Wt/pms/limosné
Piemontèis: limosné[edit | edit source]
Verb intransitiv[edit | edit source]
(prima coniugassion)
- Ciamé dl'arzan a j'àutri për podèj dzorvive, sensa dovèj rend-lo, ma për pietà uman-a.
- Variant: almosné.
- An d'àutre lenghe: anglèis: to beg; fransèis: demander l'aumône, faire la manche; italian: elemosinare; sicilian: limusinari; spagneul: pedir limosna.
Nòm masculin[edit | edit source]
(plural: limosné; feminin: limosnera; feminin plural: limosnere)
- Prèive o àutr cristian con l'ufissi ëd distribuì dl'arzan ai pòver.
- An d'àutre lenghe: anglèis: almoner; fransèis: aumônier; italian: elemosiniere; sicilian: limusineri; spagneul: limosnero.
Sorgiss[edit | edit source]
Gribàud