Wb/skr/دیوان علی حیدر ملتانی

لکھاری شاعر علی حیدر ملتانی

الف

1. الف-آکھف ویکھاں نت کہے کاگا

الف-آکھف ویکھاں نت کہے کاگا

یار جو آؤندا اڈ ویکھاں ۔

بھلاوے کاگا چل صحیح ایہہ بھی

جے اڈ میرے کاگ ویکھاں ۔

جویں سر گزری جے آکھ ن سکیں

کھوہ سٹیں سرمرہ تاں ۔

جو لٹّ پئی حیدر ہوسی،

چھپیا حالَ بھی سبھ عیاں ۔56۔

2. الف-آؤف سہیلیؤ میریؤ نی

الف-آؤف سہیلیؤ میریؤ نی،

درد یار دے نوں جھولی پا بیٹھی ۔

اک یار آہا سوئیؤ راضی ناہیں

صورتَ یار دی نوں میں رسا بیٹھی ۔

دکھ لگے سن نڈھڑی بالڑی نوں

رتی کرماں ہتھوں ونجا بیٹھی ۔

علی حیدر میاں ویکھیں نبض میری،

جان بجھّ کے مہرا میں کھا بیٹھی ۔4۔

3. الف-آلف اوئے سائیں لگی تانگھ تیری

الف-آلف اوئے سائیں لگی تانگھ تیری،

دل سکدا کارن دیدار میرا ۔

کر یاد تیری گلّ جل جاواں،

کد ملیگا ہسّ کے یار میرا ۔

پون دل وہیر تے بور گھنی

کد لویگا سار آ یار میرا ۔

حیدر یار نوں وار ہزار آکھاں،

کد ہو سکیگا غمکھار میرا ۔48۔

4. الف-آپف بھی کالا تے لوئی بھی کالی

الف-آپف بھی کالا تے لوئی بھی کالی،

تے مجھی وی کیلیاں کالیاں نے ۔

چاک سدیویں تے غصے ن تھیویں،

سبھے سیالیاں سالیاں نے ۔

رمز نہانی نوں سمجھ ن جانن،

ایہہ انہاں دیاں چالیاں نے ۔

لال چھپایاں ن چھپدے او حیدر،

کیہیاں مثعلاں بالیاں نے ۔8۔

5. الف-آپے ہسّ ہسّ مٹھڑا بھی

الف-آپے ہسّ ہسّ مٹھڑا بھی،

بجلی دے وانگر متھے تے ول پا نہیں ۔

اوہ کھیوندی بجلی زلف کنوں کر،

جھڑ دا گھنڈ چھپا نہیں ۔

اوہ تیغ عراقی دھرو میانوں،

لا مینوں ترسا نہیں ۔

کر کلاوے بجلی والڑے،

جھمر وانگ ولا نہیں ۔

پا سبھا گلونگڑی مینوں،

کرکے بانہہ نگا نہیں ۔

اوہ سونے دی مالا ہمیل ہمائل،

پا کے دوروں گھوا نہیں ۔

مینوں مار کے کورڑا بجلی دا،

کنل تروڑکے نتھّ گھڑا نہیں ۔

میں تاں تینڈڑے ساہ گناندڑی،

موتی آتش وچّ جما نہیں ۔

کہندا ہتھے لگاؤ کہے بجلی وی ایویں،

ول ول ہووے وکھا نہیں ۔

امباں امباں چمکن موتی وانگر،

نتھّ جے بجلی سبھا نہیں ۔

حیدر آکھ ہلاکے آپے،

ہن موت تاک ونجا نہیں ۔38۔

6. الف-آپف کریندڑا کم سبھا

الف-آپف کریندڑا کم سبھا

تقدیر قضاع بہانڑا ای ۔

ایہہ زمین اسمان تے عرش کرسی

ایہہ قدرت تینڈی دا آنڈڑا ای ۔

آپے مارے تے آپ جوائے

اتے عزرائیل بہانڑا ای ۔

میں کی جاناں رمزاں یار دیاں حیدر،

تے پھردا لوک دیوانڑا ای ۔3۔

7. الف-اہمدپر دیاں گلیاں وے لوکا

الف-اہمدپر دیاں گلیاں وے لوکا،

سانوں سبھے گلیاں بھلیاں نے ۔ سوہے ساوے تے ہار ہمیلاں،

سرمیں سانگاں سلیاں نے ۔

ہن ڈٹھیاں باہج ن رہندے عاشق

اتے بہندے مار پتھلیاں نے ۔

اوتھے کوجھے تر تر بہن وے حیدر،

اتے سوہنیاں دے گل ٹلیاں نے ۔1۔

8. الف-احمد وچ میم دا گھنگھٹ

الف-احمد وچ میم دا گھنگھٹ

چھپن چھوت دراز تھیا ۔

ہکو نقطہ وحدت والا

جمبش کھا دراز تھیا ۔

اساں راگ پریم دا سنیاں

سوزندا ہن ساز تھیا ۔

وحدت دے دریا دے اندر،

علی حیدر میم جہاز تھیا ۔6۔

9. الف-ایویں دیہہ ن گالیاں نینگرا اوئے

الف-ایویں دیہہ ن گالیاں نینگرا اوئے،

ہاں اوہ لب انبرس امب دا اے ۔

ایہہ ترش اچار بھی نال اچار دے،

مٹھا مربع امب دا اے ۔

توڑے مائل کتھے تے کالا امب،

کھنڈ بی، مور دی کھمب دا اے ۔

اوس ٹھم ٹھم چال دی گاہلا کیتی دا،

کالا مثل امب کھمب دا اے ۔

ہے ہے گلّ دی گاہلی ساڑیاں

کیہی کاہل المبا المب دا اے ۔

ایویں سکدیاں حیدر عمر گئی،

اجے مارن نوں یار ن سمب دا اے ۔49۔

10. الف-ایویں حسن جمال ایہناں سوہنیاں دا

الف-ایویں حسن جمال ایہناں سوہنیاں دا،

گل رنگ نما دا رنگ نہیں ۔

ایویں پیا دیدے رنگدا بے رنگ،

اوتھے فناہ دا رنگ نہیں ۔

اکھیاں اگے انھیر غبار اے،

نہیں تاں داؤ دا رنگ نہیں ۔

ایہہ گل گل رنگیں گھولیا سو،

بادے صبا دا رنگ نہیں ۔

سبھ موہنا اوہ بے-رنگ حیدر،

اوتھے دغا دا رنگ نہیں ۔30۔

11. الف-اج تینڈا دل اولڑا

الف-اج تینڈا دل اولڑا،

اج وتّ ویکھاں کیا کٹکی اے ۔

اوہ زلفاں فوجاں خط غباری،

دھاری کٹک وتّ گتکی اے ۔

بھینناں مرساں نال پھاہی ایہا،

زلف جو گلھ توں اٹکی اے ۔

اوہ بے حدّ سوہنا میں بے حدّ کوجھی،

جے اوہ وادھو ایہہ کٹکی اے ۔

کیہی ساڑیاں سوز فراقَ رانجھن دے،

حیدر ہیرے بھٹکی اے ۔29۔

12. الف-اج کوکیندا کوُ کوُ

الف-اج کوکیندا کوُ کوُ،

کوُ کوُ ہیرے نوں ہے ۔

ہیرے نوں نیر نرگس لوں لوں،

لوں لوں تو تو ہیرے نوں ہے ۔

ہیپھل جھرمل مارو ڈھولا توں،

کینوں کہوں ہیرے نوں ہے ۔

اسیں چاک کولوں ماہی تاک ناہیں،

اہے تاک دا ماکو ہیرے نوں ہے ۔

ایسے چاک کیتا دل چاک ہیرے،

اسے چاک دا چاقو ہیرے نوں ہے ۔

علی حیدر ہا ہا ہو ہو ہی ہی،

ہا ہا ہو ہو ہیرے نوں ہے ۔9۔

13. الف-اکھیاں میریاں بدل ہوئیاں

الف-اکھیاں میریاں بدل ہوئیاں

تے ہنجھو دا مینہہ برسدیاں ۔

کیہی رونے دی چاٹ پئیؤ،

کدی ن بھیڑیاں ہسدیاں ۔

وت کاہے توں روندیاں لال ہوئیاں،

ہن جی دا بھیت ن دسدیاں ۔

علی حیدر پچھ توں اکھیاں نوں،

ہن لا پریت کیوں نسدیاں ۔7۔

14. الف-الپھ بے کہیاں

الف-الپھ بے کہیاں

اساں دل ن پڑھیندا ۔

ایہہ ہک دوئی دھروئی

اساں مغز ن چھکیندا ۔

الپھ ان بن ان بن

ایہہ جوڑ ناہیں پڑھیندا ۔

جے یار دیوے گاہلیں

ہکو مندا من منیندا ۔

مینوں شکر نباتاں ٹھیری

ہا نوں تن منیندا ۔

پر 'نہ ابت بی کوُ ابّ'

آ مینوں چاوے منیندا ۔

آکھ ایس سجن نوں حیدر،

مینوں شوق وے گھنیندا ۔43۔

15. الف-انّ بنّ انّ بنّ انّ بنّ

الف-انّ بنّ انّ بنّ انّ بنّ

بھتاں سبھے وسریاں ۔

زیراں زبراں جوہر دسن،

بے تے تیغاں سر دیاں ۔

مداں شداں نقطے تمیں،

ودھیاں ولیں نسریاں ۔

حیدر زہر پیارے والی،

مینوں کھنڈ نواتاں مسریاں ۔2۔

16. الف-انّ بنّ ایہناں سوہنیاں دی

الف-انّ بنّ ایہناں سوہنیاں دی،

پئی بھارے اساڈڑے وعدہ اے ۔

اتھے تبے سبق ایہناں دے،

عاشقاں نوں ہائے ہائے دا اے ۔

زیر زبر کر شہر لٹیندے،

دردمنداں نال وعدہ اے ۔

حیدر آکھے میہر کچیوے،

واسطہ نام کھدائدا اے ۔3۔

17. الف-اپنا گھنگٹ کھولھ وکھا وے

الف-اپنا گھنگٹ کھولھ وکھا وے

گڈیاں نال ولا نہیں ۔

آپ جھرمٹ پوپٹ پالے،

اساں گڈیاں نال کھڈا نہیں ۔

بنھ ن گڈا بھا اساڈڑے،

گڈیاں وانگ اڈا نہیں ۔

چھکّ حیدر دی ڈور اپنے پاسے،

آسے پاسے بھنوا نہیں ۔17۔

18. الف-اساں داؤ نہیں تینڈی کھیڈ دا وے

الف-اساں داؤ نہیں تینڈی کھیڈ دا وے،

ایڈے داؤ ن مار اساں ہار آئی ۔

مینڈا ساہ گیا غوطے کھاوندیاں وے،

دریا ن مار اساں ہار آئی ۔

ہائِ ہائِ گرمی ہوئی مینڈا جیؤ گیا،

کھل داؤ ن مار اساں ہار آئی ۔

صبر کیہا ہن آکھسو حیدر،

آہ ن مار اساں ہار آئی ۔20۔

19. الف-اساں پانی اتے عمارت بدھی

الف-اساں پانی اتے عمارت بدھی،

دم دم دہا کرم اساں ۔

باجھ ہوا دے پونیاں وانگر،

کف تے ن ہک درم اساں ۔

پر کیا غم چنگا جے کم کیتا،

نال کریم دے کرم اساں ۔

اوسے موج کرم نوں جوبنیاں وانگر،

دیونا آخر دم اساں ۔

جے گل لائی کھولھ تنی،

کیا چولا اتارنا چمّ اساں ۔

جے موج کرم دی متھے مارے،

متھے بخت کیا غم اساں ۔

جے کاتب آپ کریم دے حیدر،

لکھیا متھے کرم اساں ۔47۔

20. الف-اسیں کجھ ن سی کن کنّ پیا اے

الف-اسیں کجھ ن سی کن کنّ پیا اے،

تاں کجھ کیتو پھ'یکون تھیا ۔

ہووے زیر زبہ کن کن مینڈے،

کن کن گوناگوں تھیا ۔

وجیا مارو عشقَ اولے دا،

سدھّ بدھ ہوش جنون تھیا ۔

ہکّ عاشق ہکّ معشوق تھیئے،

ایویں جونا جون تھیاں ۔

آرسیاں تھئی چنیاں والڑے،

جلوا نما بیچون تھیا ۔

لے لے لیلی نوں دل مینڈڑے،

قیس کھڑا مجنوں تھیا ۔

تیشا تھیا ایہو سخن شیریں،

فرہاد نمانڑا خون تھیا ۔

اس کن دے کاف دی کھونڈی دا نبی،

اس کھونڈی دا سر نون تھیا ۔

ہکیاں بیلے توں مہیں رانجھن نے،

ہیرے دا حالَ زوبون تھیا ۔

لے وگیا مرزا صاحباں نوں

ساری جنج دا شان زوبون تھیا ۔

چڑھدیاں کھارے ڈھکدیاں جنج،

ایہہ عشقَ دا فن پھنون تھیا ۔

اوہ کلیئے پلاؤ شیرینیاں بھی،

سبھ پھٹاں اتے لون تھیاں ۔

اوہ کھنزریاں سہاویاں ہیرے،

دھا دھا دمامہ گھوں تھیا ۔

ہے ہے ملیاں واہراں تے،

مر جاندڑے دا سر خون تھیا ۔

صاحباں وی ترٹ ماری تیں موئی،

حیدر کن پھ'یکون تھیا ۔1۔

21. الف-اسیں کجھ نہیں سبھ تیریاں ٹھاٹھیں

الف-اسیں کجھ نہیں سبھ تیریاں ٹھاٹھیں،

ویکھن توں ترسانیاں میں ۔

میں گھمر-گھیر دا کاسہ بناں خود

پانیاں تے بن پانیاں میں ۔

میں کجھ نہیں سبھ توں ہیں توں ہیں،

ایویں پانی تے نقش بنانیاں میں ۔

میں گھمر-گھیر تے تینڈیاں گھیری،

لوٹ کھاواں گردانیاں میں ۔

میں تاں کجھ نہیں کیا گھول ونجاں،

ایہو سدکڑے تے قربانیاں میں ۔

حیدر یار توں گھول گھتیوے،

کوئی نہیں تاں پھانیاں میں ۔21۔

22. الف-ایلف باؤلی والیاں بیدلاں تے

الف-ایلف باؤلی والیاں بیدلاں تے،

ہے ہے کڑپ نہیں جھڑیاں دل وے ۔

توں وس دلاں وچ وس دلاں تے،

ہسّ ہسّ مٹھا پل پل وے ۔

اے دہ دل والیاں ہکّ دل والے نوں،

سٹّ نہیں وچ دلدل وے ۔

میاں چھوڑ ن پاسے دل دل تے

ہک دل دل تینڈا لکھ دل وے ۔

تدھے خاک تے سٹیاں سیج دیاں وہٹیاں،

سوہنیاں پنڈے مخمل وے ۔

تجھ بن لگن تبر دی پھلّ پھل،

باغ بہشتی پھل پھل وے ۔

ایہہ رتیاں چولیاں والیاں حیدر،

وتّ ہون دلیں گل گل وے ۔12۔

23. الف-ایسف درد فراقَ دی پاندھی

الف-ایسف درد فراقَ دی پاندھی

اوتھے سبھ حقیقت سارنی اے ۔

ایس بھیت دی بات اس مست نوں

کر کر گیت بھی گوش گزارنی اے ۔

ہووے سزاول وانگ کراول

دل ول بات چتارنی اے ۔

ایس آہو چشم نوں آہو آکھیں

جے منے نہیں تاں ہارنی اے ۔

جے ہار سنگار دی بات پچھے،

رتّ رووے ہنجھو جند ہارنی اے ۔

پر کیہی کم عاصی جندڑی

وتّ اساں کوئی ساڑنی اے ۔

جے وس نہ لگے دسے

نہیں بھی حیدر اساں گزارنی اے ۔57۔

24. الف-حمزے دے سر لام نفی دا لکھیا

الف-حمزے دے سر لام نفی دا لکھیا،

ڈنگڑے لام دا ای ۔

ہن نیوں نیوں کرے سلام توازا'

