی بھاگ دوڑ کیا توہاکوں سکھ، چین تے خوشی کنے محروم کہینی کیتی کھڑی؟ حقیقت اے ہے جو بندے دولت کٹھی کرنڑ واسطے اپنڑی صحت برباد کریندین ۔صحت واپس گھن انوڑ کیتے اوہا دولت خرچ کریندین۔نتیجہ جو دولت وی لگ ویندی ہے تے صحت وی واپس نی آندی۔ دنیا وی چٹ تے آخرت وی تباہ۔اور ہر شخص مستقبل دی سوچ وچ اپنڑا حال برباد کر ڈیندے تے ولا ماضی کوں یاد کرتے روندے۔جیندا زندگی انویں ہے جیوے ایں کڈاہیں مرنا نہ ہوےاور جڈا مر ویندے پتا انویں لگدے جیوے ایں دنیا تے آیا نہ ہوے ۔ بعض پروفیسر حضرات معقول تنخواہ گھینڑ دے باوجود رات 🌃 چیرک تک ایکڈمی پڑھیندین۔ایکڈمی وی ہک نا ترے چار کجھ لوگے دے گھر 🏠 ونج تے وی انھیں دے بالیں کوں پڑھندین۔کجھ اپنڑی بیٹھک علیحدہ ٹیوشن واسطے آباد کیتی پئے ہوندین۔نہ ڈینھ دا ہوش ہوندے نہ رات دا چین کیوں جو ٹیسٹ چیک کرنڑ لیکچر یاد کرنڑ باقی وی گھر 🏠 دے مسائل ۔انھیں کوں نا اپنڑے بالیں واسطے ٹائم میلدے نا خود اپنڑے کیتے! انویں وی ہک تاجر جیرا جتنا وی کما گھنے تھوڑا ہے اینکوں اکثر لین دین دے معملےوچ گھر 🏠 کنے باہر رہ ویندے رات 🌃 1 وجے سارا حساب کتاب کر تے آندے تے سویرے 6 وجے کاروبار دو رخ۔ انویں ڈاکٹر حضرات سویرے ہسپتال نوکری جیرہی ہسپتال وی ملتان ہے تے سویرے ملتان پچھلے ٹائم ڈیرے کلینک رات 12:00،1:00 وجے تک کلینک تے دولت بنڑاونڑی ہے بالیں دا کوئی پتا کہنی شادی ،غمی ،دوست انھیں کو ملنڑ دا ٹائم کہنی۔ انھیں وچ اکثر بلڈ پریشر،شوگر،بے چینی،دا شکار ہوندین۔سکھ چین کنے محروم ہوندین۔اداس اداس اکثر رات کوں ندر دیاں گولیاں کھا تے سومدین۔
سم ویندین فٹ پاتھ تے اخبار وچھا تے
مزدور کڈھا نیدر دیاں گولیاں نئ کھندے
انھیں دے بر عکس ہک مزدور ،غریب ،یا او استاد جہرے مناسب تنخوا تے گزارا کریندین،او تاجر مناسب ٹائم تے کمندیںن ،او ڈاکٹر ہسپتال اپنڑی ایمان داری دی حاضری دیندین رب کو یاد رکھیندین کہیں کنے ناجائز پیسے نئ گھیندے او کڈھا وی پریشانی دا سامنا نئ کریندے۔
تمام عمر اے دولت سمیٹنے والو کفن میں جیب نہیں ہوتی دھیان رکھنا
توساں دنیا دے کہیں شعبہ تے نگاہ دوڑاؤ ہر جگہ حرس ہے ۔کوئی وی مطمئن کہینی۔جیندے کنے ہک لکھ ہے ڈو بنڑاونڑ دے چکر وچ ہے۔
زندگی کے رنگ سارے جب میسر ہوگے ہم نے یہ دیکھا کہ ہم منظر سے باہر ہو گے
توساں کہیں شعبے وچ ہیوے اگر جتنا توہاڈی تنخواہ ہے آوندے تے قنات کریندو توساں سوچ نہیوے سگدے جو توہاکوں کتنا پر سکون نندر اوسی۔ اگر توساں دولت کٹھی کر انوڑ عالی نسل واسطے چھوڑ ویندو او چند ڈینھ بعد توہاکوں یاد نہ رکھسین ۔مفت ہتھ انوڑ عالی دولت نال گل چھرے اوڈیسین توساں قبر خالی ہاتھ ✋ ویسو ۔او انھیں پیسے نال گناہ دا جتنا کم کریسین توہاڈے خاطے وچ ضرور اوسی۔۔ توساں اگر جائز دولت کما ذہین کو مطمئن رکھیے چنگے اعمال کر گیو اہیا زندگی توہاڈی کامیاب زندگی ہے۔
