Wt/zea/dinne

Zeêuws[edit | edit source]

Etymologie[edit | edit source]

Over Middelnederlands dinne en Oudnederlands *thunni (beïnvloed deu Oudvries thenne; ziet ok thennon) van Oergermaons *þunwiz, 'dinne', 'uutgerokke'. Uutendelienge van Oer-Indo-Europees *t(e)nh₂u-s en zòdoende verwant mee 't Latijnse tenuis en Sanskriet तनु tanu. Verband mee de wortel *ten- 'uuttrokke' is nie glad zeker (ziet 't Latijnse tendere en 't 'Ollandse deun).

Opmerkienge: 't Etymologisch Woordenboek van het Nederlands neemt 't vòbe'oud dan me 'ier geve bie de wortel *ten-, mae geeft tegliek ok 'n 'oôpje woorden as verwant op die d'r eige noe net van dien wortel afleie laete.

Omschrievienge[edit | edit source]

dinne Goerees, Flakkees, Schouwen-Duvelands, Noord-Bevelands, Walchers, Zuud-Bevelands

klein van omvank, nie dikke
van mensen gezeid: maeger, schrepel
van vloeistoffen (melk, soep maer ok pis) gezeid: waeterachtig, nie gevuld
van weer gezeid: min, koud en/of winderig zonder echt slecht te wezen
- Acht graoden, 't is mae dinne vandaege.
zunig
- Da's ok dinne van je baes eej. Kon d'r gin eurootje meêr vanaf?
werkwoôrd verdinne

Uutspraek[edit | edit source]

[ˈdɪnə]

Verbugienge[edit | edit source]

dinnen, dins

Trappen van vergliekienge

dinner/dinder, 't dinste

Afleiiengen

Vervoegienge[edit | edit source]

infinitief	dinne(n)
gerundium	te dinnen(e)
tegewoordigen tied	ik din(ne)	oôns dinne(n)
	jie din(t) (dinne)	julder dinne(n)
	'ie din(t)	'ulder dinne(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie dinde	oôns, julder, 'ulder dinde(n)
gebieënde wieze	din(t)
onvoltoôid deêlwoôrd	dinnende
voltoôid deêlwoôrd	ei/is (g)edind
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Uutdruksels[edit | edit source]

an d'n dinnen weze, diarree è
De pap is mae dinne, vee kan je d'r nie kriege
ʼt Gaet dae mae dinne deu je derm(en), 'tzelfde
Dinne van leêr en dikke van smeêr, dinnen broôd mee dik beleg

Dialectvarianten[edit | edit source]

Bievoegelijk naemwoôrd

dunne altoos in 't Tools in Fluplands, Land-van-Axels, Land-van-Kezands, soms in 't Flakkees, Schouwen-Duvelands, Noord-Bevelands
dun Land-van-'Ulsters

Werkwoord

dunne (ziet bove)
dinnen oôstelijk Zuud-Bevelands
dunnen Zeêuws-Vlaonderen

Ontlêniengen in aore taelen[edit | edit source]

Ziet ok bie dunne.

deni Aucaons
din Neger'ollands

Vertaeliengen[edit | edit source]

Vertaeliengen

Afrikaons: dun
Araobisch: رَفِيع‎ (rafīʿ), رَقِيق‎ (raqīq)
Berbice-Nederlands: doni
Braebants: dun, deun, duun, dèùn, dien
Chinees (Mandarijn): 薄 (báo); 細, 细 (xì); 瘦 (shòu)
Duuts: dünn
Esperanto: maldika
Frans: mince
Westerlauwers Vries: tin
- Hindeloopers: ton
'Ebreêuws: דַּק‎ (daq)
Hindi: पतला (patlā), दुबला (dublā)
Iengels: thin
Italiaons: sottile, fine

Japans: 薄い (うすい, usui), 細い (ほそい, hosoi)
Latijn: tenuis
Limburgs: dun
Nederlands: dun
Nedersaksisch/Platduuts: dun, dunne, dünn (in Duusland)
Oôst-Vlaems: dunne, dun ('Ulsters)
Oudgrieks: λεπτός (leptos)
Portugees: fino
Russisch: то́нкий (tonkij)
Spaons: fino
Stasvries en verwanten: dun, dún (Bildts)
Swahili -embamba
West-Vlaems: dunne

Bronnen[edit | edit source]

Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 177-8, 1209

Nicoline van der Sijs (2010, saemenstellienge), Etymologiebank

Nicoline van der Sijs (2015, saemenstellienge), Uitleenwoordenbank bie 't trefwoôrd 'dun'