سائل تینڈڑے نام دا ای ۔

وچوں آنونا ای اے سدھا الف،

تینوں واسطہ اپنے نام دا ای ۔

اے علی حیدر شیر خدا،

کھسمانڑا ایس غلام دا ای ۔52۔

25. الف-اہف بے-رنگ دے رنگ رنگ کنوں

الف-اہف بے-رنگ دے رنگ رنگ کنوں،

ایہہ رنگ پیا شرماوندا ای ۔

رتا سانوڑا پیلڑا ہو ہو ویندا،

پل پل رنگ وٹاوندا ای ۔

کر کر کے بہ پکھارا گل نوں،

تریل دا نام سداوندا ای ۔

اڈّ اڈیندا گل دے رخ توں،

اوہلے باز اڈاوندا ای ۔

اوہ مینوں بھی نیڑے مینوں،

اتے دل ویکھن نوں ترساوندا ای ۔

دینہ چولی دے وچّ غائب حیدر،

رنگ اوتھے دھپّ چھاوندا ای ۔28۔

26. الف-اہف چاک سدیندیاں چاک کی جانن

الف-اہف چاک سدیندیاں چاک کی جانن

سار وے ایہناں سار نہیں ۔

جے لوکاں میہناں میں وڈیائی

یار وے اساں وسار نہیں ۔

موتی بخشنہار مینڈا ونجارا

سیکھے ونجار نہیں ۔

کار کھدائدے آکھ سیکھے مینوں

نال فراقَ دے مار نہیں ۔

چاک لگاسیں چاک لگے مینوں

لاکے سار وسار نہیں ۔

مینڈیاں تپ خشک تھیا

لعلاں موتیاں دے گل ہار نہیں ۔

لعلاں موتیاں دے گل ہار پئے

مینڈے بانہہ نوں سوہے سنگار نہیں ۔

ن وار وار مار آئے شہ بن

کپڑ تے کڑکار نہیں ۔

حیدر وکھا ملک سجن دا

کیوں ارار تے پار نہیں ۔64۔

27. الف-اہف دائرہ واریا روپ تینڈے دا

الف-اہف دائرہ واریا روپ تینڈے دا

ہور پیا آواز نہیں ۔

تینڈیاں ٹھاٹھیں گاون تینڈے

مہز ثنائ آواز نہیں ۔

جے موج ہوا آواز تھیوے

کیوں موج سکھا آواز نہیں ۔

کیا ٹھاٹھاں اناں ٹھاٹھیں دی

کوئی کنّ پیا آواز نہیں ۔

'یسبہ اﷲ' ہر شے حیدر

با'زی جا آواز نہیں ۔62۔

28. الف-اہف دوستی نیناں دی مارن نوں

الف-اہف دوستی نیناں دی مارن نوں

اوہ مریلی مریلی دھڑک پئی ۔

اتے جھڑی دا وعدہ بھلکے آہا

اج اتاولے دھکّ پئی ۔

اوہ اکھیں تکّ کے تیر مریندے

لگی دل وچ اگّ پئی ۔

اوہو غمزا جتھے شرارت والا

کیونکر وسن سکّ پئی ۔

اوس کمندری کجل دے لگّ،

آکھے حیدر چکّ لئی ۔54۔

29. الف-اہف کیہا قاصد یار دا اے

الف-اہف کیہا قاصد یار دا اے،

ہتھ نشانی سیلھڑا ای ۔

آہو آپے لکھیا رانجھن میں ول،

آؤ یعنی آؤ ہکیلڑا ای ۔

اج کھلوت ایہہ ویلڑا ای،

یا بیلی والا بیلڑا ای ۔

تینڈیاں کیتیاں دیسن پھراں،

سمجھے ویلڑا جے ویلڑا ای ۔

اج وگّ چھیڑ لیندا بیلی،

کلھ وٹ ڈانگاں مریلڑا ای ۔

جے کجھ ن عرض تاں کر لے،

اج وتّ حیلے دا ویلڑا ای ۔

جے وتّ کلّ کچہری لگی،

تاں شاہاں بھی رنگ میلڑا ای ۔

یا ربّ 'ات محمد ن الوسیلت'،

حیدر وڈا وسیلڑا ای ۔51۔

30. الف-اہف خوبیاں سبھے شہہ دیاں

الف-اہف خوبیاں سبھے شہہ دیاں،

ایہہ خوبیاں ایویں وکھالڑا ای ۔

ایہہ گھنن سبھ اہا دے آہے،

چکی دے منہ نوالڑا ای ۔

ایہہ اکھیں صاد مرادیاں نے،

ایہہ گھلدا کجل کالڑا ای ۔

لٹّ پٹیاں وسن اکھیاں

اتے سورمے دے سر دمبالڑا ای ۔

ایویں اکھیاں من من دیون غلہّ

ہالی دے سر ہالڑا ای ۔

متھے دا ول سکھ نہ آہا،

اکھیاں دا لڑ دمالڑا ای ۔

تیغ دی بے رنگ آب ترکھڑی،

ناہیں تاں پانی ہتھالڑا ای ۔

جو کجھ ایہی اوہو ایہی،

بیبا سبھ کشالڑا ای ۔

اکھیں دی سکّ ایویں رہندی،

ناہیں تاں مرن سکھالڑا ای ۔

تھا نہ تاک ن چمکے حیدر،

چانن سورج والڑا ای ۔8۔

31. الف-اہف کھوبسورتاں ایویں بہانڑا

الف-اہف کھوبسورتاں ایویں بہانڑا،

تینڈیاں ہور کہانیاں نے ۔

ایہہ آپ غریب نمانیاں آجز،

تینڈڑے درد رنجانیاں نے ۔

کوئی چھاہ دے کارن گھمگھم چاٹی،

اتے مکھن کارن مدھانیاں نے ۔

بیچوں نوں چونیاں والڑا آکھن،

عاشقاں دیاں پریشانیاں نے ۔

میں بیچوں کٹھیاں کپر،

تے ہتھ لہر دیاں بوٹیاں لانیاں نے ۔

ایہہ کھواب خیال نے سوہنے

باقی خوبیاں سبھے ربانیاں نے ۔

میں سوہنے نوں لائیں سونہ ناہی،

تاں یار دیاں کتے نشانیاں نے ۔

حیدر اوہ جند دسے ناہیں،

ایہہ مورے دے وانگ بھانیاں نے ۔35۔

32. الف-اہف کھبسورتاں ڈھولن

الف-اہف کھبسورتاں ڈھولن،

اپنے ویکھن کارن سنواریاں نے ۔

اوس بے-رنگ نور دے ویکھن کارن،

ایہہ وتّ رنگین باریاں نے ۔

اس لال شراب دے پیوندیاں،

ایہہ جاناں بھی زرکاریاں نے ۔

ایہہ عینکاں نے دوربینی دیاں،

دوربیناں ہتھوں مہاریاں نے ۔

اس دلبر یار دیاں آرسیاں نے،

حیدر بہت پیاریاں نے ۔25۔

33. الف-اہف کھبسورتاں سوہنیاں سبھ ٹھاٹھیں

الف-اہف کھبسورتاں سوہنیاں سبھ ٹھاٹھیں،

بے رنگ پاک دیاں ۔

پر بے رنگ ٹھاٹھیں بے رنگ والیاں،

اکے ٹھاٹھیں رگ رتاک دیاں ۔

اوسے سورج دا چمکارا،

نہیں ایہہ خوبیاں خاک دیاں ۔

ایہہ گل رنگین تے مٹھڑے میوے بھی

خوبیاں چیتر وساکھ دیاں ۔

اوہو بے رنگ رنگ اڈائے،

ہولیاں جویں پھاگ دیاں ۔

حیدر ساکھ پھرے لب قیمت،

چند ونی ہتھے ساکھ دیاں ۔13۔

34. الف-اہف لال رنگیاں لالڑیاں

الف-اہف لال رنگیاں لالڑیاں،

اس بے رنگ دیاں خوبیاں نے ۔

ایہہ لال برکھشاں بہ بہ بھکھدی،

آتش سنگ دیاں خوبیاں نے ۔

رخ گرداں خنجر پپنیاں دے،

ساریاں جنگ دیاں خوبیاں نے ۔

خضر آب ہیات بنائے اندھیریوں،

زلف دے ڈنگ دیاں خوبیاں نے ۔

حیدر بھی ن تیغ الاری،

ایہو سونے دی ونگ دیاں خوبیاں نے ۔18۔

35. الف-اہف لمیاں پٹیاں والیاں وے

الف-اہف لمیاں پٹیاں والیاں وے،

جڑھ پٹّ ن درد رنجانیاں دی ۔

تینوں زلفاں لمیاں کالیاں دی سہں

کپ ن جڑھ نمانیاں دی ۔

تینڈی آس تے ساویاں تازیاں وے،

تینڈے روسے دے نال کملانیاں دی ۔

ن کر ناز کھواب گمانی،

جے وتّ رچ کہانیاں دی ۔

حیدر دے ہتھ آوے مکھن،

سن وتّ کوک مدھانیاں دی ۔31۔

36. الف-ایہناں نیناں والے جھروکھیاں وچوں

الف-ایہناں نیناں والے جھروکھیاں وچوں

جھات پویندڑا کون دیکھاں ۔

اوہ بھر بھر دیندا پیالے شراب دے،

ساقی آکھیندڑا کون دیکھاں ۔

اوہ ہسّ ہسّ اہلے پپنیاں دے،

جنگ کریندڑا کون دیکھاں ۔

اوہ سرمے سیاہی اپنی اتے،

تیغ لبیندڑا کون دیکھاں ۔

اوہ نین ملھڑے پنیاں دے،

پلو پھریندڑا کون دیکھاں ۔

ویکھ متھے دا ول سکھر تے ناہیں،

کانی مریندڑا کون دیکھاں ۔

اوہ کنڈھیاں خلقاں رٹھیاں والا،

ن مول منیندڑا کون دیکھاں ۔

اوہ پلکاں والیاں کنکریاں توں،

تار مریندڑا کون دیکھاں ۔

اوہ زلف کمند ساڈے گل وچّ

پائے چھکیندڑا کون دیکھاں ۔

حیدر مارکے نیزے پپنیاں دے

بیٹھ بلیندڑا کون دیکھاں ۔16۔

37. الف- ایہناں رنگیلیاں دے رنگ کنوں

الف- ایہناں رنگیلیاں دے رنگ کنوں،

رنگ بے-رنگ دا نظر آوندا ای ۔

ایہہ خوبیاں نے نقاش دیاں،

جہڑا پانی تے نقش ٹکاوندا ای ۔

اوہو عکس پوے نقاش دا بھی،

وچّ پانی جے نقش بناوندا ای ۔

دسے بے-رنگ رنگلا حیدر،

پانی اتے نقش دکھاوندا ای ۔22۔

38. الف-ایہناں سوہنیاں وچ بے رنگ رنگلا

الف-ایہناں سوہنیاں وچ بے رنگ رنگلا،

رنگ تھوں آوے نیارا نظر ۔

جویں پانی وچ علیحدہ پانی تھوں،

آوے رخ دا پکھارا نظر ۔

عکس بھی ناہیں دل وچّ،

وچّ آپے آپ طیارہ نظر ۔

دل کالا صفعہ دل آب صفعہ تھوں

آوے کر کنارہ نظر ۔

جے اس دا عکس پوے وچ پانی،

کہو حیدر توں پھوارا نظر ۔10۔

39. الف-ایہناں سوہنیاں وچ جلوا کریندا

الف-ایہناں سوہنیاں وچ جلوا کریندا،

مینڈا دلبر یار سجن ۔

ایہہ روشن دیوے بال دکھاندے،

اپنا ہار سنگار سجن ۔

کرے کند نگاہاں تیز نظر نال،

سرمہ دمبلادار سجن ۔

حیدر کیتی سونے دے گنج دا،

زلف سیاح توں مار سجن ۔15۔

40. الف-ایہناں تینڈیاں دیاں تصویراں

الف-ایہناں تینڈیاں دیاں تصویراں،

مینڈڑا سینہ لیراں لیراں کیتا ۔

ایہناں تکھیاں دے ترواریں،

مینڈڑا کپ کپ حالَ لویراں کیتا ۔

بیچوں خوبی دی قید مینوں،

ایہناں زلفاں دیاں زنجیراں کیتا ۔

چھاننیاں دل مینڈڑا،

اوہناں پپنیاں دے تیراں کیتا ۔

مہرم تینڈیاں خوبیاں دا،

اوہناں سوہنیاں تصویراں کیتا ۔

واقف تینڈیاں رازاں دا،

کجھ پیڑاں کیتا کجھ پیراں کیتا ۔

حیدر بھاگ سہاگ اساڈڑا،

لطفَ جے حضرت میراں کیتا ۔37۔

41. الف-اہف شاعری مینڈی دلبر

الف-اہف شاعری مینڈی دلبر،

بھاویں بھونکنا تے جھک مارنا ایں ۔

ایہہ مدہ اسادی ل سمندر نوں،

ترونکنا تے جھک مارنا ایں ۔

ایویں لوکاں نوں آکھنا آپ ن کرنا،

روکنا تے جھک مارنا ایں ۔

ایویں کوک سناون لوکاں تائیں،

شوکنا تے جھک مارنا ایں ۔

ایہہ شاعری کیہی شاعری اے،

ایویں بھونکنا تے جھک مارنا ایں ۔

ایویں کملے کتے ہرناں پچھے،

بھونکنا تے جھک مارنا ایں ۔

ایویں بھجن بھڑکن جنگلاں دے وچّ،

شوکناں تے جھک مارنا ایں ۔

وتّ آخر سائیں ہتھ پھڑیئے،

کوکنا تے جھک مارنا ایں ۔

پر وچ کھواب گزارنا ایں حیدر،

چونکنا تے جھک مارنا ایں ۔5۔

42. الف-اہف صورتاں مانے نے

الف-اہف صورتاں مانے نے،

رنگ صورتاں دا نظر آوندا اے ۔

ایہہ سرو صحیح قد ما'نے نے

تاہیئیں اکھیاں دے وچّ آوندا اے ۔

وچّ ایڈے بدن دے آوندے نہیں،

ایہہ آرسی وچّ سماوندا اے ۔

صورتَ نقش ن آب والی،

ایہہ متھے تے ول پاوندا اے ۔

ایہہ ما'نی نے اتے صورتَ دسن،

کجھ کجھ ہتھ ن آوندا اے ۔

خالی نے صورتَ کولوں الٹے،

الٹے نقش وکھاوندا اے ۔

وچّ لال نگینے دے الٹا لکھیا،

اکھر یار دے ناوندا اے ۔

ہندے نے حیدر الٹے سدھے جے کدی

میہر دی مہر لگاوندا اے ۔33۔

43. الف-اہف زلف دراز ونجن

الف-اہف زلف دراز ونجن

کن قیدی ول ول پاون کیا ۔

دل دل دے وچّ مشرق مغرب،

دل دل بھی دل پاون کیا ۔

دیہہ مینڈے ہتھ زلف دا چھلا،

چھلیاں نوں گل پاون کیا ۔

آکھ حیدر تھوں جے دل ن

کنی تیل مٹھا مل پاون کیا ۔11۔

44. الف-اکلا آیا توں ویسیں

الف-اکلا آیا توں ویسیں

ہک ہکلاوت ایویں ۔

زیراں زبراں پیش ن ویسن

دیسی دکھائی بھت ایویں ۔

ایویں ان بن ابی تبی ایویں

ابت بھی ایویں ات ایویں ۔

حیدر یار دی بات نباتڑی

ہور نکمڑی لط ایویں ۔65۔

45. الف-اکلا حمزہ آہا

الف-اکلا حمزہ آہا

اتے رتّ سریر دی سکّ رہیا ۔

یار دا نقطہ دل مینڈے تے

اتے این دی ڈالی جھک رہیا ۔2۔

46. الف-اکلڑا حمزہ آہا

الف-اکلڑا حمزہ آہا

تے حمزہ شیر مریلڑا اے ۔

الف دا نیزہ پھمن والا

تے ایہہ اسوار رہیلڑا اے ۔

الف تے حمزے دیاں گل وچ پکھیں

تے گھتی او یار دوبیلڑا اے ۔

حیدر یار دا ٹاہلی تے ٹانگو،

تے وحدت نال دبیلڑا اے ۔5۔

47. الف-اسف کملی رملی گولڑی نوں بھی

الف-اسف کملی رملی گولڑی نوں بھی

اپنی کر کجھ آکھنا ای ۔

گھتّ کے پیٹی چھوڑ ن بلبل،

کہو کہو پر کجھ آکھنا ای ۔

ہتھ وچّ رکھ پر ہار نہ چھوڑیں،

مرے ن عر کجھ آکھنا ای ۔

وعدہ چک تھیں وت کن ونجے،

باجھ تینڈے ور کجھ آکھنا ای ۔

جتھے گوالڑا نال غیر دے،

اپنا کر کجھ آکھنا ای ۔

رہے جے ہمیشہ در تے ہی ہے،

ونجے ن مڑ کجھ آکھنا ای ۔

تینڈڑا پکڑیا در حیدر کر وچّ،

ن توں نظر کجھ آکھنا ای ۔41۔

48. الف-اوہف جیہے ایہہ تارے چن ن

الف-اوہف جیہے ایہہ تارے چن ن

سورج ن ایہہ نور بھی ن ۔

اوتھے سورج دا نور کجھ ن،

اوہناں گلیاں دے راہ دی دھوڑ بھی ن ۔

اتے میں جیہا کوئی کتا بھی ناہیں،

راپھزی سور بھی ن ۔

حیدر نوں جے چا نوازے تاں

شاہاں دے پھزلاں تھیں دور بھی ن ۔42۔

49. الف-اوسف آتش رنگی تھوں حیرت اے بھیناں

الف-اوسف آتش رنگی تھوں حیرت اے بھیناں

چاندی رووے بل ن پوے ۔

جتھوں طور تھیویگا 'لہن ال منپھوش'

پچھے ماہی دے جل ن پوے ۔

دھواں ن ہووے کدی امبر تے کدی

کہندا شاید گل ن پوے ۔

توڑے کرے شرارت پپنی مینڈی

جے نازک توں ول ن پوے ۔

ہک چندنہار دی چاندنی فانوس ناہیں

تاں کیونکر گل ن پوے ۔

ایہو چندنہار نشانی تاہیں

چاندنی دے نال رل ن پوے ۔

چاندنی تے مہتاب گلاں وچّ حیدر

ہرغز گل ن پوے ۔60۔

50. الف-اوسف تنگ دہن کیتا تنگ مینڈا دل

الف-اوسف تنگ دہن کیتا تنگ مینڈا دل

نال عدم دے بھی ہمدم آہیں ۔

اوس تنگ دہن کیتا بے سر مینوں

مہز عدم کنوں بھی کم آہیں ۔

اجے عدم بھی یادم ایہی

میں وت بے سر بے دم آہیں ۔

اوہ منہ کا'با بینی حطیم اے

وچ رکو دے غم آہیں ۔

وچ تواپھ دے کھاواں وہیرے

کپر دے وچ زم-زم آہیں ۔

پوے وہم دا عکس اس لال نگینہ

حالَ وجود تھی کھاتم آہیں ۔

وہ ملیا متھے نقطہ وہم دا

کرے ن مجرم مجرم آہیں ۔

علی حیدر ہوواں میں سونے دی بینسر

گھول گھتیواں جم جم آہیں ۔59۔

51. الف-اوسف زلف سیاح اتے لباں دا عکس

الف-اوسف زلف سیاح اتے لباں دا عکس

دل اندر آرسی نوں ۔

وحی انا آئت آ' اتینک ول کوسر

نالے کوسر آرسی نوں ۔

اوہ لب نال تے مسی والیا

ویکھ وے نینگر آرسی نوں ۔

سرچشما آبہیاتی ظلمت والی

واکر آرسی نوں ۔

کلھ پئی اکھیں کلھ پوس اکھیں وچّ

گڈیاں دھر آرسی نوں ۔

پلک ن لگس کھواب کیہا توڑے

گوڈیاں نے دھر آرسی نوں ۔

جے گوڈیاں تے دھر گوڈیاں تے کر

گلشن پنجر آرسی نوں ۔

مٹھاں موہنیاں گھر آرسی نوں

سوہنے لے کر آرسی نوں ۔

کھبسورتاں آرسی باجھ ن رہندیاں،

ویکھ وے حیدر آرسی نوں ۔50۔

52. الف-اہف آؤندا میں من بھاؤندا

الف-اہف آؤندا میں من بھاؤندا،

بھنا قاصد دلبر یار دا اے ۔

جیں دی دھوڑ نور اکھیں دا،

سو بے شک اوسے یار دا اے ۔

دھوڑ کیہی کوئی مشک ابیری،

مایا کلھ انوار دا اے ۔

سو بن رسول محمد بر حق،

بھیجیا سرہنہار دا اے ۔

بیلی اپنے نوں کر قاصد بھیجنا،

مہز کرم دلدار دا اے ۔

بھیناں پچھیا میں اس قاصد کولوں،

جو مہرم سبھ اسرار دا اے ۔

ویکھاں کہڑی چیز اجائب تحفہ،

جو لایق دربار دا اے ۔

حیدر آکھیا قاصد اوتھے،

بہت پیار پیار دا اے ۔4۔

53. الف-اہف بے رنگ رنگ کرے

الف-اہف بے رنگ رنگ کرے

وچّ اوہناں سوہے سالو والیاں دے ۔

وچّ ہار سنگاریاں سوہنیاں دے

روشن صبح مسالیاں دے ۔

جویں نشہ شراب دا رنگ کرے

وچّ اوہناں اکھی متوالیاں دے ۔

جویں ماں 'نی تینڈے نے ہتھ رنگے

نال تیں تالیاں دے ۔

جویں ہر جند درکدائی خنجر

وچّ رنگا رنگ وکھالیاں دے ۔

ویکھ تنبو قناتاں بے رنگ حیدر

وچّ سپھیدیاں لالیاں دے ۔61۔

54. الف-اہف بے رنگ اس رنگ سوہے نوں

الف-اہف بے رنگ اس رنگ سوہے نوں،

بے رنگ دے رنگ رنگاوندا ای ۔

جے وتّ رنگ دا رنگ بھی ہووے،

تسلسل لازم آوندا ای ۔

جے وتّ ہووے تسلسل اوہو،

بے حد حسن وکھاوندا ای ۔

بے-رنگ حیدر ظاہر ایہی،

پردے تھوں رنگ چھپاوندا ای ۔24۔

55. الف-اہف بھر بھر بھاہ جیوں بے رنگ بھڑکے

الف-اہف بھر بھر بھاہ جیوں بے رنگ بھڑکے،

سنگ بھی شور تھوں سنگدا اے ۔

ایہہ بھاہ بھی تھر تھر کمبدا ای،

ہووے شُ'لا زبان خیر منگدا اے ۔

جلوا پوے وچّ بھاہ سمندر

بھاہ جنا جل گنگ دا اے ۔

پر خام سمندر سوز تھوں سنگے،

مرد ن موت توں سنگدا اے ۔

ایتھے خواجہ سر سمندر ایہی،

آتش-خانا پتنگ دا اے ۔

ایویں کوڑ سمندر آکھے 'عنا انار'