زندگی کی خواہش زر میں بسر کر رہے ہیں اک کفن کے واسطے کتنا سفر کر رہے ہیں
کوئی ہوس پرست انیں دنیا وچ سکون نال نی رہ سگدا انھیں دی مجبوری ہے نا تے انھیں دے اگر وس وچ ہوندا تے اے سب کجھ نال چا ونجین ہا
حوس پرست ہیں مجبور ورنہ مال و زر کفن میں جیب بھی ہوتی تو ساتھ لے جاتے
ساڈے معاشرے کوں ڈوجھے دی نقالی کھا ویندی ہے ۔ول آساں پریشان تھیندو ۔جیوے کہ ہک بندے دے اگر پلاٹ ہین تے جائز نا جائز طریقے نال آساں وی پلاٹ بنڑاونڑین۔اگر ہک بندے شادی تے زیادہ خرچہ کیتے تے اساں ادھار چا اتنا خرچہ کرنڑے۔اے چیز آساں ڈوجھے کوں دیکھ تے اساں وی انویں بنڑن دی کوشش کریسوں ساڈے وچ اگر صلاحیت وی کہینی تے ساڈے کیتے مسائل بنڑسین۔انھیں کوں اے پتا کہینی جو ہر بئے فانی ہے۔اتنے وڈتے مکان جائیداد والے اے نئ جانڑ دے جو
مٹے نامیوں کے نشاں کیسے کیسے زمیں کھا گئی آسماں کیسے کیسے
جیرے لوگ امیر لوگے دی زیادہ نقالی کریندین انھیں کیتے آہیو کافی ہے جو۔۔۔۔۔۔
ان بارشوں سے دوستی اچھی نہیں فراز
کچا تیرا مکان ہے کچھ تو خیال کر!۔۔۔۔
اگر وقت ملے تے ضرور سوچاہےجو ناجائز کمائی ٹھیک ہے یا جائز۔تھوڑی تے راضی رہ تے خوش رہو سکھی رہو ولا دیکھو زندگی دی کتنا چس ہے۔ ہک او بندا جہیرا لوکے دی زمین تے قبضہ کرویندے انھیں دیاں اولاداں مروا ڈیندے ۔ناجائز قتل کروا پیسے 💸 گھیندے ۔اگر اوندی زندگی دا مطالعہ کیتا ونجے اللہ پاک عادل ہے اکوں اتنا بیماریاں لگ ویندین جو چنگا کپڑا نی پا سگدا کیوں جو الرجی ہے ۔کھا نی سگدا جو ہضم نی تھیندا ۔جوتی نئ پا سگدا جو پیر سوج گئین ۔اوندا پیسہ کھیرے کم دا آوندا لندن تک علاج کہنی ہوندا۔ ایندے برعکس ساڈا غریب ہک پینا ڈال کھا تے ٹھیک تھی ویندے ۔ ہک واقعے دے بعد سارا نچوڑ جو ہک بادشاہ ہا آوندے کنے بھوں دولت ہئ او سکون دا متلاشی ہا لیکن دولت دی فکر اکوں سومنڑ نہ دیندی ہئ کلھا کمرا ہا آوندا ایڈو اوڈو کوئی نا ہا ایسی لگا پیا ہا شور دا ناں کینا ہا نرم بستر ہا کر سہولیات موجود 🎁 ہن ولا وی آنکوں ندر نہ آوے ۔باہرو نکھتا جو باہروں دا چکر لا انواں آیا تے ڈیٹھا ہک غریب سڑک دے کنارے مچھر وی جتھا ہن ٹریفک دا شور وی ہا ہک پتلا کپڑا پاتی سوتا پئے بھوں گہری ندر وچ ہا بادشاہ حیران آیکوں اینجھیں جاہ تے وی ندر ۔اوکوں جگایا تے وجہ پوچھی ۔