Template:Wp/bgn/درگاه:مسیحیت/توضیح
به باوران پیروان این دین، مسیحیت راهی است یکتاپرستانه و نهایت وعده خدا به ابراهیم است. پیام‌آور این راه عیسی مسیح است و کتاب مقدس اصلی این دین کتاب عهد جدید است. آموزه‌هایی چون سه‌گانه‌باوری (تثلیث)، مرگ مسیح به عنوان کفارهٔ گناهان، تعمید آب و روح‌القدس از باورهای بنیادین این آیین هستند. مسیحیت با داشتن ۳٫۱ میلیارد پیرو بزرگترین دین جهان از دید شمار پیروان است. مسیحیت به‌طور کلی به سه گرایش بزرگ کاتولیک، ارتدکس و پروتستان تقسیم شده‌است که گرایش‌های کوچک و زیادی نیز از آن‌ها شاخه می‌گیرند. شالوده مسیحی به قرن یکم میلادی و یهودیت برمی‌گردد که توسط عیسی ناصری (مسیح) پایه‌گذاری شد. مسیحیت اولیه به سه دوران عیسی و رسالت، پدران نخستین کلیسا و دفاعیات تقسیم می‌شود. این سه دوره بازهٔ زمانی ۴۰۰ ساله‌ای در بر می‌گیرند که از سال ۳۰ میلادی به عنوان شروع خدمت مسیح آغاز شده و در اواخر سده ۴ میلادی به پایان می‌رسد. در سده نخست مسیحی و در اولین دهه‌های پس از مسیح نزاع الهیاتی میان مسیحیان در گرفت. نخستین و مهم‌ترین جدایی در تاریخ مسیحیت، همان جدایی پولس و حواریون و در رأس آنان پطرس است. قرن نخست با پیروزی نسبی جناح پولس پایان گرفت؛ اما کشمکش پایان نیافت و در سده‌های دوم و سوم بیشتر به شکل نزاع‌های فرقه‌ای بروز کرد. در میان طرف‌های درگیر، برخی شخص پولس و نظام الهیاتی او را از اصل و بنیان قبول نداشتند. مثل فرقه‌های: ابیونی‌ها و ناصریان که همچنان به رعایت شریعت موسوی پایبند بودند.