حق پتنگ دے انگ دا اے ۔

وت کھال تے خط کٹک کیہا،

جے یار سامان ن جنگ دا اے ۔

ہائِ ہائِ ساڑیا رنگ نوں،

بے رنگ تاں بھی کالڑا دارو تپھنگ دا اے ۔

ویکھو ہتھیں کریم دے پوند کداں،

اوہ سونا جو ہتھاں دی ونگ دا اے ۔

ویکھے پچھے لعلاں دے سنگ اوہ ونگ بھی،

ہور کی آرز منگدا اے ۔

اوس بے رنگ بھاہ دا گھنگٹ

جل سیاح تھیوے توڑے سنگدا اے ۔

حیدر دیوے ساہ تاں اوہو دیوے،

ساہ جو گھنگٹ انگدا اے ۔39۔

56. الف-اہف دریا جے تروڑے بنیاں

الف-اہف دریا جے تروڑے بنیاں،

مہے شیشے کر کر کون پچھے ۔

اوتھے کر کر کر کر حقہ پتھر،

مارے کیونکر کون پچھے ۔

اوتھے اوہی نے شیشے تے اوہی نے پتھر ماردا،

برسر کون پچھے ۔

اوتھے کر کر کر کر سنیئے ناہیں کر کن،

کپر کون پچھے ۔

اوتھے ٹھاٹھیں بازو تے سریاں پانی،

لہر دی دھر دھر کون پچھے ۔

اوتھے دریا دا پیر تلکے لہر کمبدا،

تھر تھر کون پچھے ۔

کئی سنگ دلیں اوتھے رو رو لہردے،

مینڈے مینڈ مڑ مڑ کون پچھے ۔

ایہہ بیعت مقرر ناہیں مقرر

ایہی مقرر کون پچھے ۔

حیدر سنیا کن کہیاں اوتھے،

پانی پھڑ پھڑ کون پچھے ۔40۔

57. الف-اہف ہار سنگار جو بھانا یار ن کیتا

الف-اہف ہار سنگار جو بھانا یار ن کیتا،

اساں کیا کیتا اساں ۔

ویکھ کجل دی دھار دھار دے یار ن کیتا،

اساں کیا کیتا اساں ۔

اساں کیتا ڈردیاں مول شکار ن کیتا،

اساں کیا کیتا اساں ۔

ڈنگے زلف سیاح مار دے دھار ن کیتا،

اساں کیا کیتا اساں ۔

کولو کول تماشہ باغ بہار ن کیتا،

اساں کیا کیتا اساں ۔

حیدر چولا پاڑ لنگار ن کیتا،

اساں کیا کیتا اساں ۔34۔

58. الف-اہف جلوا بے رنگ کسے دلیں

الف-اہف جلوا بے رنگ کسے دلیں

ایہہ رنگ تیرا معشوق نہیں ۔

ایہہ کاکل حرف نویں نے

سب کلام خدا مخلوق نہیں ۔

ایہہ کرن دلالت اوسے

اوہ ہک کنوں مپھروک نہیں ۔

اوہ موتی ہار سنگار سجن دا

اندر اوس صندوق نہیں ۔

اوہ برق فلک تے لشکر چمکے

آتش وچ بندوق نہیں ۔

پر ایہہ بھی برق-انداز اکھیں دے

توڑے ایہہ مبروک نہیں ۔

ایہہ بھی حافظ کاری نے حیدر،

توڑے اوہ منتوک نہیں ۔58۔

59. الف-اہف کیچن دھیان کیچنیاں

الف-اہف کیچن دھیان کیچنیاں

اربیلیاں پھنیاں کنّ چنیاں ۔

نال بے تال خیالاں تے،

کدی اکھیں ن ڈٹھیاں کنّ سنیاں ۔

اونھاں لال لباں دیاں گالیاں

مینوں لالڑیاں یا کنّ چنیاں ۔

نہ تھیا نہ نتھیاں گھنگرو پاون

تے چھن چھن کنّ چنیاں ۔

ایہناں چھن چھنیاں کیتی چھاننیاں،

دل چھڈیاں نے کجھ انچھنیاں ۔

نہیں سلامت تینڈی عزت جیہیاں،

نال اسالت کنچنیاں ۔

مینوں کھارے دا نت آواز پوے،

میں دیون کیا نت بھوچھنیاں ۔

پر نال کرم جے فضل کرے ہک،

کھولھ سویں گل ہن تنیاں ۔

پر حیدر پیر جوان اسالت،

مشکل گلیں ایہہ بنیاں ۔32۔

60. الف-اہف میتھوں بھی نیڑے وسے نی بھیناں

الف-اہف میتھوں بھی نیڑے وسے نی بھیناں،

پٹیاں اکھیاں پٹیاں میں ۔

ہائِ ہائِ اکھیں نہیں، پر ویکھن دی سکّ

پٹیاں میں اکھیاں پٹیاں میں ۔

اوتھے یوسف آہا سفنے وچّ،

پٹیاں میں اکھیں پٹیاں میں ۔

لکھی صورتَ ڈٹھی سوہنی میں،

جے پٹیاں میں اکھیاں پٹیاں میں ۔

لوٹ پوٹ ہوئیاں اکھیں نال اکھیں دے،

پٹیاں میں اکھیاں پٹیاں میں ۔

کور کور کریں مینوں کوئی نہ کرے،

جے وتّ پٹیاں میں اکھیں پٹیاں میں ۔

لگا دل وچّ حیدر تیر نگاہ دا،

پٹیاں میں اکھیں پٹیاں میں ۔27۔

61. الف-اہف مٹھڑا ہاسڑا سادہ بھی ن

الف-اہف مٹھڑا ہاسڑا سادہ بھی ن،

عکس اس پاک دی ذات دا اے ۔

مٹھی گاہل اس لال خاموشی دی بھی،

عکس اس بات نبات دا اے ۔

اوہ چھم چھم نور جو وچّ جھروکے،

نیناں دے شاہ دی جھات دا اے ۔

مینوں حیدر شاہ رخ کیتا،

ذکر ممات ہیات دا اے ۔45۔

62. الف-اوہناں نیناں وچ نگاہ کچہری

الف-اوہناں نیناں وچ نگاہ کچہری،

لائی ن دسے دسدیاں ۔

کرے عدالت ستھّ چکائی،

لائی ن دسے دسدیاں ۔

چوباں پلکاں کھڑے پیادے،

چائی ن دسے دسدیاں ۔

جگّ وچّ حیدر ذات خدائی،

آئی ن دسے دسدیاں ۔44

63. الف-اوہناں سوہنیاں دے گل رنگاں کولوں

الف-اوہناں سوہنیاں دے گل رنگاں کولوں،

سانوں بے رنگ دی بو آوندی اے ۔

ایہا بے-رنگ دی بو گھنگٹ کر،

گلبرگ دھروں ہو آوندی اے ۔

جو شبنم بے-رنگ لہندی رنگ،

جو گلشن دے رو آوندی اے ۔

ونجو سئیداں دے وچّ سینے کلدے

جے مہندی نوں بو آوندی اے ۔

ونجاں کیہی پھلاں دی سیج اتوں،

جویں کنت کنوں جو آوندی اے ۔

حیدر سوہنیاں پاس رن دتے،

دھوڑ دھوڑ مہیں سو آوندی اے ۔46

64. الف-اوہناں سوہنیاں کھوبسورتاں اندر

الف-اوہناں سوہنیاں کھوبسورتاں اندر،

جلوا بھی مینڈے یار دا اے ۔

ایہہ گل گل رنگ رنگا چمن دا بھی،

حسن بسنت بہار دا اے ۔

اوہناں مورتاں سنگیں دے وچّ،

لال دا رنگ سواردا اے ۔

ایہہ تال بے تال ایہناں کنچنیاں دا،

نچاؤ وڈے ہنکار دا اے ۔

ایہہ تھئیا تھئیا چھن چھن بھی،

گھنگرو دی چھنکار دا اے ۔

اس دام درم دی چھنک چھنک جو،

دان اس دیون ہار دا اے ۔

اس دانے دانا جیہے بہار دے اندر،

آتش دی بھڑکار دا اے ۔

جے منصور انلہک آکھیا،

جانشین سردار دا اے ۔

جس کپی اے شہرگ اپنی،

سوئی واقف اس گفتار دا اے ۔

جہڑا مہرم تھیا وچّ قرب درید دے،

مہرم اسرار دا اے ۔

اوہ بیلی بیلے تھوں باہر ن پر،

بیلا دھندوکار دا اے ۔

جہڑا بیلی دے نال بیلی ہووے،

سو اپنی ذات انکار دا اے ۔

بیلا بھی اتے بیلی بیلی،

ہیر دے کہنے ساردا اے ۔

حیدر مہیں دا کڈھ سنگ عنا،

ماہی کھنڈی سار دا اے ۔36۔

65. الف-اوہناں سوہنیاں وچّ جلوانما

الف-اوہناں سوہنیاں وچّ جلوانما

بھی بے رنگ خوبی یار دی اے ۔

بے رنگ ہویا جے چاندنی اندر

ظاہر وانگ دیوار دی اے ۔

دسے اتے گل پوے نہیں

'لائیدرکئلئبسار' دی اے ۔

ناہیں تاں بن جوہر عرض نوں

کیونکر ترا' قرار دی اے ۔

چمکے ہوا مہتاب کنوں گل پوے

گلّ اسرار دی اے ۔

طاقچہ بزم شیشہ ہویا

دیوار اس دلدار دی اے ۔

ہر کھبسورت نعر نوں خوبی

'لو لم تمسا' نعر دی اے ۔

نورن اﷲ نور کرے تماشہ

مظہر سرجنہار دی اے ۔

اوہ آپ سورج حیدر بہت بلند

ایہہ گلّ تاں دو چمکار دی اے ۔63۔

66. الف-اوہو سورج جگمگ چمکے

الف-اوہو سورج جگمگ چمکے

پر ن دسے اکھیں بیکاریاں تھوں ۔

بند رہاں وچّ حیرت دے

کھبسورتاں ہار سنگاریاں تھوں ۔

ایہی ذرہ تھیا قطرہ اکھیں وچّ

کیونکر ویکھاں باریاں تھوں ۔

اوس مصری دند دی پوندی گل

اوہناں لال شکر گپھتاریاں تھوں ۔

جویں ناز کماندی پوے گل

اوہناں ٹھمک ٹھمک رپھتاریاں تھوں ۔

جویں حیدر زخماں دیون خبراں،

تیغاں زوہرداریاں تھوں ۔55۔

67. الف-اہف شماں' گھر پھرکائے زبان

الف-اہف شماں' گھر پھرکائے زبان

تینڈی خوبی کنوں مکال کرے ۔

اگے آکھ ن سکے کہیئے

بے رنگ دی کوئی گال کرے ۔

پروانڑا دیہس منہ تے جھلّ

متاں کیل-او-کال کرے ۔

متاں گردن باری سر

جے مثل دی کوئی مثال کرے ۔

ہے ہے رووے کدی آہیں کیہیاں

اوہ جیوں جیوں تینڈا خیال کرے ۔

جو کجھ عشقَ تساڈڑے شُ'لڑا

شماں' نمانڑی نال کرے ۔

سوہنی نال سسی صاحباں سہتی

تاں نال ہیر سیال کرے ۔

اوہ غمزے دے تیر تھوں شماں' جو

کمبے تے کوکے حالَ وے حالَ کرے ۔

کدے کوئی فانوس دا واٹ کرے

کدے پر پروانڑے دی ڈھال کرے ۔

اوس دراز دی غیرت تھوں دیکھو

شماں کی آخر حالَ کرے ۔

لڑک میرے نال امبر بھنی

جانور نوں دھوں دال کرے ۔

ہے ہے ساری رات پڑھے پر پروانڑا

تن من بال مثال کرے ۔

ویکھاں کیا کجھ لگیا بال ایانے

ہتھ وچّ دیوا بال کرے ۔

حیدر ہو پروانڑا تاں یار بھی

تینڈڑی ایویں سنبھال کرے ۔53۔

68. الف-اہف زلفاں سیاح کیوں ہتھوں دیواں

الف-اہف زلفاں سیاح کیوں ہتھوں دیواں،

نہ جاناں کروینیاں نوں ۔

ہک تل چھابڑی چھلیاں دی وچّ

کہیا سودا کروینیاں نوں ۔

ایویں ٹھگّ لئیا ہن دل دے ظالم،

کوئی سودا کروینیاں نوں ۔

کیوں دل دتیاں اوہا ادا کر،

جس ادا کروینیاں نوں ۔

پاس گل دے شمع' کیوں پھلیلا،

زلف جدا کروینیاں نوں ۔

وڈے چراگ ہندے کیتے چھلیاں،

ونی ودھا کروینیاں نوں ۔

سڑن سے پروانے وے

اندھیر وڈا کروینیاں نوں ۔

بہں ونیا زلفاں حیدر اساں،

جدا جدا کروینیاں نوں ۔7۔

69. الف-اسف بے-رنگ پاک دا رنگ

الف-اسف بے-رنگ پاک دا رنگ

ایہناں کھوبسورتاں نوں چمکاوندا اے ۔

اس سورج دا نور تائیں ایہناں،

مہ-پاریاں نوں چمکاوندا اے ۔

دیوے تیغ دی بے رنگ آب گلاں نوں،

رتّ دے رنگ رنگاوندا اے ۔

پر جانے ن اوس نوں وانگ ایہناں،

کوئی وچّ خیال سماوندا اے ۔

کوئی نقش نہیں نقاش جیہا،

توڑے اپنا رنگ بناوندا اے ۔

دو کھلیاں تاں چیخ خیال اوتھے،

چاول دودھ نوں لاوندا اے ۔

یا' نی حیدر اوتھوں عاقل بنیاں

کجھ ہتھ ن آوندا اے ۔26۔

70. الف-اسف چوپڑباز دے نال اساں

الف-اسف چوپڑباز دے نال اساں،

باجھ ہارن دے کوئی دا نہیں ۔

بن چھ چھ پونے ساریاں دے،

اس بازی دا ہور دا نہیں ۔

ایہہ لڑائیاں ڈٹھیاں ن کدی،

ماریاں کٹھیاں گھا نہیں ۔

ماریں مار جوائیں اتے

ایہناں پلکاں نوں ٹھہرا نہیں ۔

دل مار جوائیں ول اس تائیں،

مارن دا کوئی ساہ نہیں ۔

اوہ پکیاں کچیاں دیکھے ناہیں،

علی حیدر اوتھے بچا نہیں ۔23۔

71. الف-اسف لال شریف نے میں کی جاناں

الف-اسف لال شریف نے میں کی جاناں،

خط کٹک کر دھاوندا اے ۔

کھاتم لال سلیمان والی تے،

الٹے نقش لکھاوندا اے ۔

اوہ ملک عظیم سلیمان دا،

ایہناں کیڑیاں توں لتڑاوندا اے ۔

اوہ گال صفعہ تے کھال بھی تکے،

سو دھو دھمائی آوندا اے ۔

خط نہیں میں بھلیاں،

شاید عبر اس زلف دی چھاوندا اے ۔

اوہ مکھ نور لباں تے نورا

پیریں بھی نیوراں پاوندا اے ۔

چانن آوے آب کنوں ایہہ،

الٹا نورا دھاوندا اے ۔

عید دا چن دسیوے کدی

نورا پانوت نت دکھاوندا اے ۔

حیدر نورا نور شریف اے

ہن ری نور نواوندا اے ۔14۔

72. الف-اسف وٹیاں زلفاں ہلو ہلو

الف-اسف وٹیاں زلفاں ہلو ہلو،

اساں چند ڈٹھا عید سنیویاں دے ۔

پئی گل چھلے نے وٹیاں وٹے،

اسے رات عید دے دیویاں دے ۔

تیر مارکے ظالم چھکّ ن لے،

دل جند ن لے دل جیویاں دے ۔

اوہ تل لال شکروالا حیدر،

جند ایہہ ہے سبھ میویاں دے ۔19۔

73. الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی

الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی،

ویلا پچھلی رات دا ای ۔

اتوں ہوئی دھمی تے دہیں ن جمی،

رڑکنا بھی کس گھات دا ای ۔

جٹّ ن ٹٹے تے ددھ ن وٹے،

ویلا وقت برات دا ای ۔

جویں ددھ تھیں دہی تے مکھن وے حیدر،

تویں فرق ن ربّ دی ذات دا ای ۔9۔

74. الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی

الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی

ویلا پچھلی رات دا ای ۔

اتوں ہو گئی دھمی تے ددھ نہیں جمی

رڑکنا بھی کسے گھات دا ای ۔

جٹّ نہ ٹٹے تے دودھ ن وٹے

تے ویلا وقت برات دا ای ۔

جویں دودھ تھیں دہیں وت مکھن وے حیدر

تویں فرق ن ربے دی ذات دا ای ۔66۔

این

1. این-علیحدہ مسیع دا رنگ

این-علیحدہ مسیع دا رنگ

تے پاناں دا رنگ الہدڑا اے ۔

شام شپھک دا رنگ علیحدہ

تے تلیاں دا رنگ الہدڑا اے ۔

اوہ لب گاہلیاں دیندڑے مینوں

ایہناں دا رنگ الہدڑا اے ۔

حیدر لال لباں دا سائل،

تے خال پلنگ الہدڑا اے ۔2۔

2. این-علم دا پڑھنا نیک بہوں

این-علم دا پڑھنا نیک بہوں

پر عشقے دی بات انوکھڑی اے ۔

چن تے سورج دی روشنی بہوں

پر یار دی جھات انوکھڑی اے ۔

شب قدر دی رات بھی بہوں چنگی

پر وصل دی رات انوکھڑی اے ۔

مشکل گھاتاں سبھے او حیدر

پر برہوں دی گھات انوکھڑی اے ۔1۔

3. این-علم مانی تے منتک پڑھ کے

این-علم مانی تے منتک پڑھ کے

سکھیاں خوش مقالیاں نے ۔

ابتر زلف نوں ویکھکے تے

سبھے بھلیاں گہم کھیالیاں نے ۔

جد پیتا جام محبت دا بھیناں

تیل مطالعہ' دیاں پیالیاں نے ۔

الیہیدر متول طول کنوں خوش،

مٹھیآں یار دیاں گالھیاں نے ۔3۔

بے

1. بے-باغ بہشت بھی تجھ بن یار وے

بے-باغ بہشت بھی تجھ بن یار وے

اساں سوہنا تے گلزار نہیں ۔

ساریاں سوز فراقَ ستاوے

بھاہ دا ایہہ بھڑکار نہیں ۔

ول ول ڈنگے سیاہے مار دی

سہناوت تار نہیں ۔

ہر دل دے وچّ سوز دا قیدی،

دلاں دا کوئی شمار نہیں ۔

کردے کیتی اے زلف دوراں

باجھ ستم دی کار نہیں ۔

زلف شریف کیا ظالم حیدر،

ڈٹھا ایڈا اندھار نہیں ۔9۔

2. بے-باہجھ تیرے ہور کون کھدایا مارے

بے-باہجھ تیرے ہور کون کھدایا مارے

تے مار جوائیں توں ہی ۔

جتھے پون وہیر تے کڑکن کپڑ

ہتھاں تے چا لنگھائیں توں ہی ۔

جتھے پوے جہازاں نوں واؤ مخالف

لنگر گھتّ لگائیں توں ہی ۔

کریں بھاہ سمندر سمندر کارن

مچھیاں وانگ ترائیں توں ہی ۔

جتھے رگ طبیباں نوں ہتھ ن آوے

تاں رگلا پچھائیں توں ہی ۔

جتھے آجز ہوندے طبیب سیانے

تاں داروآں باہجھ چھڈائیں توں ہی ۔

جتھے آجز روندڑے نے رتّ نراسے

ہسّ ہسّ یار ملائیں توں ہی ۔

جتھے دھندی گاہری کھلی اڑاوے

اوتھے جھبر مینہہ وسائیں توں ہی ۔

جتھے پوے وبا تے مشکل جیون

امن-امان رکھائیں توں ہی ۔

ایہہ آجز بندہ کیا کجھ منگے

سبھ کجھ دئیں دوائیں توں ہی ۔

ایہہ حیدر آجز ہو منگن تھوں بھی،

آپے دیویں منگائیں توں ہی ۔17۔

3. بے-بہت شکار دلیں دے ظالم

بے-بہت شکار دلیں دے ظالم

چائی وانگ ن جاونا ای ۔

پھڑکدا چھوڑ ن ونج وے ظالم

اتر سمندروں آونا ای ۔

کر تکبیر اس لکڑی تیری نوں

پکڑ ہتھاں نال چاونا ای ۔

اس حیدر گنڈھڑی اپنی نوں،

وچّ کجکے دے لڑکاونا ای ۔6۔

4. بے-بینسر جھک لباں تے آئی

بے-بینسر جھک لباں تے آئی

آبِ-ہیات دے پیونے نوں ۔

یا وت چاہزنکھداں اندر

لٹک سنہری تھیونے نوں ۔

یا وت پئے جلیب حسن دے

پئے کڑاہ تلیونے نوں ۔

علی حیدر میں بھی بینسر تھیواں،

بھٹھّ گھتاں ایس جیونے نوں ۔21۔

5. بے-بھائے ن حسن نوں گرہ دل نکلے

بے-بھائے ن حسن نوں گرہ دل نکلے

تے دل کم ناز دا ای ۔

کائی کشتی نہیں آجزاں دے

اس جیون نوں کھم ناز دا ای ۔

مارے بجلی ہکے دم کہندی مجال

اس آتش نوں دم ناز دا ای ۔

وعدہ وصال قیامت بر حق،

حیدر میں غم ناز دا ای ۔19۔

6. بے-بھائی مینڈے کیہیاں

بے-بھائی مینڈے کیہیاں

ایہہ سپّ دیاں لیکاں ۔

مینوں شوکدا تے شیر آیا

ؤ بو چیکاں ۔

مینوں یار جھوک جھوکی کتھوں

لکھیاں ایہہ لیکاں ۔

مینوں باغ تے بہاراں

او بوٹڑے چھیکاں ۔

پڑھاں بے تے سے میں

کہڑیاں رفیقاں ۔

مینڈے درس دوزی مہیں

اوہ رنگ تے کہیکاں ۔

ویکھاں زیراں زبراں حیدر،

کہ میں یار اڈیکاں ۔15۔

7. بے-بھیناں آہو ویکھاں کائی گلّ کہے

بے-بھیناں آہو ویکھاں کائی گلّ کہے

اس رٹھڑے یار مناون دی ۔

اس لب نال ہنساون دی

اس متھے دے ول کھلھاون دی ۔

اس بھڑکی بھاہ بجھاون دی

تے بجلی دے وانگ ہساون دی ۔

تیغ دھرو میانوں ٹھگن(کڈھن) دی

کویں آئی دے مونہوں بچاون دی ۔

ستی سیج تے میں متوالی بھی

یار میہر کیتی راتیں آون دی ۔

یار ول ول سدیاں نام کرم

سن بات کریں من بھاون دی ۔

تیرے بھاگ سہاگ جگاون دی

تے کھولھ تنی گل لاون دی ۔

میں ابڑھواہے نچوکی اٹھی

تقصیر بھی چر لاون دی ۔

حیدر آکھ اس یار دے بیلی نوں،

کائی گلّ کرے بکھشاون دی ۔7۔

8. بے-بھیناں آکھو نی تسیں چوچک تائیں

بے-بھیناں آکھو نی تسیں چوچک تائیں

واسطہ مولٰی پاک دا ای ۔

میں وت رنگیاں برہوں رانجھن دے

کھیڑے دا نام کواک دا ای ۔

کھیڑے دے نال نہ بندی اے میری

رانجھن لایق ساک دا ای ۔

پیوند کارن ساک کچیون

پیوند وت حق چاک دا ای ۔

کھیڑے دا ساک ناپاک نی بھیناں

ایہہ وت ساک اراک دا ای ۔

توں بھی ناؤں خدا دا آکھ وے حیدر،

لے وت باہرا ساک دا ای ۔18۔

9. بے-بھیناں ہیرے ہیرے کر آہو نہیں

بے-بھیناں ہیرے ہیرے کر آہو نہیں

اور اور ن رانجھن بھاوندی اے ۔

دور دور بھنیاں مینڈے کول ن آؤ

یار نوں غیرت آوندی اے ۔

بھیناں ویرا ویرا کر گاوو تسیں

ہیر بیلی دے گاوندی اے ۔

بھیناں واہنا دے وچّ ناہو تسیں

ہیر کپڑ دے وچّ نہاوندی اے ۔

بھیناں کنڈھیاں تے تسیں جھمر پاؤ

ہیر لہرے جھناوندی اے ۔

چھنے چوری دے کٹّ کھاؤ تسیں

ہیرے گھمر-گھیریر کھاوندی اے ۔

بور بور تے سوہنی کر کر

ماہی نوں مہیں ملاوندی اے ۔

ہیر اپنا ناں وچ چاہے حیدر،

عاشق یار دے ناوندی اے ۔3۔

10. بے-بھیناں ہکا کیتی نگاہ پیارے

بے-بھیناں ہکا کیتی نگاہ پیارے