تے فقیر ڈسیا جو اتنا کمایا ہمی جہیرا شام کوں کھا تے سوم گیا میڈے بئ ہے وی کشا کینا جو کوئی چا ویسی نا کوئی اے پریشانی ہے جو میں کہیں دا دل ڈکھائے نہ اے پریشانی جو نہ کہیں دا حق کھادیم ۔اپنڑی حق ہلال دی کما تے ڈو ٹائم دی روٹی 🍞 کھادی می ۔نماز پڑھ سوم گیا ۔سویرے اوٹھسا نماز پڑھساں ۔سویلے دی روزی سویلے ۔ایں واسطے بغیر ٹینشین سوتا پیا ہامی ۔بادشاہ ایں گال وچ اوکوں شاباش ڈتی تے ہک سو(100)روپیہ ڈتی گیا ۔بس بادشاہ تے گیا لیکن او فقیر سو دے ڈر کنے نہ سوتا جو کوئی چا نا ونجے کڈھ نہ ونجے۔ ہک سو دی خاطر سکون برباد کر ڈتا سوتا نہ سویرے پہلے ونج تے بادشاہ کوں سو واپس کیتا تے ہک پیغام ڈتا جہیرا ساڈے کیتے پیغام ہے بادشاہ سلامت توہاڈا سو میڈا سکون ونجا گے ۔میں سو دی خاطر اپنڑا سکون نی برباد کرنڑ چاہنداں میں ڈو ٹائم دی روٹی 🍞 کیتے اتنا کموسا جتنا کھا سگساں۔۔۔۔!بادشاہ متاثر تھیا جو فقیر تیڈی زندگی میڈی زندگی کنے لکھ حصے بہتر ہے توں ٹائم تے روٹی 🍞۔ٹائم تے عبادت ۔ٹائم تے سکون کریندی تے میں اے ساریاں چیزاں ٹائم تے وی نئ کریندا اور اداس وی ہوندا پریشانیاں وی میکوں ہین ایں دولت دا کیا فائدہ۔ تیڈی زندگی سکون نال گزردی پئ ہے خوش ہنویں۔ آخرت وی تیڈی ہے ۔۔۔۔۔ بادشاہ کو رشک پیدا تھئیا جو اوندی زندگی وی ا۔ویں ہوے ہا
ساری خواہشیں پوری کر لیں ،ہر اک کام تمام کیا ۔ یہ تو بتا اس کھیل میں آخر اپنا کیا انجام کیا۔۔
لکھت: از خود حقیر فقیر ملنگ موالی گداگر در محمد و آل محمد دعا گو خاک خضر عباس ملکانڑیں مرکزی جنرل سیکرٹری طلبا ونگ پاکستان عوامی سرائیکی پارٹی
"عشق دا بھوت"
کہتے ہیں عشق جس کو خلل ہے دماغ کا۔
عشق مجازی اینجھی بیماری ہے جہری بھوں ساریے پریشانیے،ڈکھ،تکلیفے دا سبب بنڑدی ہے۔نوجوان تے ہک پاسے رہ گئے وڈی عمر دے لوگے کوں وی اکثر اے روگ نئ چھوڑیندا ۔اگر کہیں کوں بددعا ڈیونڑی ہوے تے اتنا کافی ہے ۔"الله کرے تیکوں عشق تھیوے " سرائیکی غزل دا پہلہ مصرع وی ہے "کاش تیکوں وی کہیں نال شالا پیار تھیوے "
اگر اے دعا توہاڈی پوری تھی گی اوندا بیڑا غرق سمجھو ۔اکوں نا ڈینھ دا سکون ،نہ رات دی نندر ۔بدنامی دا ڈھول عاشق دے گل دا ہار ہوندے۔دنیا آوندا تماشا ڈیدھی ہے ۔
آتش غم کے سیل رواں میں نیندیں جل کر راکھ ہوئیں پتھر بن کر دیکھ رہا ہوں آتی جاتی راتوں کو
ماضی وچ کوئی سچاں محبتاں ہن تے ہن آج کل تے محبت ہوے یا عشق ایندا کاروبار چلدا پئے۔
دل ناداں ذرا محتاط رہنا محبت بھی تجارت ہوگی ہے
