Wt/zea/snake
Iengels[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
Over Middeliengels snake en Oudiengels snaca van Oergermaons *snakō. Uutendelienge van Oer-Indo-Europees *(s)neg- en zòdoende verwant mee Sanskriet नाग nāga (ok slange). Ok 'tzelfde woôrd as 't Zeêuwse snaeke, wat-a sind eêuwen a gin 'slange' meêr beteikent.
Omschrievienge[edit | edit source]
snake
- slange (de beêste, zelden de figuurlijke zin)
- 'slange', minne valse mens, 'rotte'
- werkwoôrd sliengere, kroenkele, in slangevurm uutgestrekt leie
Uutspraek[edit | edit source]
[sneɪk]
Verbugienge[edit | edit source]
snakes meêrvoud
Vervoegienge[edit | edit source]
snakes derde persoôn ienkelvoud, snaked flejen tied en voltoôid deêlwoôrd, snaking onvoltoôid deêlwoôrd