وت مینڈا دل سکدا ای ۔

اوہا ہکا تیغ جو واہی ظالم

زخم مینڈا نت چکدا ای ۔

کیہی کالی تے کوجھی ڈراونیاں

تیغ بجلی وانگر نہ پھکدا ای ۔

مینڈا ٹپّ سینڑا بھاہ تھیا

دل دانہ وانگر ن ٹکدا ای ۔

ہکس حیدر ماریاں تاریاں،

ملک بھی اوسے ہکّ دا ای ۔10۔

11. بے-بھیناں کجھ نہ چوکھا یار بناں

بے-بھیناں کجھ نہ چوکھا یار بناں

کجھ تھیون دا کوئی سا نہیں ۔

اس جگ جگ جیون جوگے بناں

اس جیون دا کوئی سا نہیں ۔

بن سوزن پلکاں ترکھیاں دے

پھٹّ سیون دا کوئی سا نہیں ۔

حیدر یار پیارے بناں

مدھ پیون دا کوئی سا نہیں ۔8۔

12. بے-بھیناں ماریاں میں خودی یار دی نے

بے-بھیناں ماریاں میں خودی یار دی نے

وسے ہک ویہڑے ول ویکھے نہیں ۔

میں آرسیاں ہتھ یار دے

ویکھے آپ نوں میں ول ویکھے نہیں ۔

ویکھے اپنا باغ بہار

اساں ول ویکھدا بھلّ ول ویکھے نہیں ۔

جویں مکی اکھیں دے مارے دل وچّ

اکھیاں نوں بھلّ ول ویکھے نہیں ۔

مینڈے اندر باہر اوہو اوہو

چشم اوہی میں ول ویکھے نہیں ۔

کتھوں سنیوے کوک آرسی دی،

جیہڑا تیرا نگاہ جھلّ ویکھے نہیں ۔

متھے تے ول پائیو سو حیدر،

میں ول بھی کلھ ویکھے نہیں ۔1۔

13. بے-بھیناں ناز سجن دے ماریاں میں

بے-بھیناں ناز سجن دے ماریاں میں

کوئی گلّ کریں لاؤبالیاں دی ۔

بھیناں ناز سجن دے ماریاں میں

کی گلّ کریں بھاہیں بالیاں دی ۔

بھیناں پچھے نہ وات سیالیں دی

ایہناں سوہے سالو والیاں دی ۔

ایہناں زلفاں کالیاں کالیاں دی

ایہناں مست اکھیں متوالیاں دی ۔

ایہی زلفاں نے آہ جے سچ پچھیں

گل پوندیاں نے سودیاں والیاں دی ۔

ایہہ لہبر لمڑے اچڑے بھی

سبھ خاک کنت سمبھالیاں دی ۔

روندیاں روندیاں مر مر گئیاں دی

سندیاں تے سیالیاں دی ۔

حیدر آخر خاک جو ہونا،

ریجھ کیہی ہے نہالیاں دی ۔13۔

14. بے-بھیناں سوہنی نوں نہیں سوہنا ناز

بے-بھیناں سوہنی نوں نہیں سوہنا ناز

اساں کوجھینیاں بہت ناز نہیں ۔

متاں گالیں دے نال دلا یاد لیوے

گل دی زلف دراز نہیں ۔

اساں 'کالو بلا' بھلّ آکھیا اے

اکھیں مست الست نیاز نہیں ۔

اوہناں لال لباں نال مسیع مسواک

حقیقت نال مجاز نہیں ۔

اوہ کوجھڑا ہاسہ کیا راز نہانی

گمزے کیا گماز نہیں ۔

جے متھے دا ول شوخ کرے

اوہ نین غریب-نواز نہیں ۔

کوک وے حیدر تانا ری ری تن،

طنبورے دا ساز نہیں ۔11۔

15. بے-بھیناں طوبیٰ ہے میں یار بنا وت

بے-بھیناں طوبیٰ ہے میں یار بنا وت

پوپٹ کھنڈ نہ گاونا بھی ۔

تاڑیاں ماریاں بھیڑیاں دیون

نیور نوں چھنکاونا بھی ۔

شادی خوشی دے سیہرے گاون

نازاں دے نال بتاونا بھی ۔

حیدر والے ویہڑے آکھن

رمزاں نال بجھاونا بھی ۔

وتّ مسی مسواک دے پان چباواں

اکھیاں سرمہ پاونا بھی ۔

دھڑی گنداون مانگ بھراون

گھس گھس چندن لاونا بھی ۔

طوبیٰ ہے حیدر دور سجن تھوں،

جیونا بھی مر جاونا بھی ۔4۔

16. بے-بھیناں اوہ مکھ سوہنا سدھ کرم

بے-بھیناں اوہ مکھ سوہنا سدھ کرم

اتے غصہ عجب ہا نوں لگدا اے ۔

اوہ ہسن پھلّ تے بے کھار گل

تے خار غضب ہا نوں لگدا اے ۔

ایویں ہاسے ہاسے متھے ول

ویکھ ہسدی لب ہا نوں لگدا اے ۔

جے وتّ غصہ اساں تھوں آیا

تے ایہہ سبب ہا نوں لگدا اے ۔

حیدر اپنا کیتا لیندے ہر کوئی،

وس نہ ربّ ہا نوں لگدا اے ۔12۔

17. بے-بھیناں وجیا مارو عشقَ اولے دا

بے-بھیناں وجیا مارو عشقَ اولے دا

دم تروار دا وار تھیا ۔

کیا ساحری عشقَ اولڑا ظالم

قطرہ پانی دا نعر تھیا ۔

شپ شپ تیغاں دی ٹھا ٹھاٹھاں دی تھیں

کپر دا کرڑکار تھیا ۔

سانگ دی تانگ نوں حیدر ٹھلیا

انشا-اﷲ پار تھیا ۔5۔

18. بے-بھلا وے صاحب میں بھی تینڈیاں

بے-بھلا وے صاحب میں بھی تینڈیاں

ہک تلوار دا وار نہیں ۔

کیہی جھڑ تروار اے بجلی دی

سر کھنڈی ایڈا اندھار نہیں ۔

میاں اج بھی توں ہیں تے کلھ بھی توں ہیں

کیا بھانا وار نہیں ۔

کوچے زلف دے راتیں چانن کیا

گل بناں مار مار نہیں ۔

بن فعال دے چور تے نگ دے ڈٹھا

شور اتے مار مار نہیں ۔

اوہ پلکاں کڈھ وٹھا شاہد ہے

ہو اپٹھیاں مار نہیں ۔

حیدر ایہہ پٹھیاں سدھیاں توں،

آس سار دی سار نہیں ۔2۔

19. بے-بھر بھر رہی سپارے ایہہ

بے-بھر بھر رہی سپارے ایہہ

دل پھڑیں کیتے سیپارے ۔

ہر ہر پارا پارے وانگوں

نکل گیا اس پارے ۔

پڑھی کتاب حسن تیرے دی

رہی قرآن سی پارے ۔

نظروں الف کیتو سی ظاہر

بے تے سبھ وسارے ۔

بے تے اتے زیراں حیدر،

سبھے کوڑ پسارے ۔16۔

20. بے-بھی زہر نہیں جو کھا مرن

بے-بھی زہر نہیں جو کھا مرن

کچھ شرم ن ہندوستانیاں نوں ۔

کیا ہیا ایہناں راجیاں نوں

کجھ لجّ نہیں تورانیاں نوں ۔

بھیڑے بھر بھر کے دیون خزانے

فارسیاں کھراسانیاں نوں ۔

وچ ڈھونیاں دے پانی نکّ ڈوبن

جے لحن نہ وڈیاں پانیاں نوں ۔

ہکے تاں مار کٹاری مرو

جے سکو ن مار ایرانیاں نوں ۔

داڑھیاں چا منائیاں اکھیون

کشپھ(حیف) اے ایہناں زنانیاں نوں ۔

توپچیاں زمبورچیاں نوں

برکندازاں بانیاں نوں ۔

ایہناں بانکیاں ٹیڈھیاں ڈنگیاں نوں

ایہناں ترکیاں آکڑکھانیاں نوں ۔

نوک بنداں دکھنی جامے بانکے

تے پوش کمانیاں نوں ۔

ایہناں پلتھیبازاں نوں

ایہناں پھیلکداں اپھگانیاں نوں ۔

ایہناں تبتیاں کشتیگیراں نوں

ایہناں تیرئنداز کمانیاں نوں ۔

حیدر آکھ ایہناں ہیجڑیاں نوں،

ہیزا نہ-مردانیاں نوں ۔14۔<بر/

21. بے-بلاک رنگیل سنہری

بے-بلاک رنگیل سنہری

لٹک رہی مرجان اتے ۔

یا کسے کاتب رکوء' پایا

صورتَ ال رحمن اتے ۔

یا سیاد لگائی پھاہی

میں جیہے مرگ پھنسان اتے ۔

پر حیدر رقم قتل دا سی لکھیا،

عاشق بے-فرمان اتے ۔20۔

ڈال،دال

1. ڈال-ڈٹھی گولڑی اک ایہناں صاحباں دی

ڈال-ڈٹھی گولڑی اک ایہناں صاحباں دی

مٹھے بول ایہناں دے بول دسے ۔

نال ہک تل لال لباں دے کوئی

لکھ تونگر تول دسے ۔

وچ پت شکر نت گھول دسے

کہ دار جلیبی کھولھ دسے ۔

سایہ بھی اوسے سرو رواں دا

لٹک بھی اوسے چول دسے ۔

ایہہ فوج بھی اوسے لشکر دی

ایہہ دھاڑ بھی اوسے کول دسے ۔

دھمدی سی سو صبح قیامت

جے اوہ گھنگھٹ کھولھ دسے ۔

کھلیں والی جالی دی چولی

ندیاں نین در مول دسے ۔

پئی کپر اتے کملی شاید

بیلی ماہی کول دسے ۔

شاید پاسنے وتے ڈھولن

حیدر کھائے دھرو دھول دسے ۔4۔

2. دال-دیل سپنیاں ول ڈٹھیاں پر وچّ

دال-دیل سپنیاں ول ڈٹھیاں پر وچّ

چا' زرپھ ن سماوندا ای ۔

چار طرف توں پاک پیارا

طرفاں آپ بناوندا ای ۔

وسے بھی اہلے دسے ن اکھیں

ویکھدیاں کجل پاوندا ای ۔

یار آرسی اندر ناہیں

اتے وچّ آرسی رکھ وکھاوندا ای ۔

اوہو دیوال دکھاکے رخ اتے

سما' چا ٹکاوندا ای ۔

تاہیئیں تاں وصل ہیاتی اتے

تیہوں پتنگ نوں یار جلاوندا ای ۔

ایہہ سوہنے آپ ن سوہنے

اوہو بے رنگ روپ چمکاوندا ای ۔

جے وت سوہنا نقش ایہناں دا

کیوں بے جان ہویا ڈراوندا ای ۔

جے وت سوہنی جند اکھیوے

کیوں کوہجڑا مول ن بھاوندا ای ۔

جے وت دوہیں اکھیؤں تکے

کیوں کدی دشمن ہاوندا ای ۔

اوہو بیچوں دسے تے دسے غیر نہ

اپنا نقش دکھاوندا ای ۔

علی حیدر اوہو بے رنگ

جھاتی لک لک پا وکھاوندا ای ۔3۔

3. دال-دوہڑے آکھے میں جگّ والے

دال-دوہڑے آکھے میں جگّ والے

رو رو جگّ ہساون نوں ۔

متاں یار سنے تے ہاسہ کرے

مینڈا روح تھیا کھنڈ کھاون نوں ۔

تیلی بھی یار تے رکھا بھی کھاجے

زلف دیون ہتھ لاون نوں ۔

ہن وا' دا وصال دے ماہ تھیں

پورے لگیاں پیراں جاون نوں ۔

اج دی رام امیدواری دیہہ

جاون ایہہ دن آون نوں ۔

کر مسّ لباں تے مس کرے

پر لکھیا کون مٹاون نوں ۔

کوچ کریندا حسن جناں

دیکھاں حدی کن لنگھاون نوں ۔

رہزن کھال بہت ملاہزا

چاہیئے کیوں نقد مہاون نوں ۔

توڑے متھے دا ول اولا سپاہی

ساتھ تھیاں پہنچاون نوں ۔

زوری لال تے پوندا تل توڑے

سانگا نین بھواون نوں ۔

ہن راضی کرے گلّ دھنگانے

جور-او-ستم بکھشاون نوں ۔

ہن ظالم کھال بھی حاضر

تل تل حق چکاون نوں ۔

پل پل نین کریندے کرنش

پلکاں نال وچھاون نوں ۔

ہن زلف سیاح بھی لٹک پئی

گل لگی سوز وگاون نوں ۔

ہن لڑ گیا ناگ سیاح متھے

چھکن تے پچھتاون نوں ۔

ہن پھڑیا مندر فقیر دا

شاید ایہو سو ہتھ سیاون نوں ۔

حیدر ہن زلف دا چھکا خط

آیا ای داد دواون نوں ۔2۔

4. دال-دوروں نیڑیوں دور پیارا

دال-دوروں نیڑیوں دور پیارا

اتے شاہ-رگہ تھیں بھی نیڑے ولے ۔

کوئی بجلی دی اگّ بھڑک اٹھی

مینہہ وسے دیکھاں دیس کہڑے ولے ۔

سے ویہڑیں آپ نوں ویہڑے کہیا

تاں بجلی نوں جھڑ ویہڑے ولے ۔

مینوں مار ن ویر ویہڑا ن آپ توں

گھت وہاریں پرے ولے ۔

نت ویلے چکی چاک نوں بابل

مہیں نجّ سہیڑے ولے ۔

مینوں لے چل رانجھن تخت ہزارے

ایہہ کھیڑیاں دی جڑہے ولے ۔

قاضی کہڑی کتاب اندر ڈٹھے

ہیرے دے بھائی کھیڑے ولے ۔

کھیڑے نوں مر وکھیڑے ن کر

چھوڑ وے قاضی بکھیڑے ولے ۔

رانجھن ہیر تے ہیر اے رانجھن

ہک نوں کون نکھیڑے ولے ۔

عشقَ تھوں جمیاں شرا' وے قاضی

کھاوے ناہیں انھیڑے ولے ۔

عاشقاں دی کوک ڈاہڈی کیہی

کپڑ مارے سو بیڑے ولے ۔

اوہ کھتی ترٹی اج کلھ حیدر

صندل نال گہیڑے ولے ۔1۔

فے

1. فے-فناہ ہوئی ساری جان میری

فے-فناہ ہوئی ساری جان میری

اتے سوہنے نوں کجھ پرواہ ناہیں ۔

رات دیہاں جانی سخت بولے

کدے میہر دے نال نگاہ ناہیں ۔

رٹھے یار نوں آپ مناؤنا ایں

اوتھے ہور وکیلاں دی جا ناہیں ۔

علی حیدر میاں مولٰی خوش رکھے

ہسّ بولے دا کجھ گناہ ناہیں ۔

گاف

1. گاپھ-گھول گھتاں انہاں سوہنیاں توں

گاپھ-گھول گھتاں انہاں سوہنیاں توں

زلفاں جنہاں دیاں جھالیاں نے ۔

کرلا ہوئیاں نے رل اگاہاں نوں

راتیں لمیاں کالیاں نے ۔

حیلے کیتے جنہاں آتش تے

پر سونے دے نال کٹھالیاں نے ۔

اوس گل دی سونے دی شرم کنوں

گل پوندیاں سوبندیاں والیاں نے ۔

مینڈیاں کیوں تقصیراں سمھالیاں نے

متھے دے ول والیاں نے ۔

سبھ کجھ تینڈے ہتھ دا دھبہ

جے وت گاہلیں سمھالیاں نے ۔

ہک وال بھی ڈنگا نہ تھیوے اساتھوں

اساں تے کیہیاں ظل جلالیاں نے ۔

الیہیدر دے ہتھوں کھسّ نہیں،

اوہی زلفاں گھنگریالیاں نے ۔21۔

غین

1. غین-غیر کولوں مینڈا یار سوہنا

غین-غیر کولوں مینڈا یار سوہنا

وچّ گھنڈ دے مکھ چھپاوندا اے ۔

ہک آپ ناظر تے منظور نظر

لکھ رنگ بنا وکھاوندا اے ۔

کئی عاشقاں دے جگر پھٹّ سٹے

لکھ نام نشان دھراوندا اے ۔

الیہیدر یار پیارے باہجوں،

ہن ملڑا ویس سداوندا اے ۔1۔

ہے

1. ہے-حالَ نہیں اتن بیٹھنے دا

ہے-حالَ نہیں اتن بیٹھنے دا

بوڑ چرخے نے کون بھوانسیا ۔

اساں وچّ بھنگوڑے دے کھواب ڈٹھی

رانجھا تخت ہزاریوں آوسیا ۔

کون پونی وٹے کون تند گھتے

ڈھلی ماہل کون بناوسیا ۔

علی حیدر سیونا یار سوہناں

لوک ایویں ہی دھماں پاوسیا ۔4۔

2. ہے-ہے ہے گھنگھٹ کڈھ ن مار وے ظالم

ہے-ہے ہے گھنگھٹ کڈھ ن مار وے ظالم

میں تروار سنجانیاں ۔

میاں ہن مناسب آکھیں

پر میں چوری کار سنجانیاں ۔

جے توں منہ پلو تائیں منہ پلو

میں روواں پکار سنجانیاں ۔

حالَ دے عقر پھڑیا ایہہ ظالم

دھار سنجانیاں ۔

ایہناں رنگ برنگیاں بھتاں کنوں

تیغ جوہردار سنجانیاں ۔

ایہہ گل گل دبدی لک نہیں

میں ڈنگری فار سنجانیاں ۔

میاں عشقَ تے مشک ن گجھا رہندا

میں گلزار سنجانیاں ۔

لٹّ وے ظالم جو من بھاوے

ول ول مار سنجانیاں ۔

حیدر آکھیں وت کردار توں ویکھاں،

میں بھی وار سنجانیاں ۔2۔

3. ہے-ہے ہے ماریا ای ایہہ لا پریم دی

ہے-ہے ہے ماریا ای ایہہ لا پریم دی

ماریا ای مار سٹیا ای ۔

ہن وت کیوں زلفاں نوں وٹیا ای

متھا اگے کیا مار وٹیا ای ۔

پیواں آبِ-ہیاتی میں اس لب تھوں

کر بے سر جے سر کٹیا ای ۔

کدی نال وصال دے مرہم لائی

جے نال فراقَ دے پھٹیا ای ۔

ایہو ناز دا کیہڑا پھٹیا ای

کدی آکھ سوہنیاں بھی پھٹیا ای ۔

اس ول ول پٹیاں والے ظالم

ول-ول مینوں پھٹیا ای ۔

حیدر جگّ جگّ جیویں سجن،

تیرے مارن نوں کھوہ کھٹیا ای ۔10۔

4. ہے-ہے ہے ماریاں بھیناں ناز سجن دے

ہے-ہے ہے ماریاں بھیناں ناز سجن دے

کجھ ہتھ مول ن آوندا ای ۔

کیہیاں سوہنیاں کھوبسورتاں مورتاں

خاک تھوں چا بناوندا ای ۔

کرکے روشن سورج چن تھوں

خاک دے نال ملاوندا ای ۔

اس سورج نوں بھی امبر چاہڑکے،

حیدر چا دباوندا ای ۔7۔

5. ہے-ہے ہے راتیں ادھی گھنڈ بھوچھن دا

ہے-ہے ہے راتیں ادھی گھنڈ بھوچھن دا

مینڈے یار کیتا دیدار کنوں ۔

پر پوے اچھاولا بھوچھن دے وچوں

زلف اتے رخسار کنوں ۔

کیہے چھن-چھن دینہ تے تارے بنے

اس بھوچھن دی ہر تار کنوں ۔

کیا چھن-چھن بنیا روشن دینہ

اس چمکن دے چمکار کنوں ۔

کیہی چھن-چھن رات انھیری بنی

انہاں زلفاں دی کالی انہار کنوں ۔

اتے ول ول پوندیاں دینہ تے راتیں

اپنی اصل کار کنوں ۔

جویں ول ول گل تے سنبل پوندا

جے گھلے واؤ بہار کنوں ۔

شالہ جم جم کھلن تھنڈری بہڑی،

حیدر علی قہار کنوں ۔8۔

6. ہے-ہے ہے ول ول زلفاں ماریا مینوں

ہے-ہے ہے ول ول زلفاں ماریا مینوں

مار سیاح ڈنگ ماریا ای ۔

ہے ہے پیو لئیا ساہ پیون ساہ نوں

ساہ اساں کوئی ہایا ای ۔

مینڈے دم تے کادریں الٹ پئیاں

اتے زلفاں نوں واؤ کھلاریا ای ۔

اس لال لباں والی واگ انہاں

نال اٹی تاں مندر وساریا ای ۔

اس ماندری دے نال مندر انہاں

مینڈا مار ناگنی ساڑیا ای ۔

نت ڈنگیوں عہد اساڈا ڈنگ

جے ڈنگ سواریا ای ۔

ول ول نہیں دل آمنا سامنا،

حیدر ور نگاریا ای ۔9۔

7. ہے-ہے ہے یار بناں ہتھیں سونے دی ونگ بھی

ہے-ہے ہے یار بناں ہتھیں سونے دی ونگ بھی

سپّ مینوں آستین دا ای ۔

بھیناں متھے مینڈے نت متھے تے ول

میہر کہیں بتّ چین دا ای ۔

پر پوجا کیتا سدھ دھیوے توڑے

الٹا نقش نگین دا ای ۔

پچھے انہاں کھوبسورتاں دی

جے سچ پچھے کم دین دا ای ۔

اوہ کھال سیاح لباں والا حیدر،

بے شک نقطہ یقین دا ای ۔6۔

8. ہے-ہر ذرہ سجن دی آرسی پر

ہے-ہر ذرہ سجن دی آرسی پر

ایہناں اوہناں وچ جلوا گھنا ۔

خودی ناز گمان کنوں اٹھ

بھونڈی بے رنگ روپ دا پھلوا گھنا ۔

پر شکر کنوں سر اپنے پر

شیریں کھنڈ دا حلوہ گھنا ۔

دینہ دیویں سنہری تاریاں ول

پر منہ ول بھجے جلوا گھنا ۔

ہر مچھی ہچھی دریا دی پر،

ہچھی حیدر پلوا گھنا ۔4۔

9. ہے-ہوالڑے اﷲ دے

ہے-ہوالڑے اﷲ دے

اساں دھم دی نوں کوچ دم دی اے ۔

مینڈے نک دا موتی ٹھنڈا لگے

شوخی دیوے دائی کم دا دھمدی اے ۔

دم تک اساں تھیں وے دم

اتاول کیہی کم دی اے ۔

مہیں پلڑھ توڑ پئیاں چھڑ

ہیرے کملے ماہی نوں تھمدی اے ۔

کرہاں دے رنگ سنیندے ناہیں

سسی حیدر غافل سمدی اے ۔3۔

10. ہے-ہیاتی جے ہے دل آونا تساہاں

ہے-ہیاتی جے ہے دل آونا تساہاں ۔

بھی روک روک گلاں سناونا تساہاں ۔

مکھ پائے جھاتی جیوانا تساہاں ۔

متاں دیہہ دیہہ گاہلیں ہنساونا تساہاں ۔

میں تاں کھولھ کھولھ تنیاں گل لاونا تساہاں ۔

حیدر آکھ زما میرا بھی چاونا تساہاں ۔3۔

11. ہے-ہوندیاں اوس جمال کمال کرم

ہے-ہوندیاں اوس جمال کمال کرم

اساں گزارے نال سوال عجب ۔

اوس رخسار کیتا جگّ روشن اتے

سیاح ہک کھال عجب ۔

اوس وسدیاں ہتھ کرم اتے

لائیں اکھیاں بھی بھس کال عجب ۔

اوہ خاص سیاح لباں والا

آکھے باغ بلند بلال عجب ۔

ایہہ دست ن زلف دراز نوں حیدر،

کھال سیاح لب نال عجب ۔1۔

12. ہے-ہن چھڈّ بھیناں کھیڈ رات کئی گھنی

ہے-ہن چھڈّ بھیناں کھیڈ رات کئی گھنی

ویلڑا کھواب خیال دا ای ۔

بھیناں لٹکی رات لٹکن تارے بھی

لٹکن پار سمھال دا ای ۔

چھوٹے گھاہ گھتن گلوکڑی پلکاں بھی

شوخ اس لال دا ای ۔

چھوڑ چھوڑ بھیناں متاں رس ونجے

خوف اوس انوکھڑے بال دا ای ۔

آکھے متاں تینوں کھیڈ پیاری

شوق ن مینڈے وصال دا ای ۔

متاں گاہلیاں دیوے مارے صاحب

عزت بہت کمال دا ای ۔

جے وت رانجھن ایویں بھاویں تاں

عذر کیا ہیر سیال دا ای ۔

کیا ڈر وچ انھییر کوٹھے

جے اوہ مکھ دا دیوا بالدا ای ۔

پر حیدر انشا اﷲ اوتھے

کھواب اروس مثال دا ای ۔5۔

13. ہے-حسن ایہناں کھوبسورتاں دا

ہے-حسن ایہناں کھوبسورتاں دا

اوسے بے رنگ دی چمکار دا اے۔

دسے اکھیں گل پوسی تاہیں

'لاتدرک ال ابصار' دا اے ۔

تینوں سار نہیں کیا پوے سن

'انی عنا اﷲ' سار دا اے ۔

اس ٹھاٹھ تاک دا روپ تاہیں

اوسے سورج دے انوار دا اے ۔

کوہ-طور دی آتش بھلّ گئی

موسیٰ 'ربّ ارنی' پکار دا اے ۔

نال 'لنترانی' دی 'سوپھ ترانی'