توساں اکثر سونڑدے ،ڈیدھے یا پڑھدے ہوسو جو فلاں عشق وچ ناکام تھی تے خود کشی کر گھیدیس اپنڑا گھر بار تباہ کر گنگال تھی گے۔اے ساریاں عشق دیاں سوغاتاں ہین۔عشق مجازی جیرا ہوس تے شہوت رانی دا ڈوجھا ناں ہے انسان کوں کہیں جاہ دا نئ رہنڑ ڈیندا۔لزت پرستی دے عوض جہریاں ڈکھ ،تکلیفاں ہک عاشق برداشت کریندے ایندا شمار کہینی۔عاشق نامراد سب شئے یار کیتے لٹا ڈیوے تے یار کہیں بئے دا بنڑ ونجے پیچھے عاشق کوں ڈینھ رات 🌃 لگدے۔موجودہ دور وچ عشق تجارت سوا کجھ کہیںنی توساں جیندے عشق وچ آ ندھے ہوندے ہیوے او جیتھا منافع ڈیدیھے ہوندا تھیندے
انتظار عمر طویل بعد بھیجا قاصد کو ان کی طرف قاصد پلٹ کے خوب رویا ،تعارف پوچھتے ہیں وہ
کوئی وی سمجھدار شخص وقتی لزت پرستی کیتے پریشانیاں مل نئ گھیندا او جانڑ دے جو
وہ دور کوئی اور تھا جب دل کا بھرم تھا اب ملتا ہے بازار میں دو چار درہم کا
بچ گئیںن او لوگ جہرے عشق کرتے شادیاں کریندین یا کورٹ میرج کریندین انھیں وچو وی ودھانویں فیصد لوگ وقتی جنون لیہ ونجڑ دے بعد ذلت دی زندگی گزریندین ۔خود کہیں جاہ دے نی راہندے انھیں دے عزیز انھیں دے گھر غیر عورت دی وجہ کنے ونجڑ چھوڑ ڈیندین پیچھے او گزرہے ویلھے کوں یاد کر تے روندین
تھا وہ بھی وقت کہ تیرا ذکر جان سے عزیز تھا اب تیرا نام بھی سنتے ہیں تودل 💓 دکھتا ہے
یاد آتے ہیں آج آف وہ گناہ کیا کیا ایک یہ کہ محبت کرلی ایک یہ کہ تجھ سے کرلی
لیکن گزریا وقت ولا تے نی ولدا جدا حقیقت دا پتا لگدے تے ولا پتا لگنڑ دا کوئی فایدہ نئ میلدا پیچھے بھوگنڑا پوندے۔
اجاڑ موسم میں ریت دھرتی پہ فصل بوئی تھی چاندنی کی 🌙 اب جو اگنے لگے اندھیرے تو جی میں کیسا ملال رکھنا
عاشقے دی ذات تے جو گزردی ہے او اپنڑی جاہ ڈوجھا لوگ کلھدین
عشق کی راہ میں چلنے والے اپنے آپ کو تناہ نہ سمجھ شہرت بن کے ساتھ چلتی ہے برسوں کی رسوائی بھی
عشق عموماً انھیں لوگے کوں تھیندے جہرے نکمے ہوین،بدکردار ہوین،غلیظ سوچے دے مالک ہوین یا چار پیسے اپنڑی جیب وچ فالتو رکھدے ہوین۔ہک غریب ،مصروف ،باکردار تے مثبت سوچ دا مالک کڈھا عشق نہ کریسی۔کیوں عشق پیسہ منگدے ،عیاشی منگدے لیکن آوندے ذہین وچ پیو ماں دا درد نصب ہوندے او جانڑ دے
گاؤں سے آکر پڑھنے والے بھول گئے کس کی ماں نے کتنا زیور بیچا ہے
اکثر قتل غارت ،دشمنیاں،مقدمے بازیاں،بدنامیاں،تے رسوائیاں عشق دی بدولت تھیندین۔ غلطیاں انسانے کنے تھیندین ۔انسان فرشتہ نئ جو غلطیے کنے پاک ہوے ۔اگر توہاڈے کنے غلطی تھی گی ہے ٹھنڈھے دماغ نال سوچو جو توساں کہیرے پاسے ویندے پیو۔جہرا کجھ کیتے وے توہاکوں کیا ملیے جے اجاں وی کریندے راہسو تے اگو کیا ملسی۔جڈا توساں سب کجھ چھوڑ ڈیسو تے محسوس کریسوں