ماردا اے دل تاردا اے ۔

"کھرا مسا س' اکا حیدر

مست اوسے گفتار دا اے ۔2۔

14. ہے-حسن اس رنگ دا ویکھ نہ پھلّ

ہے-حسن اس رنگ دا ویکھ نہ پھلّ

اس بے رنگ یار جمیل دا ای ۔

اس رنگ کیتا کیا رنگ کیتا

اوہ گل چمبے راویل دا ای ۔

ایہہ 'دہیا قلبی' ویکھ ن بھلّ

ایہہ وحی ایس جبریل دا ای ۔

کھبسورتاں رنگا رنگین ہوون

حسن اوسے جبریل دا ای ۔

کیا اک قطرہ مٹھا لگے

اوتھے چشمہ سلسبیل دا ای ۔

ایہہ نیلی فلک بھی قطرہ ہک،

ایس دریا بے رنگ نیل دا ای ۔

اوس بت کنوں سے باہیں تھیون

شوک بھی ہک مندیل دا ای ۔

ایہہ موتی دانہ گلھ تے حیدر

قطرہ بے رنگ تریل دا ای ۔1۔

جیم

1. جیم-جگّ منگے تینوں سورج دی

جیم-جگّ منگے تینوں سورج دی

ایہہ ذرہ بھی ہکّ ذرہ منگے ۔

سورج نال کی ذرہ لگے

پر کرے جے میہر کیا ذرہ لگے ۔

جے ذرہ نوں بھی سورج ساجے

کیا کجھ دلبر تینڈے اگے ۔

سورج حیدر ذرہ بھی ناہیں

ہن وت ویکھیں چمک لگے ۔2۔

2. جیم-جلوا بے رنگ یار دا سوہنا

جیم-جلوا بے رنگ یار دا سوہنا

وچّ دسدا ای پر کلھ ن پوے ۔

اوہ بیچوں چگوں ن دسدا ای

اتے بتاں وانگ گل ن پوے ۔

جویں مٹھی لال لباں دی بھاوے

بے رنگ شکر گل ن پوے ۔

دسے صیقل کیتے بیزنگ تیغ

اندر جوہر گل ن پوے ۔

وسے بے بہا کی بیش بہادر

حیدر گل ن پوے ۔1۔

3. جیم-جماں' آیا سرپر کتنا میں

جیم-جماں' آیا سرپر کتنا میں ۔

اج رکھ دے کتاباں کیہا کتنا میں ۔

اج سمجھدا ن کجھ میں اج دیہہ متّ ن میں ۔

میاں دیہہ چٹھی مینوں آوے کائی بھتّ ن میں ۔

کدی چھوڑ بیلے ماہی نال وطنا میں ۔

کیہی ابت تے کوات دے سہاں ایڈی اتّ ن میں ۔

علی حیدر ان بن میتھیں رہاں بھت ن میں ۔9۔

4. جیم-جیم بات نبات کہی مٹھی شیریں

جیم-جیم بات نبات کہی مٹھی شیریں

کہ ہاسہ سکر بھی تونہی تونہی ۔

جے ابرو کمان کہ پلکاں تیر

کہ تیغ نظر بھی تونہی تونہی ۔

جے سرو دے قد کہ گل دا رنگ

کہ بوئے عطر بھی تونہی تونہی ۔

جے مسیع مسواک کہ پان دا بیڑا

کہ مشک اگر بھی تونہی تونہی ۔

جے رخ باغ کہ بوئے گلاں دی

کہ کھال بھنڑا بھی تونہی تونہی ۔

جے لب کند کہ سونے دی نتھّ

کہ لال گوہر بھی تونہی تونہی ۔

جے چیر سنہری کہ دکھنی جامہ

زریں قمر بھی تونہی تونہی ۔

جے لٹّ لئیا دل حیدر دا

اس شوخ پسر بھی تونہی تونہی ۔14۔

5. جیم-جیم درد اساڈے دا واقف نہیں

جیم-جیم درد اساڈے دا واقف نہیں

تاں ویکھ وے نینگرا آرسی نوں ۔

ویکھاں کیا کجھ تھیا دل نوں

کیا کجھ آوسیں برسر آرسی نوں ۔

جے چڑھیں جہازے مکے نوں مکھ کریں

صورتَ بندر آرسی نوں ۔

پوے واؤ مخالف تھکن ٹھاٹھیں

کڑکن کپڑ آرسی نوں ۔

تاں وتّ حالَ اساڈڑا جانی

گھتیں لنگر آرسی نوں ۔

پر بھڑک لگے متاں ترکھڑی آتش

ویکھ ن دلبر آرسی نوں ۔

کر ن سمندر جوہر تائیں

کر ن اوہ سندر آرسی نوں ۔

اس سنگیں دل دے کارن دلبر

جگمگ ن کر آرسی نوں ۔

جے آپ نوں ویکھیں تاں وت آکھیں

سچ او حیدر آرسی نوں ۔13۔

6. جیم-جیم درسن باہجھ ن ہووے یاری

جیم-جیم درسن باہجھ ن ہووے یاری

تاں جند دے نال پیار کیا ۔

جے دوست نہیں جس جند سواری

تاں جند دے نال پیار کیا ۔

جے جند دی جند ن ہووے پیاری

تاں جند دے نال پیار کیا ۔

جے حیدر یار تھوں جند ن واری

تاں جند دے نال پیار کیا ۔7۔

7. جیم-جیم دل مینڈا چاول منگے

جیم-جیم دل مینڈا چاول منگے

تاں سر مٹھے پیر چاولے نوں ۔

جو تک آوے پاوے پھل اوہ

گھتے خیر اتاولے نوں ۔

جے توں چاہیں تاں چا نوازیں

صندل موجی باولے نوں ۔

علی حیدر اتے جے کرم کریں

تاں تھیوے سار سماولے نوں ۔12۔

8. جیم-جیم موج کرم تھیوے

جیم-جیم موج کرم تھیوے

متھے ول نہیں کسے ولنا نہیں ۔

جے اچھل دریا پلہ بھوائے

بیلی وے کسے تھلنا نہیں ۔

جے اگے بھاہ سمندر بکل

جل وچ پوساں میں ہلنا نہیں ۔

جے پڑھ تکبیر وہائے خنجر

پلک ن جھمکے ہلنا نہیں ۔

علی حیدر جے پروانڑا پچھے

شماں' تے جلنا ٹلنا نہیں ۔10۔

9. جیم-جیم رنگ دے کھنڈ تے نین ن اٹکن

جیم-جیم رنگ دے کھنڈ تے نین ن اٹکن

بے رنگ اندروں دسدا ای ۔

جے چنی ن کراں انیر تاں اوہ

رکھسارا وچوں دسدا ای ۔

کھولھ اکھیں ویکھ آتش روشن نوں

وت ن جے دھوآں دسدا ای ۔

ایہا حرفاں دی صورتَ ول ول ویری

ناہیں تاں مضمون دسدا ای ۔

وچّ صورتَ وے تن ویکھن مشکل

تاہیں تاں زیتون دسدا ای ۔

حیدر ماں نی میں توں آہیں

سو مینوں تینوں دسدا ای ۔8۔

10. جیم-جیم سر چاہے ڈھولن مینڈا

جیم-جیم سر چاہے ڈھولن مینڈا 

سر اتے سر دیونا ایں ۔

بھنیا زہر پیالہ رانجھن والا

انبرس کر کر پیونا ایں ۔

اس چاک کیتا سینہ چاک مینڈا

بھیناں چاک نہ سیونا سیونا ایں ۔

ایہہ ہار سنگار تے خاصے دا بھوچھن

اوہو دے نال بھیونا ایں ۔

جے ولول جیواں میں یار تھوں حیدر

ول ول گھول گھتیونا ایں ۔3۔

11. جیم-جیم وچ گھنگھٹ مارے پیارا

جیم-جیم وچ گھنگھٹ مارے پیارا

تاں کرسی گھنڈ اتاریاں کیا ۔

تیغ وچّ میان دے کردے دو ٹک

تاں کرسی گھولیاں واریاں کیا ۔

لیٹے وچ نہالیاں بسمل ایویں

تاں کرسی باہجھ الاریاں کیا ۔

جے چولی سہج ن ماوے گھت

تاں کرسی گھولیاں واریاں کیا ۔

جے وٹیاں زلفاں کیتا انھیر

تاں واؤ نال کھلاریاں کیا ۔

جے چھن چھن ویندا اینوے دل

تاں نیور نوں چھنکاریاں کیا ۔

جے بھی ایویں دھر رانے دے

تاں نال نشانیاں نقاریاں کیا ۔

رل سوہنیاں وچ مارے پیارا

تاں کرسی آپ نیاریاں کیا ۔

حیدر پچھ پیارے تائیں

دے دے مارن لاریاں کیا ۔6۔

12. جیم-جھبدے قاتل مار نہیں

جیم-جھبدے قاتل مار نہیں

تک ویکھن دیہہ رخ انور نوں ۔

تینوں پلکاں کڈھیاں ترکھیاں دی سہں

موڑ ذرہ ہک خنجر نوں ۔

'اقرب حبل الورید' کر پڑھنا

منہ رکھ ول جمدھر نوں ۔

پگڑ نہیں وے لوٹن دیویں

ہک پل ایس کبوتر نوں ۔

مینوں چھوڑ ن جاہ ہکلیاں

جندڑی پھڑکن دیویں شہپر نوں ۔

بن تکبیر ن واہ وے کانی

کر یاد اﷲ ہو اکبر نوں ۔

ہوندیاں وس ن رہساں ساتھوں

لے اڈنا نالے حیدر نوں ۔4۔

13. جیم-جھڑم مریاں جھوکاں جھڑ مریاں

جیم-جھڑم مریاں جھوکاں جھڑ مریاں

جھڑ مریاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔

دند بھنے ہڈّ کھورے ہوئے پئی

پٹّ پڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔

کھیرو آن لباس وٹائے رنگ وٹائے

کڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔

سہج موئے سر لیرے ہوئے جٹی

نوکاں اڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔

ن اوہ کجل مسواک ن مہندی

لونگاں دیاں پڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔

سکی نعر ن ہووے ساوی گھتّ گھتّ پانی

پڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔

جے رجّ کھاؤں تاں بھار گھنیرا پیٹ وکیندا

نڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔

کھنگھ کھرک اتے تڑک تھڑک ہن نال مہیں دے

جڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔

تارے گندیاں رین وہانی

اکھیں مول ن جڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔

ایہہ دل چاہے مجلس کیجے ہن

ن دیون کڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔

حیدر بولیا کسے نہ بھاوے

ن کر گلاں لڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔11۔

14. جیم-جس کیتا سینہ چاک مینڈا

جیم-جس کیتا سینہ چاک مینڈا

وچ چاک دے پایا چاکویا میں ۔

ساہ لیائی پئی زلف سیاح

دم ماردا سی سارکویا میں ۔

ساہ مینڈا ساہ یار دا ای

میں جل جل پئی تماکویا میں ۔

اوہ سورج میں وچّ ٹھاٹھ مریندا

حیدر توڑے رتاکویا میں ۔5۔

15. جیم-جویں سوہنیاں ہتھ سونہدا کرم

جیم-جویں سوہنیاں ہتھ سونہدا کرم

ایویں کھویندی تیغ بھی ہتھ سوہے ۔

چڑھدا بادل وسدا موتی نالے

بجلی کھویندی بھی وتّ سوہے ۔

اس لب تے پان دا رنگ سوہے

منہ تیغ تے مینڈڑی رتّ سوہے ۔

جے گجھڑا ہاسہ نقطے متھے

ول جلیبی متّ سوہے ۔

جے کھلک سجن دا بہت اجائب

شوخی بھی اچرج دست سوہے ۔

جے زلف کریندی قید دلیں

وت شاہاں نوں بندوبست سوہے ۔

اوہ کھال سیاح حلال تھیا

جے کوسر وانگر نتھّ سوہے ۔

نبی موسیٰ دے ہتھ ناگ اساں بھی

جے وت بیضہ دست سوہے ۔

اوتھے باغ بہشت جے سونہدا حیدر

بھڑکدی بھاہ بھی ات سوہے ۔15۔

خے

1. خے-خوبی بے رنگ یار لطیفَ دی

خے-خوبی بے رنگ یار لطیفَ دی

ایہناں سوہنیاں دے وچّ رنگ کرے ۔

شاہد متعلق بے حدّ توں

ایہہ جامہ رنگ دا تنگ کرے ۔

میں فٹّ پئی اوہ بہ بہ بھاہ

کیوں دید مینڈی کنوں سنگ کرے ۔

سو سڑ ن پوے پراواہ گھولیا

شمع جے ایس تھوں سنگ کرے ۔

کیوں فانوس دا برکا پھیرے

سکدا چا پتنگ کرے ۔

ہووے تیغ دی بے رنگ آب رتی

مینڈے زخم کنوں رنگ رنگ کرے ۔

حالَ وے حیدر باہڑیں آ پچھ

واسطہ کیا کوئی جنگ کرے ۔3۔

2. خے-خوبی گال لطیفَ گھنگھٹ تھوں وے

خے-خوبی گال لطیفَ گھنگھٹ تھوں وے

چھم چھمکارے بھی تونہیں تونہیں ۔

کدی چھک چھک دریا گھنگھٹ ڈھاندا

ٹھاٹھیں مارے بھی تونہیں تونہیں ۔

جے کر بہار بھی گھنگھٹ ہوکدا

گھنڈ اتارے بھی تونہیں تونہیں ۔

جے سے ٹھاٹھیں بھی گھنڈ کرے

بھمب نظارے بھی تونہیں تونہیں ۔

جے کرے خراب حباب نوں دریا

پھیر سنوارے بھی تونہیں تونہیں ۔

کئی یگ وہانیاں مرزے یاریاں

عشقَ دے نہ'رے بھی تونہیں تونہیں ۔

مرزا یار ربّ نہ ماریں 

صاحباں کھڑی پکارے بھی تونہیں تونہیں ۔

حیدر بادل دے وچّ

بجلی دے لشکارے بھی تونہیں تونہیں ۔2۔

3. خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی

خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی

چمکارڑا بے رنگ والڑا ای ۔

ایہہ حسن جمال بھی بے رنگ دا

ایہہ رنگ دا ایویں وکھالڑا ای ۔

رنگ نہیں اس آب صفعہ دا

رنگ ایویں پیالڑا ای ۔

نقش نہیں اتے نور چراگ دے

چڑھیا ایہو جالڑا ای ۔

تار دی تیغاں دی بے رنگ آب ایہہ

رنگ دا پانی ہتھالڑا ای ۔

علی حیدر پیندا ای صاف شراب

ایہناں اکھیاں دا متوالڑا ای ۔5۔

4. خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی بھی

خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی بھی

خوبی اوسے دلدار دی اے ۔

بیچوں-چگونں زلفاں دی ایہہ

خوبی جہان اک تار دی اے ۔

اس آب ن رنگ تے خوبیاں رنگین

ایہہ بھی خوبی یار دی اے ۔

اوہو بے رنگ ٹھاٹھ تے رنگین ٹھاٹھ بھی

بے رنگ دے کار دی اے ۔

جویں بو گلاں دی تے رنگ گلاں دا بھی

خوبی جوش بہار دی اے ۔

یا بیچوں ہار سنگار دی اے

یا بیچوں لعلاں دے ہار دی اے ۔

یا تیغ دی بے رنگ آپ آکھیندا

خون دیاں موجاں مار دی اے ۔

یا وت بیچونوں چوں چگونگی

نرخ اتے خریدار دی اے ۔

یا بے رنگ حیدر رنگ کرے

کیا گرمی ایس بازار دی اے ۔6۔

5. خے-خوبی یار دی رنگا رنگ

خے-خوبی یار دی رنگا رنگ

ایہناں کھوباں دے تن رنگ نہیں ۔

اوسے چھن چھن چوڑے سنہری دی

ہتھ اوہناں دے ہک ونگ نہیں ۔

بازو بازوبند کیتے بانہہ دتی

نکّ ہتھیں بن تنگ نہیں ۔

مینوں تخت ہزارے گارے تختی

رنگ پور دا ہک انگ نہیں ۔

ایہہ مالا کی مالا کھوہ گھتاں

مینوں کھیڑیاں دا وت سنگ نہیں ۔

میں ویساں جمعے دے میلے

ملساں یار نوں اوتھے سنگ نہیں ۔

جے وت سنگاں کھلوت منگاں

کیوں میاں نظام دا جھنگ نہیں ۔

اوتھے گورو چبوترا حاکم دی جاؤ

رہ وے نینگرا جھنگ نہیں ۔

رہ وے حیدر چھڈّ ایہہ گلیں

جے توں پیتی بھنگ نہیں ۔1۔

6. خے-خون تھیا فرہاد نی بھیناں

خے-خون تھیا فرہاد نی بھیناں

ایہہ بھی شیریں دنگ کیتا ۔

پکھتے میوے رنگ وٹایا

ایہہ بھی شیریں رنگ کیتا ۔

سوہا بائیاں مرچے تائیں

کپ لویراں رنگ کیتا ۔

چڑھکے کپڑے نوشہ والے

مار کے تیریں رنگ کیتا ۔

حیدر یار دی بات نباتی

جس ایہہ سبھ رنگ کیتا ۔7۔

7. خے-خوشی جمعے دی چھٹی

خے-خوشی جمعے دی چھٹی

کم اخیر اساں کرنا ۔

اوس بیلی نال بیلے اندر

اج سیر اساں کرنا ۔

سر پیر اساں کرنا

سر پر اساں کرنا ۔

کر اس دا بہانہ حیدر

ناہیں غیر اساں کرنا ۔4۔

8. خے-خوشی وسے اوہ دیس راوی

خے-خوشی وسے اوہ دیس راوی

جتھے وسدیاں کل کواریاں نے ۔

گھڑا گھنّ کے ڈھاکاں تے چاڑھن

اوہ تاں دو نیناں دیاں ماریاں نے ۔

ونج ونج وے نینگرا چھیڑ ناہیں

متاں آون اساڈیاں واریاں نے ۔

اوڑک عشقَ کنوں علی حیدر کی حاصل

جیں جتیاں بعضیاں ہاریاں نے ۔8۔

لام

1. لام-لگیاں اکھیاں رہن ناہیں

لام-لگیاں اکھیاں رہن ناہیں

کسے شہر مہبوب دے وسیئے جی ۔

اوہ جگہ کہڑی جتھے عشقَ ناہیں

دنیاں چھوڑ کتے ول نسیئے جی ۔

کچی نعر دے نال ن نیہں لائیے،

ہوچھے یار دے نال ن ہسیئے جی ۔

دل وچّ کھوٹ رہے مونہوں ہسّ بولے

کچے یار نوں بھیت ن دسیئے جی ۔

علی حیدر میاں دل ہکّ ہووے،

بھاویں سو کوہاں اتے وسیئے جی ۔1۔

2. لام-لاہ دوپٹا مزاج والا

لام-لاہ دوپٹا مزاج والا

ہک وار دیدار وکھا گیا ۔

'پھلما تجلا' دا جلوا دے کے

طور پہاڑ جلا گیا ۔

پہلے لنترانی پھر سوپھ ترانی

'انی عنا اﷲ ہو' کہا گیا ۔

'کھرا موسیٰ سئکا' وے حیدر،

نی اوہ مست بے ہوش بھلا گیا ۔3۔

3. لام-لکھ قلم کائی گلّ پریم دی

لام-لکھ قلم کائی گلّ پریم دی

جے اس دربار قبول پوے ۔

وچّ ایسے راہ دے سر دے پرنے

کر رفتار قبول پوے ۔

سر دا لکھیا مٹدا ناہیں

سر نال چترار قبول پوے ۔

منہ موڑ نہیں اس راہ کنوں

سر تے جھلّ تلوار قبول پوے ۔

دہی سرمہ چکی پلک دی نوکوں

روپکار قبول پوے ۔

پر درد اساڈا لکھ چپاتیاں

تھم چرکار قبول پوے ۔

مت کلھ مانی تھیون اکھر

کر ن اندھار قبول پوے ۔

گال ن اکھر مانی دانا

گھنڈ اتار قبول پوے ۔

لکھ کتا' مکتا' ن کر وے ظالم

کت ن مار قبول پوے ۔

تینڈے نام بنا کیا لایق مینتھے

اس دربار قبول پوے ۔

ایہہ جندڑی بے کار جہی میری

جے اس دربار قبول پوے ۔

سر سدکڑے تے قربان وے حیدر،

گھتاں وار قبول پوے ۔2۔

میم

1. میم-مار وے ڈھولی ڈھول ویکھاں

میم-مار وے ڈھولی ڈھول ویکھاں

کوئی عشقَ دا ترکھڑا تال ولے ۔

کر دھوں دھوں دھانا عشقَ اولاّ

دھوں دھوں کیتس بال ولے ۔

میں تاں سوہنی کھیڈاں کھیڈیاں نی ہن

وت کھیڈاں عشقَ دھمال ولے ۔

کر ہو ہو نارا میں چانگ مریساں

لیساں ملنگاں دا حالَ ولے ۔

میں یار دے ویہڑے جھات پئیساں

ٹپّ ٹپّ اچی چھال ولے ۔

ہتھ سونے دی ونگ کرندی دا

گل وچ بیشر وال ولے ۔

پر جھمر ماریں پوپٹ کھیڈاں

جے آوے مینڈڑا لال ولے ۔

ہے ہے میں وت ڈنگیاں ناگ ایانے

حالَ وے کوُ کوُ حالَ ولے ۔

میں تاڑیاں ماریاں ہیبت کھیڈاں

ہوواں بہت نہال ولے ۔

میں ول ول آواں کلاوے کردی

توں لگّ سینے دے نال ولے ۔

ویکھو چھن چھن چوڑا تے چھن چھن نیور

تال اتے تینتال ولے ۔

میں ڈومنی آکھاں دوہڑے آکھاں،

حیدر والے خیال ولے ۔

2. میم-مینڈا دین یقین ایمان بھی توہیں

میم-مینڈا دین یقین ایمان بھی توہیں

دین دی رکھ امان بھی توں ۔

مینڈی واہر بھی توہیں سکھ بھی توہیں

مان بھی توہیں تران بھی توں ۔

مینڈا سقا سوہرا کھیش بھی توہیں

ماں بھی توہیں تے جان بھی توں ۔

مینڈا لشکر فوجاں گٹّ کٹک تے

نیزہ بھی توہیں نشان بھی توں ۔

اوہ گھن گھن گھن گھن دھاواں دھاواں

نوبت بھی توہیں شان بھی توں ۔

مینڈا خنجر توں تلوار بھی توہیں

نیزہ بھی توہیں بان بھی توں ۔

مینڈا صاحب بھی توہیں سردار بھی توہیں

راجا تے سلطان بھی توں ۔

توہیں لال شکر لب مٹھڑا ہاسہ

توہیں مان بھی توں ۔

توہیں ناز نگاہ توں سرمہ بھی

چشم سیاح مستان بھی توں ۔

مینڈے دلدار دلبر یار پیارا توہیں

دین بھی توں ایمان بھی توں ۔

علی حیدر ساز وجان والا،

تار بھی توہیں تے تان بھی توں ۔

3. میم-میں گھول گھتی اوس صاحب توں

میم-میں گھول گھتی اوس صاحب توں

اساں گولیاں دی بھی سنبھال کرے ۔

اساں کون کمینیاں نال کرم دے

پچھے سوہنی نہال کرے ۔

جے زہر دے نبات مٹھی منہ دیہہ

دیہہ کسے نوں ناکال کرے ۔

ایہہ اکھیں انہاں نوں آہی اکھیں

قاصد نال مکال کرے ۔

کدے نال فراقَ وئید ڈرائے

دید پاک دے وعدہ وصال کرے ۔

سو قاصد کہیا جے یوسف ویکھے

ہتھ کپے رت نال کرے ۔

ناگ تھیوے ہتھ موسیٰ آسا

جے مہجن اس دا خیال کرے ۔

یعنی گالیں حالَ اساڈے دیاں

حیدر بن محمد نال کرے ۔

'سلے اﷲ الے سو و سلم'،

ایویں بھی اتے آل کرے ۔23۔

4. میم-میں جاناں نہیں کون لٹے دلیں

میم-میں جاناں نہیں کون لٹے دلیں

ایہہ سوہنے ایویں وکھالڑا ای ۔

ویکھاں ناز دی بستی سکھر گیند

نیاں دی چھوک ن مالڑا ای ۔

کتے تاں کتے دھاریں مہرا

جے کجل دے سر دمبالڑا ای ۔

کوئی ایڈا ہیز نہ چونیاں

چایا چانن بیچوں والڑا ای ۔

ویکھاں لشکر خط دے دھوڑ دھمائی

کہ حسن دی چھوک اچالڑا ای ۔

ایس کیوں وٹیاں زلفاں حیدر،

لٹن ملک سکھالڑا ای ۔22۔

5. میم-میں جانا نہیں لاؤبالی ویکھاں

میم-میں جانا نہیں لاؤبالی ویکھاں

کس بھت لگیاں بھاہ مینڈی ۔

پر وت جانا جو کجھ لکھیا

کاتب خوش خط بھاہ مینڈی ۔

کجھ مس ن وچ ہیرے لگے

موجاں دے ہتھ بھاہ مینڈی ۔

اوہ سمندر کرم دا حیدر

لگیں رحمت بھاہ مینڈی ۔24۔

6. میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں کینہدا

میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں کینہدا

میں عاشق ہاں کھوبسورتاں دی ۔

میں کون کمینڑی کعبے دے لایق

پوجا کریساں مورتاں دی ۔

الپھ بے تے ان بن آوے ناہیں

اتے کاری سدینیاں صورتاں دی ۔

شوق ن حج دا روضے اڈیکے ن

سئت پچھ ضرورتاں دی ۔

ویساں اج بیلی دے بیلے،

حیدر کیہی پچھ مہورتاں دی ۔5۔

7. میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں رانجھن

میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں رانجھن

میں صدقے مہیں کالیاں تھوں ۔

ایہہ کدی ن سار سمبھالی گولی

پل پل ماہی سمبھالیاں تھوں ۔

ایہہ غرب گہیلیاں مانے متیاں

ٹھم ٹھم یار دیاں چالیاں تھوں ۔

کی سورج دی گھٹ کالی تھوں

گل ہکی سنبل پالیاں تھوں ۔

ناہیں لگے وت فائدہ کیا وت

مہیں دیاں ایویں وکھالیاں تھوں ۔

بھلا مہیں دے قان سنگار کچیوں

حیدر پچھ سیالیاں تھوں ۔4۔

8. میم-میں تاں گھول گھتاں تیتھوں جندڑی بھی

میم-میں تاں گھول گھتاں تیتھوں جندڑی بھی

پر کیتا بھی کدی گھولیاں نے ۔

خاصہ یوسف پاک توں چندیاں بھی

بیساں بیسی گھولیاں نے ۔

جنہاں نازاں دے نال دھمائیاں نے راتی

چولی دیاں تنیاں کھولھیاں نے ۔

جنہاں سونے دی نکّ نیولیاں نے

اتھے ہوندیاں زبھا ن بولیاں نے ۔

اوتھے حوراں بھی زبھا دی واری نہ پائی

آخر جیندیاں جولیاں نے ۔

اوتھے سدیندیاں سبھے سوہنیاں

رانجھن بھانے بھولیاں نے ۔

آ رانجھا چھوڑ بھوٹے لائیاں

جھنگ اکے سے لولیاں نے ۔

کائی مٹھڑی تکھڑی بھاہ پریم دی

بھینوں سیالیں لولیاں نے ۔

اوس انوکھڑے نینگر نوں بھلا

کوک سنا ہن بولیاں نے ۔

وت تنور دے نہریں لائیاں

ہنجھو ندیاں لو لولیاں نے ۔

صبر کرے رجّ یار نوں ویکھے،

حیدر ناہیں تاں بولیاں نے ۔15۔

9. میم-میں تاں نینگر دی متوالیاں وے

میم-میں تاں نینگر دی متوالیاں وے

ہک اساں ول نظارہ نہیں ۔

انہاں مست اکھیں متوالیاں دا میتا

ہک واری بھی وارا نہیں ۔

میں تاں ہک پیالہ بھی دھوسا

جے وت واہ دوبارا نہیں ۔

اوہو گمزے والی دا ذرہ دیویں

جے ہک پیالہ سارا نہیں ۔

کیوں وت کیتے مست الست،

جے حیدر دے نال کارا نہیں ۔17۔

10. میم-ماریاں تے مار سٹیاں میں

میم-ماریاں تے مار سٹیاں میں

وتّ ناز انہاں کھوبسورتاں دے ۔

نال پلکاں کنڈھیاں رٹھیاں مارن

باز انہاں کھوبسورتاں دے ۔

دور دور اندر آ واری

آواز انہاں کھوبسورتاں دے ۔

ونج ونج وے وچّ گجھڑی

آواز انہاں کھوبسورتاں دے ۔

سچی یار دے تار دے طرحاں

دسیندی انہاں کھوبسورتاں دے ۔

ہکے حیدر جانے ہک وت گمزا،

راز انہاں کھوبسورتاں دے ۔2۔

11. میم-ماریا تینڈیاں خوبیاں سبھناں

میم-ماریا تینڈیاں خوبیاں سبھناں

ہکے ن کھوباں والی ولے ۔

مینوں خون کیتا اوہناں لال لباں بھی

ہکے ن پاناں دی لالی ولے ۔

مینوں پھاہی زلف دے چھلے بھی وتّ

ہکے ن سونے دی والی ولے ۔

کیا انھیر اس کھال سیاح بھی

ہکے ن مسیع کالی ولے ۔

اوسے ناز گمان ن ساڑیاں میں

ایہناں گاہلیں بھی میں باولی ولے ۔

مینوں زلفاں دی زنجیر وے حیدر،

ہک ن چولے دی جالی ولے ۔14۔

12. میم-متاں چھوڑ گھنی رات گئی

میم-متاں چھوڑ گھنی رات گئی

کدی کھولھ تنی گل لگ سویں ۔

کدی سینے دے نال سینہ لگے

ہے ہے اگّ لگی سینے لگّ سویں ۔

پر صاحباں کھڑی کوکیندی مرزا

ساندربار توں لنگھ سویں ۔

ایہہ ملیاں واہراں وسّ ن کوئی

کتھوں لکھیا اگّ سویں ۔

لے کھارے توں صاحباں نسیں

کہڑی ڈاڑھی تے تگّ سویں ۔

ہن سسی جویں پنوں ویکھیں

متاں نال نہنگ سویں ۔

حیدر جاگیں تاں تھیویں مکرب،

ویکھ کدی سہرگ سویں ۔13۔

13. میم-متاں تجھ بن کون جو دیوے دل نوں

میم-متاں تجھ بن کون جو دیوے دل نوں

دھر وحی حد پیغمبر دی ۔

'صلے اﷲ الے ہو سلم'

سوہنے اوسے سرور دی ۔

قطب دیوان جے ہور کسے نوں

باہج تینڈے ہیر گھر گھر دی ۔

ایہہ کھوبسورتاں گھنگھٹ تینڈا

شور سیاح رخ انور دی ۔

ایہہ خاک رتاک ن سورج باہجھوں

ٹھاٹھ مریندی کپر دی ۔

ناہیں تاں وت ناز دی جانے

صورتَ مورت پتھر دی ۔

کیا انکار خیال دسیندا

جنس جے ایس لب گوہر دی ۔

توہی شکر کھنڈ نبات کریں

اتے مٹھا مٹھی لب شکر دی ۔

توہی زلف شریف دی پھاہی،

توہیں قید کریں دل حیدر دی ۔6۔

14. میم-مذہب کی پچھنا ایں قاضیہ وے

میم-مذہب کی پچھنا ایں قاضیہ وے

مینڈا رانجھن رکن ایمان دا ای ۔

عشقَ امام نماز محبت

مرلی حرف قرآن دا ای ۔

سبھ وقت رکوآ سجود وچ رہندے

ایہہ سجدہ تے رب رحمن دا ای ۔

علی حیدر ہیر رنجھیٹے دی آہی،

ایویں کوڑا وہم جہان دا ای ۔26۔

15. میم-میتا دلبرا وے نور اکھیاں دا

میم-میتا دلبرا وے نور اکھیاں دا

ہے ہے دلی نوں پارا پارا ن کر ۔

ہے ہے ترکھڑی بھاہ پریم دی لا کے

پاریاں نوں دل پارا ن کر ۔

دیہہ ن جوش خیال لباں دے نوں

تے اکھیاں نوں پھوارا ن کر ۔

نیتاں خیال تے بجھّ دلیں نوں

ہنجریاں لال پارا ن کر ۔

ایہہ سونے دی بینسر نال لب دے،

دا وا دا کوڑ پسارا ن کر ۔

ساہ پیو نائی ویکھے چپ چپاتیاں

زلف دا ناگ کرارا ن کر ۔

ذرہ لگیاں داؤ اڈ پوندی ظالم

پکھیاں وانگر آرا ن کر ۔

کر کے کی میا حیدر نوں میاں،

پارا مار کے سارا ن کر ۔16۔

16. میم-میتا کجھ نہیں منگاں کیوں کر وے

میم-میتا کجھ نہیں منگاں کیوں کر وے

ایہو منگ بھی تیتھوں منگنیاں ۔

اولھے منگدی منگاں منگناں میں

آہاں مانگنا تیتھوں سنگنیاں ۔

میں جیہیاں تیہیاں تینڈیاں

منگتی بودلی بھاویں ملنگنیاں ۔

حیدر میں ہن جوگن ہوساں

گیری جامے تیتھوں رنگنیاں ۔12۔

17. میم-میتا نینگر دے مس کر وے والیاں

میم-میتا نینگر دے مس کر وے والیاں

نت بہانڑا ناز دا ای ۔

میتا ہک تاں عہد آغاز دا شکشت وے ظالم

ول ول زلف دراز دا ای ۔

میتا ہک تاں عہد آغاز دا آہا

ہک تاں شرم آغاز دا ای ۔

نت ول ول عہد شکشت وے ظالم

ول ول زلف دراز دا ای ۔

میتا بول بھی پالنا شرم آغاز دا

کار نہ حیلہ باز دا ای ۔

ہک خط نیاز دا پڑھدا ناہں

لے واچ ایہہ خط نیاز دا ای ۔

ایہہ وت حرف اٹھیندے نہیں

کیا اچا لکھیا راز دا ای ۔

اے خالی ساڈی بھیجیا سو خط

فضل ایہہ چارے ساز دا ای ۔

حیدر آکھ شریف نوں ویکھاں،

ایہہ کم غریب-مہمان نواز دا ای ۔9۔

18. میم-میتا نینگر کھتری شوخ اکھتری

میم-میتا نینگر کھتری شوخ اکھتری

ناز بناں تینڈی ہٹّ گئی ۔

پیوے نہیں خون تسیاں دا توں

ن تیغ اساں تھوں کیوں ہٹّ گئی ۔

کیوں ہکڑے کیتے اتول دے

سانگ نوں بہوکاں ہکّ پھٹ گئی ۔

مار سٹ نہیں دار سٹیاں نوں

ہک تیر نگاہ دے سٹ گئی ۔

میں پٹیاں گل دے پیلڑے پٹّ،

ویکھاں حیدر اوہ وت پٹّ گئی ۔10۔

19. میم-میتا نینگرا شوخ انوکھیا وے

میم-میتا نینگرا شوخ انوکھیا وے

کوئی اوڑک پتہ بھی ناز دا ای ۔

گل بھی ناز نگاہ بھی ناز

اتے گہنا بھی ناز دا ای ۔

توڑے دھوڑ دھمائی خط کٹک دے

تیں تھینا بھی ناز دا ای ۔

پر خط لباں دا آکھ امنا

اجے مزنی بھی ناز دا ای ۔

چھوڑ شریف توں ہند دے اکھڑ

اجے سوہنا بھی ناز دا ای ۔

ہن پچھیا خط آغاز نیاز دا

ملک آمنا بھی ناز دا ای ۔

اجے سرخ حیدر لال لباں تے،

ہیرا پنا بھی ناز دا ای ۔8۔

20. میم-میتا نینگرا وے چھلیالیا

میم-میتا نینگرا وے چھلیالیا

راتیں گلیاں ن روک اکلیاں نوں ۔

اسیں کوچ کدہا چھوڑ دیسانہیں گھلیاں

کوچا بند مہلیاں نوں ۔

اوہناں زلفاں کیا اندھیر مچایا

رکھو وے دل دا ولیاں نوں ۔

سمبھل دسد دراز کریں پچھ

ویکھ ابا دیاں جھلیاں نوں ۔

آرسی اندر ویکھ نہیں

ویکھ چھلیاں ویکھدیاں چھلیاں نوں ۔

میں تاں دھروہی عشقَ شرا دے وے

دل پھاہیا مارن ولیاں نوں ۔

ساہ پیونے نی ویکھ نین کھولھ کے

لیندی داؤدیا جھلیاں نوں ۔

ایہی نے چور دیس وے حیدر،

ہتھ گھتّ چھوڑ مللیاں نوں ۔18۔

21. میم-میتا نینگرا وے ونجاریا وے

میم-میتا نینگرا وے ونجاریا وے

کدی گلی اساڈی بھی آونا ای ۔

ایہناں زلفاں چھلیاں والیاں دا

ہکّ چھلّ مینڈے ہتھ پاونا ای ۔

ہک رتی مساک ہو صحیح جے

نتھّ دے نال تلاونا ای ۔

جند بوسے دے نال برابر ناہ

ہس ہس ایویں چکھاونا ای ۔

مال تینڈا سب سوہنا کھرا

پر نتھّ دا سونا ٹکاونا ای ۔

مسیع دے گھسوٹی کرکے

بینسر نوں چمکاونا ای ۔

حیدر آکھ ہنیر ن کرنا،

مسیع ن کند ملاونا ای ۔20۔

22. میم-میتا صدقہ اکھیں متوالیاں دا

میم-میتا صدقہ اکھیں متوالیاں دا

مڑ بھال وے دلبرا واسطہ ای ۔

صدقہ زلفاں پریشان کالیاں دا

ویکھ حالَ وے دلبرا واسطہ ای ۔

بھلا صدقہ سونے دیاں والیاں دا

سن گالھ وے دلبرا واسطہ ای ۔

میں صدقہ گلاں آپ والیاں دا

غم ٹال وے دلبرا واسطہ ای ۔

تقصیراں حیدر والیاں دا،

نامہ ٹال وے دلبرا واسطہ ای ۔11۔

23. میم-میتا یاریاں لائے ن مار اساں نوں

میم-میتا یاریاں لائے ن مار اساں نوں

لائیاں وے متاں لاریاں وے ۔

کی تاڑیاں مار اڈایا ای

مار تاڑیاں کٹاریاں وے ۔

اساں روندیاں راتیں گزاریاں

تسیں ہسدے نال پیاریاں وے ۔

واریاں وے میں تاں واریاں وے

ہے ہے زاریاں میں تاں زاریاں وے ۔

کوہ کاف دی پری تے اکھیں تے

دھاریں کجل دیاں دھاریاں وے ۔

واہر وے نیناں تے واہر وے

اناں زالماں دستیاں ماریاں وے ۔

انہاں کمانیاں ترکش والیاں

وگیاں تیز ترواریاں وے ۔

میں چوپڑ ماریاں نیوں تساڈے

ہاریاں وے میں تاں ہاریاں وے ۔

ہک پل پاسہ ن ڈھالیں اساں نوں

ہک نہ راتیں ساریاں وے ۔

ساریاں وے میں تاں ساریاں وے

ہے ہے واریاں وے میں تاں واریاں وے ۔

نیو نیواں دتیاں سینے مینڈے

بیماریاں وے بیماریاں وے ۔

نونہہ پھیر پا وچّ سینے مینڈے

ویکھ چولی دیاں گل کاریاں وے ۔

عشقَ سمندر تے میں ہن تاری

والھاں مینڈے سر بھاریاں وے ۔

نونہہ کپڑ دوتی کہیا نیناں

تاریاں وے نیناں تاریاں وے ۔

لے ہتھ حیدر زلفاں سیاح،

لکھ تاریاں وے لکھ تاریاں وے ۔19۔

24. میم-میاں چھوڑ نہیں لڑ لگیاں نوں

میم-میاں چھوڑ نہیں لڑ لگیاں نوں

مینڈے ہتھوں کیوں لڑ چھکّ لئیں ۔

مینوں بھڑک لگی وے بادل بجلی

بکل اندر چھکّ لئیں ۔

گھتّ گلوکر چمبر ونجاں

چھاتی وچ دی چھکّ لئیں ۔

میرے رہے کنارے پاسے جویں

بگھ پالی چھر چھکّ لئیں ۔

پھل رہی نشانی دل مینڈے وچ

لڑی جے دلبر چھکّ لئیں ۔

لگی بھاہ چلم نوں کپڑ تے

بڑ بڑ کر کر چھکّ لئیں ۔

ہن دکھ لگے مٹھے دل دے نوں

آکھ حیدر ککر چھکّ لئیں ۔1۔

25. میم-منہ چوری گھتّ کے بھانڈا بھناں

میم-منہ چوری گھتّ کے بھانڈا بھناں

سو پناں گھاگا گل پیا ۔

قوت دے کارن ترلا کیتو سو

آن کامنگا گل پیا ۔

اس دیگ وچوں ہک کاکل ہووے

اس دا بھانگا گل پیا ۔

حیدر نال فضول کیا ہؤمیں

صرفہ ساہنگا گل پیا ۔21۔

26. میم-محبت یار دی شالہ

میم-محبت یار دی شالہ،

ودھم پل پل جیوندیاں نوں ۔

زکریا یار دا ورد کماوے

آرے ہیٹھ چیریندیاں نوں ۔

منصور بھی مارے سو سو نعرے

سولی پکڑ چڑھیندیاں نوں ۔

علی حیدر تینوں شرم ن آوے،

عاشقاں وچ گنیندیاں نوں ۔25۔

27. میم-مشکل ہو گیا ملنا تیرا

میم-مشکل ہو گیا ملنا تیرا

تے مشکل ہو گیا کجنا بھی ۔

مشکل ہو گیا سبھ کجھ رکھنا

تے مشکل ہو گیا تجنا بھی ۔

مشکل ہو گیا ظاہر کرنا

تے مشکل ہو گیا کجنا بھی ۔

مشکل ہور ن کائی او حیدر

تے مشکل تیں کولوں رجنا بھی ۔27۔

نون

1. نون-نین ہیر دے کیوں وت روون

نون-نین ہیر دے کیوں وت روون

جے سینڑے اندر چاک نہیں ۔

کون چکی چاک جے چکدا چاک

کی نال اساڈڑے چاک نہیں ۔

رانجھا بھتا مہیں کیوں نال وتے

ہوویں شالہ ناک نہیں ۔

نت وچھوڑے دا سہنا حیدر

نت نت دھاواں ٹاک نہیں ۔1۔

2. نون-نین ماہی دے گھاہ کریندے

نون-نین ماہی دے گھاہ کریندے

ظالم ن رہندے چالیاں توں ۔

جتھے ویکھن باغ حسن دا کھڑیا

خوف ن کھاندڑے مالیاں توں ۔

مارن جھات تے منگن تاما

باز ن رہن دیوالیاں توں ۔

علی حیدر پیتیاں باہج نے کھیوے

کیف ن لین کلالیاں توں ۔3۔

3. نون-نون شیخ مشائکھ قاضی ن ملاں

نون-نون شیخ مشائکھ قاضی ن ملاں

بھی تینڈے دے سائیں منگتیؤں ۔

پیریں پاؤنٹے نیور گھونگرو

چھن چھن چھنکائیں منگتیؤں ۔

تانا رے رے کویں الاپاں

میں سراں سنائی منگتیؤں ۔

تال تال تے تھئیا تھئیا

میں گھریں بتائیں منگتیؤں ۔

سائیں وڈا بخش کریسیں

توڑے بھر گناہیں منگتیؤں ۔

حیدر نہ امید نہ تھیویں،

در اوسے دی منگتیؤں ۔2۔

قاف

1. قاف-کدی ویکھ وے نینگرا آرسیاں بن

قاف-کدی ویکھ وے نینگرا آرسیاں بن 

باہر اندر توں ہی توں ہی ۔ 

غیر تینڈا میل سٹیا میں توڑے 

اپنے جوہر توں ہی توں ہی ۔ 

غیر تینڈے نال ویر اساں اوہ تونہی 

جو گھر گھر توں ہی توں ہی ۔ 

بھاویں کافر آکھ تے بھاویں مسلم 

پر وت ہر ہر توں ہی توں ہی ۔ 

رام لچھمن کوُ موہن بھی ماریا 

توں ہی دہنسر توں ہی توں ہی ۔ 

تدھ ہی صاف کیتا مینوں غیر کنوں 

میاں کون سکندر توں ہی توں ہی ۔ 

کدی پھیر پیالہ اساں ولّ ساقی 

پیؤُ ن بھر بھر توں ہی توں ہی ۔ 

میں کس در ونجاں تے کس در کوکاں 

باہج تینڈے در توں ہی توں ہی ۔ 

جے یار کہے کلھ کس نے لئیا دل، 

لوک وے حیدر توں ہی توں ہی ۔7۔ 

2. قاف-کدی یار وے یار جے مارنا ای

قاف-کدی یار وے یار جے مارنا ای 

ایویں لوریاں دے نال سہما نہیں ۔ 

کدی مارنا ای تے تار وے ظالم 

ناہیں تے مار جوا نہیں ۔ 

دھروہ عراقی تے لا مینڈے تن 

بجلی وانگ تکا نہیں ۔ 

تارنا ای تے تار وے صاحب 

ٹھاٹھیں وچّ لڑھا نہیں ۔ 

کدی کھولھ تنی مٹھا بول مونہوں 

ایویں نازاں نال دھما نہیں ۔ 

سائیں سچا پاک خدا ہیں توں ہیں 

تینڈے باہج کوئی ہور خدا نہیں ۔ 

توں اپر سورج دیوے تاہیں 

چا ودھا ودھا نہیں ۔ 

بسّ وے حیدر رو نہیں، 

توں بلدی تے تیل پا نہیں ۔3۔ 

3. قاف-قد منہ تکّ عالم، کہ پھلیاں

قاف-قد منہ تکّ عالم، کہ پھلیاں 

زالک الکتاب، نہیں ۔ 

حسن جمال اس یار دا کی 

میں پھلیاں ایہو آب نہیں ۔ 

ایہہ خاک رتاک تے دن دی شوکت 

پھلیاں آپ آب نہیں ۔ 

اوہ لب لال شراب دے رنگ 

کی پھلیاں آپ شراب نہیں ۔ 

مینوں حیدر عشقَ دا سوکھڑا تاپ 

کی پھلیاں آپ تاب نہیں ۔1۔ 

4. قاف-کاپھر ہوئی سوہنے یار پچھے

قاف-کاپھر ہوئی سوہنے یار پچھے 

ملاں ڈنگی نماز پڑھاوندے نے ۔ 

عاشق سجدہ کردے مکھ یار دے نوں 

لوک کعبے نوں سیس نواوندے نے ۔ 

دین مذہب نہیں او انہاں عاشقاں دا 

تسبیح توڑ جنجو گل پاوندے نے ۔ 

حیدر وارے جائیے ایہناں عاشقاں دے، 

جہڑے کپھروں راہ نوں پاوندے نے ۔16۔ 

5. قاف-کئیف خوبیاں نے بے رنگ دیاں

قاف-کئیف خوبیاں نے بے رنگ دیاں 

انہاں لکھاں کنوں ہک رنگ بھی اے ۔ 

میں ہار سنگاریاں چندنہاریاں نے 

ہتھ سونے دی ونگ بھی اے ۔ 

جنگ سنگ دے وچّ آتش 

انہاں سنگیں دلاں دی سنگ بھی اے ۔ 

سی اوجر جھنگ بلائندے بیلے 

تے ہک سیالیں دا جھنگ بھی اے ۔ 

جو گل گیا دل جل پیاں 

کیہی ترکھڑی بھاہ اس مکھ دی اے ۔ 

کسے نگاہ تے بھاہ پھڑکدی 

ایس سینے دے وچّ پھڑکدی اے ۔ 

اوتھے زہر بھی حیدر شکر ایہی 

کھنڈ توں مٹھی جنگ بھی اے ۔8۔ 

6. قاف-کجل بن بن نین سیاح

قاف-کجل بن بن نین سیاح 

تیرا کجلا ہاتھی مست ولے ۔ 

منے نہیں کہے پپنیاں دے 

آرے آکھن تہت ولے ۔ 

شاہ نگاہ اماریاں اکھیاں 

مورچھڑ پلکاں دے دست ولے ۔ 

توڑے ایس دمبالے دے سنگل 

رہے مہاوت گھتّ ولے ۔ 

پل پل بھؤندا خونی ہاتھی پیا 

اساں نال قسمت ولے ۔ 

ایسے ہاتھی منہ ہتھ مینڈے 

دند کھنڈ چوڑا مست ولے ۔ 

آکھیں حیدر ہاتھی والڑے نے، 

آوے گلی اساڈی وت ولے ۔12۔ 

7. قاف-کانولیؤں گولیاں مینڈا سائیں

قاف-کانولیؤں گولیاں مینڈا سائیں 

لیندا اے پالن نوں ۔ 

اساں گولیاں قان پکایا ای 

پوے سورج جھوکے بالن نوں ۔ 

لکھے قان کیتے نے دفتر اپنے 

لنگھدے نے اے والن نوں ۔ 

چانن پوندا اے باریاں اتے 

یا اپر واریوں اے بھالن نوں ۔ 

چن سورج حیدر باریاں ہوئیاں 

شاید مکھ اے وکھالن نوں ۔9۔ 

8. قاف-کپڑ بھیناں رنگ رنگلیاں

قاف-کپڑ بھیناں رنگ رنگلیاں، 

سئیاں ہار سنگاریاں نے ۔ 

بن بن روپ وکھاون سوہنا 

بھردیاں حسن خماریاں نے ۔ 

اک سیج سجن دی مانن کارن 

کردیاں نت تیاریاں نے ۔ 

ہک کوجھیاں کملیاں سدھیاں سادیاں 

شوہدیاں وچّ وچاریاں نے ۔ 

علی حیدر میاں پھیر کون پچھانے، 

کہڑیاں یار پیاریاں نے ۔19۔ 

9. قاف-کرف کر زاریاں تھکیاں میں

قاف-کرف کر زاریاں تھکیاں میں 

اس رٹھڑے یار مناون نوں ۔ 

اس دل دی بستی نور نظر دی 