نہ اب رقیب،نہ ناصح ،نہ غم گسار کوئی تم آشنا تھے تو تھیں آشنائیاں کیا کیا
اگر کوئی دوکھا ڈے گئے تے میڈی صلاح ہیوے ایویں کراہیے
وہ تجھے بھول گئے ہیں تجھ کو بھی لازم ہے ضرور خاک ڈال ،آگ لگا ،نام نہ لے،یاد نہ کر
بھوں سارے لوگ شکاری ہوندین ساڈے باغ ڈیکھا تے پھسیندین ۔اگر کوئی توہاکوں ہیرا پھیری دے بعد وی بے وقوف بنڑاوے تے سیدھا جواب ڈیو
وہ دور گزر گے جب تمنا تھی تیری چاہت کی توں اگر اب کعبہ بھی بنے گا تو سجدہ نہ کروں
اکوں اکھنڑے
کھل الاونڑ دا تھئے گناہ شاید سر تے آئے عزاب مونجھے دا
اکوں اکھو ہنڑ آساں تیکوں بھل گیوں آساں خوش ہسے تیڈے چھوڑ ونجڑ وچ
جھڑ دے وانگوں گجدے ہاسے ہنجھ برسات اچ چپ تھی گی ہے
آخر تے انہیں نتیجے تے اگیوں جو اہیو دل ❤️ ہا جو ترسدا ہا خضر ہنڑ ترک تعلق دے بہانے منگدے
خضر عباس ملکانڑیں مرکزی جنرل سیکرٹری طلبا ونگ پاکستان عوامی سرائیکی پارٹی
""توساں ہر ہک بندے کوں خوش نہیوے کر سگدے""
یہ شہر وہ ہے جس میں کوئی گھر بھی خوش نہیں۔
داد ستم نہ دے کہ ستمگر بھی خوش نہیں۔
اصرار تھا انہیں کہ بھلا دیجئے ظفر
ہم نے بھلا دیا تو اس پر بھی خوش نہیں۔
ایں دنیا دے سارے لوگ جیندے نال توہاڈا واسطہ ہے سارے دے سارے لوگ توساں خوش نہیوے کر سگدے ۔توساں اے کوشش کرنڑ وی چھوڑ ڈیو جو سارے بندیے کوں خوش کروں۔سارے لوگ تے خدا دی ذات کنے خوش کہینی۔اگر کوئی بلا جواز توہاڈے کنے ناراض تھیندے تے تھیوے پیا۔اکثر اے لوگے دی عادت ہوندی ہے جو او اپنڑی مرضی دے مطابق کم گھنڑ چاہندین جڈا انھیں دی خواہش پوری ناتھیسی او توہاڈے کنے ناراض تھی ویسین۔توہاڈا ضمیر اگر مطمئن ہے جو توساں انھیں نال مخلص ہیوے ۔توساں کوئی دوکھا نئ ڈتا ولا توہاکوں پریشان تھیونڑ دی کوئی ضرورت کہینی۔کوشش کرو جو توہاڈی وجہ کولو کہیں کوں ناجائز تکلیف نہ آوے۔مشہور کہانی توساں سونڑی ہوسی
ہک پیو تے ہک پوتر جہرے گڈا چھیکی ویندے ہوندن تے اگو ڈوہے گڈا تے سوار تھی ویندین کجھ لوگ مل ویندین اہدین کتنا ظالم ہیوے کمزور گڈا تے ڈوہیں چھڑیے ودے ہیوے ۔پتر لیہ کھڑدے ۔پیو کوں اہدے توں بیٹھا جول ۔کجھ منزل تے ویندین تے ولا بئے بندے مل ویندین انھیں کوں جو ڈیکھو آج دا زمانہ پتر چھوٹا ہے ۔پیو بیٹھے تھیئا معصوم کوں ٹوروائی ودے ۔ولا پتر چھڑ بھاندے پیو اگو واگ چھیکی جولدے ولا کجھ بندے مل ویندین جو ڈیکھو پیو دا ادب ختم تھی گے پیو ٹوردا ودے پتر بیٹھے تھیا۔۔ولا ڈوھیں پیدل ٹوردین ۔اگو ولا بئے لوگ مل ویندین اہدین ڈیکھو پاگلے دے حال گڈا وی ہے پئ پیدل ودے ٹوردین۔ آخر کار او گڈا چھوڑ بھج ویندین۔