گلیاں واٹ سہاون نوں ۔ 

اس گلیاں رنگ سٹاون نوں 

اس دھڑ دھڑ جی بناون نوں ۔ 

اس گل وچّ بانہہ ولاون نوں 

دل بجلی وانگ ولاون نوں ۔ 

اس ہسن وین الاون نوں 

وچّ آبِ-ہیات لڑاون نوں ۔ 

اس ہسّ ہسّ رتّ رڑھاون نوں 

وت گاہلیں نال ہساون نوں ۔ 

اس تیغ دی آب چھکاون نوں 

کوئی آبِ-ہیات پواون نوں ۔ 

اس گل تے تیغ وہاون نوں 

کی کہنا کوک وہاون نوں ۔ 

اس نت-نت عاشق مارن نوں 

اس ول ول پھیر جواون نوں ۔ 

اتے میں ہار شنگار بناون نوں 

نت-نت کر کر بھیس وکھاون نوں ۔ 

نینیں میں کجل پائے رہی 

لا مسی مساک ٹھکاون نوں ۔ 

ہن بھڑک لگی وانگ بجلی دے 

آ وسّ وے مینہہ بجھاون نوں ۔ 

بجلی ہتھاں نال بجھاون نوں 

کجھ ہتھاں نال بجھاون نوں ۔ 

یعنی ڈھولن چھاتی لاون نوں 

کہ کھولھ تنی گل لاون نوں ۔ 

ہن اکھیاں لائیاں ساون نوں 

میں کوئل وانگ کرلاون نوں ۔ 

بھی حیدر لاہ ساون نوں، 

کویں آویں پھیر وساون نوں ۔10۔ 

10. قاف-کرکے مورت پتھر دی

قاف-کرکے مورت پتھر دی 

ایس نال نگاہ جوائیاں میں ۔ 

جو کجھ آکھو سوئی آکھاں 

پربت وانگ بلائیاں میں ۔ 

میں کی جانا حرف حکایت 

طوطے وانگ پڑھائیاں میں ۔ 

بلبل راگ سرود کی جانا 

گاون گلّ سکھائیاں میں ۔ 

میں کجھ ناہیں کجھ جاندی ن 

ویکھیا کئی کاں بنائیاں میں ۔ 

خاک اتے کجھ پانی آہا 

آتش نال ملائیاں میں ۔ 

ڈھولن دے ہتھ ڈور مینڈی 

چھکّ پتلی وانگ نچائیاں میں ۔ 

جے سچ پچھیں اوہا پٹّ ڈوراں 

تند-تند تنائیاں میں ۔ 

ویکھاں کن وگائے تے سٹے کن 

کھپاں نین گھت پوائیاں میں ۔ 

جے توں سے تن بر-سر حیدر، 

سر توں گھول گھمائیاں میں ۔ 

11. قاف-کون جٹی شہزادیاں سی

قاف-کون جٹی شہزادیاں سی 

تیری اکس نگاہ مار سٹیاں نے ۔ 

نیہں پھٹیاں تے متھے مٹیاں نے 

اوہناں ہتھ پریم دیاں پٹیاں نے ۔ 

توڑے یوسف وہٹیاں سبھ شہزادیاں 

انگلیاں چا کٹیاں نے ۔ 

میں بھی تاں گاہک تیری حیدر، 

ہتھ میرے دوویں اٹیاں نے ۔20۔ 

12. قاف-قایم رہے سوہنا یار مینڈا

قاف-قایم رہے سوہنا یار مینڈا 

اوسے یار دے ملن دی تانہگ مینوں ۔ 

پچھا یار دا مول ن چھوڑساں میں 

توڑے میہنا دیوے سارا جگّ مینوں ۔ 

سوہنے یار دے باہج آرام ناہیں 

عشقَ دھس گیا رگ رگ مینوں ۔ 

ونڈاں لوکاں نوں لکھ شرینیاں وے، 

حیدر ملے یار جے گل لگّ مینوں ۔ 

13. قاف-کیہی کپڑ اتے چڑھی

قاف-کیہی کپڑ اتے چڑھی 

ونجلی چھوڑ دے رانجھن یار نہیں ۔ 

ہیر نمانی دا نرگھٹ بلے 

ونجلی دی ایہہ کار نہیں ۔ 

اس کرنا' قیامت کیتی 

آکھن دی گفتار نہیں ۔ 

مینڈے دل وچّ ونجلی وجدی اے 

اوہ ماہی جھناؤں پار نہیں ۔ 

سن مہیں بھی کہیاں کٹیاں تھوں 

دل کٹیاں نال پیار نہیں ۔ 

اج مہیں دے رنگ وے ہور طرحاں 

اوہ بوٹیاں والا چکار نہیں ۔ 

ایہہ لگار دلیں دے وے حیدر، 

مہیں والا رنگار نہیں ۔14۔ 

14. قاف-کیہی کپڑ اتے گھتیاں

قاف-کیہی کپڑ اتے گھتیاں 

من میرا ماہی کوکدا ای ۔ 

اوہ سرو صحیح تے باغ چمن وچّ 

سرے وانگر گھوکدا ای ۔ 

ویکھاں کیسا گھاڑ گھڑیندے اوتھے 

بھاہ سنارا پھوکدا ای ۔ 

ہیرے نوں زبانی شاید 

اج لدانا جھوکدا ای ۔ 

اج پار جھناویں ماہی شاید 

مہیں منگو ہوکدا ای ۔ 

ہے ہے الٹ پیا گل ہیر دے 

نر شیر وانگر شوکدا ای ۔ 

آپے پیوے جاوے کرے وہانے 

کیہیاں وساہ اس لوک دا ای ۔ 

آپ چور دلیں دا حیدر، 

اساں تے ناواں بھوکدا ای ۔15۔ 

15. قاف-کیا عجب مورت خاک دی اے

قاف-کیا عجب مورت خاک دی اے 

جے وت آئینہ پاک جمال دا ای ۔ 

بے-عیب دے پر عیب کنوں 

ایہہ بھی جلوا کدس کمال دا ای ۔ 

گرد ن لگے دامن پاک نوں 

حسن اس ٹھم ٹھم چال دا ای ۔ 

اوہو آپ دسے انہاں آرسیاں تھوں 

پھیر نگاہ نوں ٹالدا ای ۔ 

بیرمب رنگ ن تھیوے یکجا 

ایہہ وت قول مہال دا ای ۔ 

ہووے ضد متیں ضد کنوں شاید 

ایہو بیان اس گاہل دا ای ۔ 

گل ن پوے ایس دید وے حیدر، 

بیچوں طرحاں وکھالدا ای ۔17۔ 

16. قاف-کیا عجب شاہ نوازے جے گولاں تائیں

قاف-کیا عجب شاہ نوازے جے گولاں تائیں 

تاں کوئی سبب نہیں ۔ 

کائی خوبی نہیں کوئی نیک عمل بھی ن 

حسن ادائی ادب نہیں ۔ 

ہور کہڑا وسیلہ جے ازن بناوٹ 

شاہ عجم عرب نہیں ۔ 

پر اوسے ناؤں جے چا نوازے، 

حیدر ایہہ بھی عجب نہیں ۔18۔ 

17. قاف-قیف گلّ کریں اس زلف سیاح دی

قاف-قیف گلّ کریں اس زلف سیاح دی 

دور دراز کہانیاں نے ۔ 

کئی راتیاں لمیاں کالیاں نے 

ہکے تار دے وچّ سمانیاں نے ۔ 

کئی عمراں خضر پیغمبر والیاں 

ہک دن دے وچّ وہانیاں نے ۔ 

تل کالا صفعہ دا تاں ڈاہڈا بھی ایہہ، 

چھلے حیدر کالیاں کہانیاں نے ۔4۔ 

18. قاف-کسے کپر اتے گھتیاں میں

قاف-کسے کپر اتے گھتیاں میں 

اس خوبی دے دریاؤ ولے ۔ 

ول ول مارے وچّ وہیرے 

ٹھاہ ٹھینڈا بھار ولے ۔ 

نت سائل ہوواں آؤ ولے 

آکھدا ای دل آؤ ولے ۔ 

جے موج کرم تھیوے متھے دا 

ول ونجے کن کداؤ ولے ۔ 

بیڑا صورتَ بندر دے وچّ 

توں آ موافک واؤ ولے ۔ 

میں مکہ ویکھاں مروہ ویکھاں 

ویکھاں کوہ قاف ولے ۔ 

پر بے رنگ آبدار رنگی کا 

پئیو ہیرے گھاؤ ولے ۔ 

وچّ گھمر-گھیراں ناؤ وے حیدر، 

کروٹ ایہا ناؤ ولے ۔11۔ 

19. قاف-کویں زلف تھیواں اکھیاں

قاف-کویں زلف تھیواں اکھیاں 

اکھیں سراپا نظارہ کریں ۔ 

وانگوں زلفاں لمیاں کالیاں دے 

میں خضر دی عمر دوبارا کریں ۔ 

انہاں پیراں دی خاک میں سرمہ کریں 

انہاں اکھاں کویں چارہ کریں ۔ 

حیدر دینہ تھوں روشن تھیواں، 

دید جے اوہ رکھسارا کریں ۔6۔ 

20. قاف- کوڑا گھوڑا کوڑا جوڑا کوڑا شہ-اسوار

قاف- کوڑا گھوڑا کوڑا جوڑا کوڑا شہ-اسوار ۔ 

کوڑے باشے کوڑے شکرے کوڑے میر-شکار ۔ 

کوڑے ہاتھی کوڑے لشکر کوڑے فوج کٹار ۔ 

کوڑے سوہے کوڑے سالو کوڑے سوہنے یار ۔ 

کوڑے جوڑے کوڑے بیڑے کوڑے ہار شنگار ۔ 

کوڑے کوٹھے کوڑے ممٹ کوڑا ایہہ سنسار ۔ 

حیدر آکھے سبھ کجھ کوڑا سچا ہک کرتار ۔ 

دوجا نبی محمد سچا سچے اس دے یار ۔ 

رے

1. رے-راتیں جاگے جاگ پوے

رے-راتیں جاگے جاگ پوے 

تیرا جاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔ 

جم جم پیڑاں کھاوے تاں 

منگن جاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔ 

توں ن بندرابن وچّ موہن وے 

ول جاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔ 

جتھے مرلی کاہن وجاونی 

اوتھے آوناں ہوسی وہیں وہیں ۔ 

دہیں مکھن کھیر تے کٹھے کارن 

چاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔ 

تائیں تاں وت موہن لال 

سناوناں ہوسی وہیں وہیں ۔ 

ایس سنہری چوڑے نوں 

کھڑکاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔ 

دانہ دانہ چندنہار 

کھنڈاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔ 

ایہہ ہار سنگار گھتے خاک 

ملاونا ہوسی وہیں وہیں ۔ 

پکڑ سنہری بینسر گانا 

جھوکاونا ہوسی وہیں وہیں ۔ 

پر آخر حیدر کسے ن آ، 

چھڑاونا ہوسی وہیں وہیں ۔3۔ 

2. رے-رات وصال دی نام خدا دے

رے-رات وصال دی نام خدا دے 

جال ہوینیاں دھم نہیں ۔ 

اج پنن سیجے توں جاونا ای 

جاگ جاگ سسی بھیڑی سمع نہیں ۔ 

سر آ منتاری دے چوٹ لگی 

اتے لیلاں نوں کجھ غم نہیں ۔ 

ایسے سوہنے یوسف دے ویکھن کارن 

کوئی کھواب زلیکھا دا کم نہیں ۔ 

مرزے دے سر جوگیؤں صاحباں 

ماہنیاں دے گھر جم نہیں ۔ 

ہیر رانجھن دی ہوئی وے حیدر، 

کھیڑیاں دا کجھ غم نہیں ۔4۔ 

3. رے-رگ رگ میری تے لوں لوں میرا

رے-رگ رگ میری تے لوں لوں میرا 

دھڑ دھڑ دھاڑ کریندی رگ ۔ 

انحد ذکر مہبوب میرے دا 

افضل ذکر کریندی رگ ۔ 

ایس آتش بھاہ المبے دی کولوں 

گرمی نال جلیندڑی رگ ۔ 

جہڑا طبیب شفا دا حیدر، 

اوہا طبیب ملیندڑی رگ ۔8۔ 

4. رے-رہو وے رانجھا ونجھ ن بیلے

رے-رہو وے رانجھا ونجھ ن بیلے 

تے ہوک ن مجھڑی کالیاں نوں ۔ 

چر ن لاویں تے آویں اس ویلے 

تے چھوڑ دے ٹھم ٹھم چالیاں نوں ۔ 

لوکاں دی وے بھاہ سیالاں تے 

لگی ہے بھاہ سیالیاں نوں ۔ 

نت کیلیاں کالیاں سوہنیاں نوں 

کدے بھی کوہجیاں کالیاں نوں ۔7۔ 

5. رے-رہ وے رانجھن مار نہیں

رے-رہ وے رانجھن مار نہیں 

کسے ہوریں نوں بھی ماریا ای ۔ 

اس حسن دی ٹھاٹھ مریندی تیغاں 

ماریا ای کہ تاریا ای ۔ 

میتا سب سیالیں سوہے بانے 

میں وت سوہا واریا ای ۔ 

ہن سنج پئی ول بیلے وے 

جے بیلی منگو چاریا ای ۔ 

وت چندنہار تینڈے گل اساں 

ایسے ریس تھوں ہاریا ای ۔ 

کدی پھٹیاں اتے مرہم لا کے 

پھٹ لا کے چا وساریا ای ۔ 

میں تاں دل بھی تینڈا جان بھی تینڈی 

کے تے لشکر چاہڑیا ای ۔ 

بس وے حیدر اوہو جانے، 

سائیں توں ن ساریا ای ۔2۔ 

6. رے-رنگ اوس نعر دا طور دی نعر دا

رے-رنگ اوس نعر دا طور دی نعر دا 

سو کوہ توں بہ بہ بھجدا ای ۔ 

اوہ قامت بھی رخ طور دے جتھے 

نور دا شوالا بھڑکدا ای ۔ 

کھچّ اس نعر دا میوہ اناروں 

چولی دا رنگ سکدا ای ۔ 

ویکھو شاید ہوندیاں گل انار دا 

گوٹا چھپا مینوں رکھدا ای ۔ 

توڑے بھوچھن بکل وچّ چھپائے، 

حیدر عاشق لکھدا ای ۔5۔ 

7. رے-رانجھا لا ن جھوک ن ہوک مہیں نوں

رے-رانجھا لا ن جھوک ن ہوک مہیں نوں 

لا ن ایہناں بھانیاں نوں ۔ 

اوتھے آپ جھوکیا جھوک ن کر 

انبھانے اتے بھانیاں نوں ۔ 

رانجھا لا ن بھاہ ن گیری کر 

مینڈے ساویاں سوہیاں بانیاں نوں ۔ 

دیہہ سینے تے دھویا کھیڑیاں تائیں 

ساری ڈگ لگانیاں نوں ۔ 

حیدر جھوک رانجھن دی وسے، 

میں رڑکاں مٹّ مدھانیاں نوں ۔9۔ 

8. رے-رانجھن بناں لاہور وے ٹرنا

رے-رانجھن بناں لاہور وے ٹرنا 

ناہی تے شالامار اساں ۔ 

کیہا سیر کیتا لاہور دا جے وت 

ڈٹھا نہ شالامار اساں ۔ 

لگے ہار سنگار بھی خار اسانوں 

نرم دوشالا مار اساں ۔ 

آئے رانجھا گل لگّ کداہیں 

سبھ کشالا مار اساں ۔ 

میں کملی نوں جے ہسّ ملیں 

وچّ باغ بہشت بہار اساں ۔ 

سانوں بھادوں لائیاں اکھیاں 

'تجریت ال انہار' اساں ۔ 

سینسار پوے سار حیدر آ، 

سینسار تھیا سینسار اساں ۔1۔ 

9. رے-رانجھا سنج صباح سمالیں مہیں نوں

رے-رانجھا سنج صباح سمالیں مہیں نوں 

کدے بھی اساں سالیاں نوں ۔ 

نت کیلیاں کالیاں سوہنیاں نوں 

کدے بھی کوہجیاں کالیاں نوں ۔ 

ہتھ گھتے اٹھا اٹھا گیاں نوں 

چھیڑیں جے ٹھم ٹھم چالیاں نوں ۔ 

لایق تے نا لایق ویکھنا 

کہے پے لاؤبالیاں نوں ۔ 

حیدر ناؤمید ن تھیؤ، 

اوہ ردّ ن کرے سوالیاں نوں ۔6۔ 

سے

1. سے-صواب پانہدی میرا دیؤ سنیہا

سے-صواب پانہدی میرا دیؤ سنیہا ۔ 

مینڈا پٹ پابڑی پئیاں گھاٹی کھا لیہا ۔ 

جند آ لباں تے اٹکی میں تاں وت علاج کیہا ۔ 

اوتھے حالَ حالَ کرنا ایہو ویکھ حالَ اویہا ۔ 

جیہا آپ وے سنیا کر فضل اوہو جیہا ۔ 

علی حیدر ایویں چوکھی جے یار بھاوے ایہا ۔1۔ 

سین

1. سین-سبھن کجھ آرسی یار دی پر

سین-سبھن کجھ آرسی یار دی پر 

خوبصورت دل بہوں بھاوندا ای ۔ 

اوہو ہر ہر برگ بھی مظہر یار دی 

ہریا بھاویں بھاوندا ای ۔ 

پر جوش بہار جو وچّ گلاں 

وچّ برگاں کم نظر آوندا ای ۔ 

سبھ جگّ تے چانن چن دا پر 

وچّ آب صفعہ جھات پاوندا ای ۔ 

جویں نام عہد وچّ احمد 

ایویں آپ بھی مکھ وکھاوندا ای ۔ 

جے سبھ کجھ روشن دیہہ تھوں حیدر، 

فرق اوتھے دھپّ چھاوندا ای ۔3۔ 

2. سین-سبھن سیالیں آ'لا تھیں آ'لا

سین-سبھن سیالیں آ'لا تھیں آ'لا 

تے رانجھن راٹھ جھناؤندا اے ۔ 

سبھ پیغمبر مولٰی نے بھیجے 

احمد کون کہاؤندا اے ۔ 

توڑے موسیٰ نال کلام جو کردا 

'لو لاک' ن آکھ سناؤندا اے ۔ 

ربّ کرے گروہ مہند دے تھوں 

موسیٰ بھی ترساؤندا اے ۔ 

ہتھ کھڑا کر منگدا شاید 

تاں یدے بیضہ پاؤندا اے ۔ 

اسماناں نوں چھڈّ کے عیسیٰ 

روضے پاک تے آؤندا اے ۔ 

کویں احمد کول رکھیوے عیسیٰ 

طالب روضے دی چھاؤں دا اے ۔ 

جہڑا مویاں نوں پھیر جوالے 

اوتھے گور دی قان وساؤندا اے ۔ 

گولی ہوسی آخر اوتھے 

جو منگے سو پاؤندا اے ۔ 

آکھ سلے اﷲ حیدر، 

ربّ صلوات پہنچاؤندا اے ۔1۔ 

3. سین-سائیں برسر چشم قبول کیتی

سین-سائیں برسر چشم قبول کیتی 

دل منے سبھ پھرمان تینڈے ۔ 

ایہہ اکھیاں تک لگن وچّ دل دے 

کئی ڈنگیاں پلکاں بان تینڈے ۔ 

راجا گولیاں دے پڑگولے نے ایہہ 

راجا تے سلطان تینڈے ۔ 

ایہہ کھوبسورتاں مورتاں بھی 

جویں آرسیاں حیران تینڈے ۔ 

ایہہ چن سورج اتے دورِ-زماں بھی 

سدکڑے تے قربان تینڈے ۔ 

ایہہ دیہہ رات نشانی تینڈی 

ہر دینہ نوں نوں شان تینڈے ۔ 

باجھ تینڈے اوہ بھا دوزخ دی 

اوہ باغ اتے بستان تینڈے ۔ 

'پھل حقیقت کلّ حقائق' 

دان تینڈے احسان تینڈے ۔ 

ایہہ حیدر آجز بندہ تینڈا، 

کیا کجھ کرے بیان تینڈے ۔5۔ 

4. سین-سینہ تیرا ہے دراز میاں

سین-سینہ تیرا ہے دراز میاں 

معشوق تاں پاندڑے جھاتیاں نے ۔ 

دوویں نین تیرے عجب سنہری 

تے جویں سان چڑھانئیاں کاتیاں نے ۔ 

عشقَ لگّ رہیا نال چھتیاں دے 

بیٹھی پڑھاں پریم دیاں پاتیاں نے ۔ 

الیہیدر عشقَ لگا مینوں ایویں، 

نیناں والیاں لگیاں چاٹیاں نے ۔4۔ 

5. سین-سن وے رانجھن آپ کوک مینڈی

سین-سن وے رانجھن آپ کوک مینڈی 

پر پیر ٹریندی تھکیاں میں ۔ 

کن کہیاں مہیں میں لئیاں لئیاں 

جھلے چڑھیندی تھکیاں میں ۔ 

کھنڈ پئیاں چھڑ ویلے مہیں 

بھجّ پھریندی تھکیاں میں ۔ 

وچھلی(ونجھلی) رانجھن وچھلی وے ہن 

مہیں مڑیندی تھکیاں میں ۔ 

پوے نیاز قبول مینڈی 

اتی جیؤ ڈریندی تھکیاں میں ۔ 

مہیں جھوک کداہیں جھوکیاں وے 

سارا دینہ چریندی تھکیاں میں ۔ 

سدّ حیدر ماہی ماہی وے، 

بور بور کریندی تھکیاں میں ۔2۔ 

شین

1. شین-شاہ عاشق معشوق بھی توں تے ناز

شین-شاہ عاشق معشوق بھی توں تے ناز

اساں نال واسطہ کیا ۔

نین ایہہ کرن شکار تے چنگلباز

اساں نال واسطہ کیا ۔

ایہہ مشکیں زلف ملائم ظالم دراز

اساں نال واسطہ کیا ۔

خط آخر کیتے زلف کنوں آغاز

اساں نال واسطہ کیا ۔

نال کہناں دے ساقی تینڈا انداز

اساں نال واسطہ کیا ۔

ایس گمزے رمزاں نال بھناں دغا باز

اساں نال واسطہ کیا ۔

حیدر عالم دے نال ساز انہاں،

ناساز اساں نال واسطہ کیا ۔6۔

2. شین-شالہ جیویں ہوویں بھورا آکھنا پانہدی

شین-شالہ جیویں ہوویں بھورا آکھنا پانہدی

اوس انوکھڑے نینگر نوں ۔

میں تاں مانیا کیا ترساؤ نہیں کدی

لائے مینڈے تن خنجر نوں ۔

نیناں واہ ملاں اوہ خنجر لگدی

گلشن کر اس بنجر نوں ۔

نہیں جیؤ وس اندر آ وسّ

کر ن وسندر اندر نوں ۔

رکھ بابل اپنے بیور تریور

گھول گھتاں تیرے تریور نوں ۔

رانجھن کھسیں بیور دیویں

بھٹھ گھتاں میں بیور نوں ۔

مٹھا بول کویں توڑے گاہلیاں دیویں

زہر ملائیں توں شکر نوں ۔

کرکے بے سر کھولھ لباں توں

سو گھول شکر وچّ بینسر نوں ۔

جیہا مٹھڑا ساؤس سونے دے بینسر

سونا ہوندا ای کھیور نوں ۔

باہجوں تینڈے در حیدر کیہڑا،

چکّ ن در توں حیدر نوں ۔8۔

3. شین-شوق جنہاں تن یار دا ای

شین-شوق جنہاں تن یار دا ای

سوئی جاندے راہ حبیب دے نوں ۔

جنہاں وچّ تاں درد ن ہک رتی

کی جانن قدر طبیب دے نوں ۔

جنہاں عشقَ دی لذت نہ چکھی

سوئی رووندے (غم) نصیب دے نوں ۔

اوتھے میں جیہیاں کئی لکھ وے حیدر،

کون پچھدا نام غریب دے نوں ۔9۔

4. شین-شوالا بے رنگ نور دا سوہنا

شین-شوالا بے رنگ نور دا سوہنا

دل وسے پر کلھ ن پوے ۔

تاہیں تے انہاں نال لباں تے

عاشق دے دل تل ن پوے ۔

جے شمع دے اندر آبِ-ہیاتی ناہیں

پروانڑا ایویں جل ن پوے ۔

جے بے رنگ چاک نہیں وچّ سینے

ہیر نمانڑی جھل ن پوے ۔

جے بے رنگ رنگ رس ن وچّ شگوپھے

باغ بہار نوں پھل ن پوے ۔

اس منہ مہتاب تھوں چندنہار

جے ہاریا نہیں گل ن پوے ۔

جے بے رنگ بھاہ بھڑکے حیدر،

زلف دی تار نوں ول ن پوے ۔7۔

سواد

1. سواد-سبرد دا کوٹ اسار کے جی

سواد-سبرد دا کوٹ اسار کے جی

گوری نیناں دے لا بازار بیٹھی ۔

ہر ہر تار زلف دی بیمار کیتا

میں رات دہاں خریدار بیٹھی ۔

رتی عقل ن رہیا جانی میں کوں

میں سب سنگار اتار بیٹھی ۔

حیدر یار پیارا ملدا ناہیں،

میں آپ ہاں شب بے دار بیٹھی ۔1۔

تے

1. تے-تینڈے باغ بہار گلستاں سے

تے-تینڈے باغ بہار گلستاں سے

ہک ڈنگڑا کنڈڑا ایہہ(میں) بھی صحیح ۔

تیریاں بازاں آشیاں آلھنا سے

ہک چڑی دا انڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔

تیریاں مہیں منگو ڈاچیاں سے

ہک بھیڈاں دا ترنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔

تیرے ترکی ہاتھیاں دے سے

ہک کھرمندڑا ایہہ بھی صحیح ۔

تیرے زاہد عالم فاضل سے

ہک مسخرہ بھنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔

تیری کیچن تائپھے تھئیاں تھئیاں

ہک منڈڑا تنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔

تیرے شیراں دے گل سنگل وے حیدر

ہک کتے نوں ڈنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔3۔

2. تے-تینڈیاں گاہلیں دے نال نواڑے آواں

تے-تینڈیاں گاہلیں دے نال نواڑے آواں

باہر ای ایہا باہر ای ۔

آوے سورج نال ن ذرہ سانوں

باہر ای ایہا باہر ای ۔

کویں رٹھا یار میں پھیر مناواں

باہر ای ایہا باہر ای ۔

دیوے زرے دے سر سورج لاواں

باہر ای ایہا باہر ای ۔

بیلی کھولھ تنی سینے میں لاواں

باہر ای ایہا باہر ای ۔

کدی رکھ وے چنن رکھ دا پرچھاواں

باہر ای ایہا باہر ای ۔

مینا پار کرے گل حیدر گاواں

باہر ای ایہا باہر ای ۔5۔

3. تے-تینڈی گولی ملی بہت پھیلی

تے-تینڈی گولی ملی بہت پھیلی

میں تاں لایق تینڈے سنگ دے بھی ن ۔

تینڈے باغ بہستاں بہت عجیب

میں تاں لایق تینڈے انگ دے بھی ن ۔

توں آپے بخشیں لعلاں دی تسبیح

میں تاں لایق تینڈے ترک دے بھی ن ۔

توں کیتی عنایت آپ صفعہ اتے

حیدر لایق چمک کے بھی ن ۔4۔

4. تے-طوبیٰ ان بن تھوں اساں جٹیاں سیالیں

تے-طوبیٰ ان بن تھوں اساں جٹیاں سیالیں ۔

لکھ پٹی نہیں رانجھا لکھے پٹیاں سیالیں ۔

توڑے کتھے جالی چولی ماہی گھتیاں سیالیں ۔

کیہیاں مٹھیآں نی لباں جٹیاں سیالیں ۔

کیہیاں تند شوخ نے ظالم جٹیاں سیالیں ۔

حیدر اس سجن دے سر توں وار سٹیاں سیالیں ۔2۔

5. تے-توہیں اج بھی تے کلھ بھی توہیں

تے-توہیں اج بھی تے کلھ بھی توہیں

بھلکے پرسوں بھی توہیں توہیں ۔

اسیں اگے بھی کجھ نہیں ہن بھی کجھ ن

کل وت پرسوں بھی توہیں توہیں ۔

تجھ بن رنگ محل حویلیاں کیا

کجھ پرسوں بھی توہیں توہیں ۔

آکھ حیدر شماں نوں تھی پروانہ

سرسوں بھی توہیں توہیں ۔1۔

واؤ

1. واؤ-ولؤ کیتی نگاہ انہاں نیناں سیاح

واؤ-ولؤ کیتی نگاہ انہاں نیناں سیاح

ہے ہے دھروہ کٹاریاں ماریاں نے ۔

رات روون مینڈیاں اکھیاں

لگیاں وچ جگر دے قاریاں نے ۔

پلکاں کیہیاں کیا ترکھڑے خنجر

کیا وت بانکاں لاریاں نے ۔

حیدر آکھ سو دل بھی ماریں

زاریاں نے وے زاریاں نے ۔9۔

2. واؤ-ولؤ ول پوندیاں زوری گل

واؤ-ولؤ ول پوندیاں زوری گل

ول زلفاں نال بانہہ مینڈی ۔

کیوں نانہہ کرے کلھ بانہہ

کیوں نہیں تینڈے گل بانہہ مینڈی ۔

مینڈا تجھ بن کجھ ن بانہہ ن مونڈھا

کجھ نہیں تل بانہہ مینڈی ۔

اؤنسیاں گھتدی تھکیاں حیدر

ودھے پل پل بانہہ مینڈی ۔6۔

3. واؤ-ونج آکھیں مینڈے ڈھولن نوں

واؤ-ونج آکھیں مینڈے ڈھولن نوں

جیندا نام علی شیر ہک دا ای ۔

جیں دا مبارک چودھویں دا چن

چانن چوداں طبق دا ای ۔

رات اندھیرے تے مشکل پینڈا

سر بدل کاڑ کڑکدا ای ۔

وت راہ زن چور بگھیلیاں توں

مینڈا جی پیا دھڑکدا ای ۔

جے توں مدد کریں تاں میں منزل پہنچاں

کم پینڈا ہکی دھڑکدا ای ۔

علی حیدر گولڑا تینڈڑا ای

تیرے ناؤں دا آسرا رکھدا ای ۔4۔

4. واؤ-ویکھاں کیہی ایہہ بھاہ اوس گھنگھٹ اہلے

واؤ-ویکھاں کیہی ایہہ بھاہ اوس گھنگھٹ اہلے

بہ بہ جیندی کنارے طلے ۔

اوہ سورج شاید چھم چھم چمکے

اوس شپھک دے کنارے طلے ۔

ایسے بادل اولھے دی آتش کرے

بجلی جے گال زبان جلے ۔

ویکھاں کیا کجھ اندر جانا نہیں

پر چولی تے گل انار کھلے ۔

اوہ آتش آرسی کتھے ڈٹھی،

ایویں حیدر شاہ ببھوت ملے ۔1۔

5. واؤ-ویکھاں کیا کجھ خوبی کھوباں دے وچ

واؤ-ویکھاں کیا کجھ خوبی کھوباں دے وچ

دسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔

ایہہ آب صفحہ ویکھو دسدا ای

حیرت نسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔

ایہہ لیہ بھاہ بھڑکی سوزش

تسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔

ایہہ زلف سیاح گنج ماردا ای

بھری وسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔

اوہا وس مریندا ای زلف تاں حیدر

وسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔2۔

6. واؤ-ویکھاں وچ سیالیں کھیڈدی نوں

واؤ-ویکھاں وچ سیالیں کھیڈدی نوں

ماہی کیہے بہانڑے پھند کرے ۔

کون ہیرے مہیں رنگ بھجے پچھے

صد سہاوڑے جد کرے ۔

شالہ دوتیاں دی گلّ منی نہیں

بدخاہاں دا آکھیا ردّ کرے ۔

اس یاجوج ماجوج قوم نوں

شالہ شاہ سکندر سدّ کرے ۔

شالہ مینڈڑی گلی آ کھلووے

جو پھوک انار نوں لدّ کرے ۔

ویکھاں کول بہا شراب پواکے

مستی نازل حد کرے ۔

ویکھاں صد رعیت دیوے دلاسہ

کی لکھے حساب وی سدّ کرے ۔

پر چنگیاں تھوں کجھ چنگیاں بھی ہوسیں

چنگا ن مولٰی بد کرے ۔

سدکڑے نت یار توں حیدر،

پل پل چنگا ودھ کرے ۔8۔

7. واؤ-ویکھے آپ نوں وکھائی آپ نوں

واؤ-ویکھے آپ نوں وکھائی آپ نوں

اساں دا ایویں بہانڑا ای ۔

اتے اپنی صورتَ مائل

جانی آرسی کنوں بگانڑا ای ۔

وچ لیلیٰ دے کرے تماشہ

اپنا کیش دیوانڑا ای ۔

کھم آپ شراب تے آپے پیوے

آپے میکھانڑا ای ۔

اوہ کجلا کیا دمبال پیا

اوہ سرمہ کیا مستانڑا ای ۔

شمع نوں لگی اپنے عشقَ دی

جلدا ایویں پروانڑا ای ۔

حیدر آپے لکھے تے آپے واچے

آپے قاصد دے پروانڑا ای ۔3۔

8. واؤ-وچ آرسی صورتَ بے جان مورت

واؤ-وچ آرسی صورتَ بے جان مورت

ویکھے تینوں دل ساہمنیاں ۔

دس لگس چھوڑ آرسی نوں

تینڈے گل لگے دل ساہمنیاں ۔

اوسے شاہ ببھوت قلندر آرسی

ونجھ لکھے دل ساہمنیاں ۔

اوتھے احمد شاہ محمد بھی

پارا پارا کیتا کھل ساہمنیاں ۔

رٹھیں پانی کجھ ن ہندا

ویکھیں توں گھل ساہمنیاں ۔

اوتھے دھرتی بھی پھٹ شکشت ہوسی

ن ہی منزل ن ول ساہمنیاں ۔

یوسف جیہے دل کتھے لکھ دل 

گتھے دل ساہمنیاں ۔

جو کجھ چاہے کریں آمناں

شیر ونجھیں تھل ساہمنیاں ۔

سبھ کجھ دیدیاں اتے حیدر

یار ونجھم پل ساہمنیاں ۔5۔

9. واؤ-وچ لوح قلم سرگرداں ویکھاں

واؤ-وچ لوح قلم سرگرداں ویکھاں

ویکھاں مطلب کیا تحریر دا ای ۔

لکھ لکھ صورتاں ول ول والی

مزک کرے تصویر دا ای ۔

اوہ حسن لطیفَ صورتَ کہڑی

مشق زبان تقریر دا ای ۔

حیدر ہویا روشن جو کجھ

مطلب اس تدبیر دا ای ۔

یعنی کرو سنگار سیالیں سب

ویکھاں کہڑی ملس اس ہیر دا ای ۔7۔

یہ

1. یہ-یار 'اقرب حبل ال ورید' کنوں

یہ-یار 'اقرب حبل ال ورید' کنوں

بھوندی وتاں ہن تھکیاں میں ۔

تنی ایس کتھا دی شہرگ اے

شاید کپ گھتاں ہن تھکیاں میں ۔

اوہ ردتند تھوں نیڑے مینڈے ہتھ

کیہا گھتاں ہن تھکیاں میں ۔

اوس منہ مہتاب دے اکھر میں

کویں کتاں ہن تھکیاں میں ۔

مراں وے حیدر یار جنازے آوے متاں

ہن تھکیاں میں ۔1۔

2. یہ-یار تکما جامہ کھولھیا

یہ-یار تکما جامہ کھولھیا

کی چمکار تارے دی لمب دا اے ۔

آخر آئی رات

اجے جاماں کھولن نوں یار سمب دا اے ۔

جمب جمب دے وچّ رات گئی

شعلہ حسن دے نوں کون جمب دا اے ۔

بھیناں صبح قیامت دھمدا ای

مینڈا جیوڑا تھر تھر کمبدا اے ۔

اوتھے احمد دا کم حیدر،

کم ن جبرائیل دے کھمب دا اے ۔2۔

زال

1. زال-ذرا جلوا گولڑی تینڈڑا ڈٹھا

زال-ذرا جلوا گولڑی تینڈڑا ڈٹھا

بھلّ گئے سنسار دوویں ۔

ہکا موتی ہار ڈٹھا

بھلے تسبیح تے زنار دوویں ۔

میں لٹّ لٹی تے لڑدے چھوڑے

کافر تے دیندار دوویں ۔

میں گل وے پائی کھال سیاح

اوہ دتے زلف دی مار دوویں ۔

دوہاں نیناں حیدر گھیر ماری،

دل تھوں پئے پار دوویں ۔3۔

2. زال-ذرا ن ترس تنہاندڑے من وچّ

زال-ذرا ن ترس تنہاندڑے من وچّ

تے خوف خدا ن لیاوندے نے ۔

مینڈا جل جل کلیجہ ویندا جاندا

تے دس ن کوئی پاوندے نے ۔

ملاں قاضی ہو ہو راضی

ان بن جوڑ سناوندے نے ۔

علی حیدر ملاں مصلے کر کر،

مینڈا من پرچاوندے نے ۔1۔

3. زال-ذرا تینڈڑا جلوا رانجھن

زال-ذرا تینڈڑا جلوا رانجھن

کھوبسورتاں ایویں وکھالیاں نے ۔

بھلا لال بھی رہندے لکے وے ڈھولن

کیہیاں مثعلاں بالیاں نے ۔

کویں کالڑا کمبل بھورا وی لکے

مہیں جے کالیاں کالیاں نے ۔

میں کالڑا کمبل ویکھ ن بھلاں

کملیاں ہور سیالیاں نے ۔

غصے ن تھیؤ جے چاک سدینیاں

سبھ سیالیں سالیاں نے ۔

حیدر راگ سرود کی جانے،

اوتھے تینڈیاں گالیاں نے ۔4۔

4. زال-ذکر تیرا دن رات مینوں

زال-ذکر تیرا دن رات مینوں

جویں ہافزاں حفظ قرآن دلبر ۔

تیرا نام لیندا پھراں وچّ گلیاں

جویں پنڈتاں پوتھی پران دلبر ۔

تیری دید سعید ہے عید کولوں

مکھ چندر ماہ رمضان دلبر ۔

روزہ بھنّ حیدر دا دیہہ درشن،

ویکھ چند ہوواں شادمان دلبر ۔2۔

زے

1. زے-ذرہ خیال ن رہے اس نوں

زے-ذرہ خیال ن رہے اس نوں

جو جمال تیرے دا خیال کرے ۔

جے ہک ذرہ پہاڑ نوں پوندہ

ذرہ ذرہ مثال کرے ۔

'کھرا موسیٰ س' اکا ہویا

'رب ارنی' سوال کرے ۔

علی حیدر درشن منگ متاں

توڑے 'لنترانی' سوال کرے ۔2۔

2. زے-زہر پیالہ رانجھن والا

زے-زہر پیالہ رانجھن والا

شربت کر کر پینیاں میں ۔

ہکے ملاہو ماہی میرا

نہیں تاں خاک رلینیاں میں ۔

اﷲ چاہسی تاں میرا ماہی ملسی

خوشیاں سبھ چھٹینیاں میں ۔

علی حیدر یار پیالے والا،

پاڑ تاں بیٹھی سینیاں میں ۔1۔

3. زے-زیارت کعبہ دی لوگ جاون

زے-زیارت کعبہ دی لوگ جاون

سوہنے یار دی زیارت نوں جانیاں میں ۔

مکھ مہبوب دا خانا کعبہ

تے نت تواپھ کرینیاں میں ۔

'ہجر ال اسود' ماہی دے کولوں

ول ول بوسڑا لینیاں میں ۔

علی حیدر حاجی حج چلے

تے یار دا حج کرینیاں میں ۔3۔