کھانی سونڑاونڑ مقصود کینا ہا بس ایں واسطے جو ہر کوئی اپنڑی رائے ڈیسی ۔توساں ہر کہیں کوں خوش نہ کر سگسو۔توساں اپنڑا کم کوشش کرو جو بہترین کرو خدا کوں حاضر ناظر کر تے کرو ۔کم وچ خلوص تے دنیانت داری ضرور ہوے۔
دنیا کب چپ رہتی ہے کہنے دے جو کہتی ہے
بھوں سارے لوگ عجیب غریب توقع رکھدین توہاڈے تے جڈا انھیں دی توقع پوری نا تھیوے تے توہاڈے تے ناراض تھی ویندین۔
انسان دکھ نہیں دیتا ۔۔۔۔۔۔۔۔۔!!! انسان سے وابسطہ امیدیں دکھ دیتی ہیں۔
کوشش کرو جو کہیں دی دل ❤️ شکنی نا کرو جڈا انھیں دے مطالبات نا معقول ہووین تے انکار کر ڈیو۔جہرا توہاڈا معقول مطالبہ نہ منے ناراض نئ تھیونڑا آوندے تے اور اگو تے توقع رکھنڑ وی چھوڑ ڈیونڑی ہے ۔اوندے نال گلہ وی کہینی جہیرا حق کوں تسلیم نہ کرے۔
جب توقع ہی آٹھ گی غالب کیوں کسی کا گلہ کرے کوئی
الغرض توساں ہر کہیں کوں خوش ہیوے کر سگدے۔اپنڑا رویہ اپنڑا ضمیر دے مطابق بنڑاو تے سوکھی تے خوش رہو بلا وجہ کہیں تے حجت کنے بچو ۔
خضر عباس ملکانڑیں مرکزی جنرل سیکرٹری طلبا ونگ پاکستان عوامی سرائیکی پارٹی چیرمین سردار محمد اکبر خان ملکانڑیں۔
"زندگی کتنا اہم ہے"
اج کنے ٹھیک سو سال پہلے برطانوی لکھاری نے اپݨی ڈائری وچ لکھیا جو جڈا ڈوجھی دفع کیلنڈر تے اکویں (21)آوسی میکوں یقین ہے نا توساں ہوسو نہ میں ہوساں۔
ٻئ گال اے ہے جوکاش میڈی عمر میڈا اتنا لحاظ رکھے کاجو میں ڈوجھی دفع اکویں (21)عالی ہندسہ ڈیکھ سگا ہا انھیں لوگے کوں ڈیکھا ہا جیرھے ڈو ہزار اکویں وچ ہوین ہا۔اے ڈیکھا ہا جو کینجھا زمانہ ہووے ہا۔افسوس اے وی میں جانڑ دا ہمی اے گال ممکن کینی انوں وقت ساڈیاں قبراں گمنام تھی گیاں ہوسین۔
ساحر لدھیانوی جڈا بستر مرگ تے ہا اوندیاں اکھیں بند ہن اپݨے ڈاکٹر کوں آہدے
ڈاکٹر کپور میں جیوݨ چاہندا ۔زندگی میکوں ٻھوں غم ڈتین لیکن اے دنیا بھا لگی ٻھوں خوبصورت جاہ ہے۔اتھاں یارے دیاں قطاراں،مفلاں ہوندین۔اتھاں زندگی میکوں ٻھوں چنگی لگدی پی ہے ڈاکٹر کپور۔
اے سو چݨ دی گال ہے جڈاں ڈو ہزار اکویں کنے ترے ہزار اکویں آوسی ایہو اکویں(21)دا ہندسہ ڈوجھی واری آوسی میں یقین نال آہداں اساں وی ایں دنیا کوں الوداع آکھ گئے ہوسو ۔ساڈے وچوں کوئی وی نا ہوسی۔ساڈیاں قبراں قبرستان دے گنجان آباد حصے وچ ہوسین۔کجھ تے قبرے دے نشان مٹ ویسین۔کجھ زمین وچ دٻ ویسن۔
لہذا کوشش کرو اے چھوٹا جیا وقت خوشگوار گزارو ۔کوئی جسم ایہو جیئا نہ ہوے جو توہاڈے کنے زخم کھا ونجے ۔کوئی روح توہاڈی دھاں خالق کوں نہ ونج ڈیوے۔اور کوئی الزام توہاڈے سر نہ ہوے۔نہ ہتھ دا نہ زبان دا
توہاڈا اپݨا ویر
خضرعباس ملکاݨی
مرکزی جنرل سیکٹری پاکستان عوامی سرائیکی پارٹی طلبا ونگ
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
شاعر خضر عباس ملکانڑیں مرکزی جنرل سیکٹری پاکستان عوامی سرائیکی پارٹی طلبا ونگ
**منتخب عنوان**
*"ٻالے دے اندر جزبہ انسانیت"*
_________________________
_________________________
فلسطین دے ہک سکول ءچ استانی ٻالے کوں آکھیا سویرے توہاڈا ٹیسٹ ہے تے میڈا وعدہ ہے جیرھا توہاڈے وچو پہلی پوزیشن گھینسی میں اوکوں انعام ڈیساں۔انعام ءچ اے ہا جو نوی ڃوتی گھین کے ڈیوݨ دا وعدہ کیتا۔جڈا ٹیسٹ تھیا استانی ٹیسٹ چیک کیتا ٻال تے سارے محنتی ہن پڑھی ودے ہن کہیں کوئی غلطی ناں کڈھ سڳی ۔نمبر ساریے دے ہکو جیتنا آئین۔استانی ٻالے نال صلاح کیتی نمبر تے ساریے دے برابر ہین ہنڑ انعام وی ڈیونڑے ۔انویے کیتا ونجے پرچیاں پاتیاں ونجین ۔کرعہ اندازی کیتی ونجے جیندا ناں نکل آیا اوکوں انعام میلسی ۔توساں اپݨے اپݨے ناں لکھو۔ناں لکھیج گئے ڈبہ استانی منگوایا ساریاں پرچیاں ڈبے وچ سٹوا ڈتیاں۔چنڳی تراحاں تے رلا ملا کیتا جو کہیں نال نا انصافی نا تھیوے ۔کہیں دی حق تلفی نا کیتی ونجے۔جڈاں مکس تھی ڳیاں پرچیاں ہک چھوٹے ٻال کنے پرچی چوائی ساریے دے سامݨے کھولی تے ناں نکل آیا وفا عبدلکریم ۔ساریے ٻالے تاڑیاں ماریاں ۔وفا عبدلکریم دے آنکھیں وچو ہنجوں نکل آیاں انوں اپݨا انعام وصول کیتا جو اپݨے پاڑیے بیریے لیر کتیراں کپڑیے کنے تنگ تھی گئی ہئ ۔والد دا سایہ سر تے کینا ہا ماں مجبور بے وس ہئ ایں واسطے اوندے کیتے جوتی وڈی قیمتی ہی اے انعام ٻھوں معنی رکھدا ہا ۔
جڈاں استانی گھر گی تے رو تے اے کہانی آپڻے شوہر کوں سونڑایوس ۔اوندا شوہر خوش تھیا جو ہک حقدار کوں اوندا حق مل گئے نال اے پوچھا جو توں روندی کیوں ہنوے؟ ایں گال تے استانی دیاں اکھیں ساوݨ دا بادل بݨ وس پیاں ڈسیا جو میکوں وفا عبدلکریم کوں جوتی ملݨ تے ٻیے ٻالے دا احساس ہے جو جڈاں میں باقی پرچاں کھول کے ڈیٹھیاں تے ساریے تے وفا عبدلکریم دا ناں ہا ساریے ٻالے اوندا ناں لکھیا ہا ۔انھیں کوں معصوم وفا عبدلکریم دی مجبوری تے لاچاری دا احساس ہا لیکن ساڈے معاشرے کوں کینی حتہ کہ ساکوں آپ کوں کینی ۔
ساڈے ہک استاد ساکوں آکھیا ہا جو ٻالے دے اندر اگر احساس پیدا کرنڑیے تے انھیں کوں سخاوت دا درس ڈیو ۔ساڈے کئ اسلاف دے بارے کتابے ءچ موجود ہے جو خیرات،صدقات،زکواۃ اپݨے ٻالے دے ہتھوں تقسیم کراؤ ۔انھیں کوں بچپن وچ وی احساس تھیوے سخاوت دے عادی تھیوین ۔اور غریبے دی لا چاری کوں سمجھ سڳین۔