Wq/pnb/پنجابی اکھان-3

اللہ یار تے بیڑے پار
جم ناں مکی تے نک نانکیاں تے
ککھ دی وی چوری تے لکھ دی وی چوری
لڑن فوجاں تے ناں سردار دا
مینہ پیا سیال کدی ناں ہوسی کال
من حرامی تے حجتاں ٹعیر
نواں نمازی تے پانی دا ا جاڑا
وڈے سراں دیاں وڈیاں پگاں
ویلے دی نماز تے کویلے دیاں ٹکراں
اپنی پت اپنے ہتھ
اپنی اکھ پرایا ڈیلا
ظفر
اپنی پئ پرائ وسری
اپنی غرض نوں کھوتے جراۓ
اپنی عقل تے پرایا دھن ود ای دسدے نیں
اپنی لسی کوئ کھٹی نیئں کیندا
اپنی مجھ پانویں ہیٹھیاں آجاۓ پر شریکاں دی کند ٹعے جاوے
اپنی وادی آئ تے ہل لمی پائ
اپنے اپنے ای ہوندے نیں
اپنے اپنے سردی باری اے
اپنے اوگن وی گن چاپدے نیں
اپنے پت سپتیں تے اپنے خاوند سہاگن
اپنے جاۓ آپ پالو
اپنے ڈنڈاں دا زور ای کم گندا اے
اپنے کعر ہر کوئ سیانا ہوندا اے
اپنے موۓ آپ دفناؤ
اپنایاں نال ای ہج لج ہوندی اے
پیلیاں دا گھر ماتماں توں خالی نئیں ہوندا۔
تاولا سو باولا
کوڈی دا مل کوڈی
کوٹھے دی دوڑ بنیرے توڑی
کوجھے رون نالوں چپ چنگی
کوٹھا اسریا ترکھان وسریا
کنگنی دا چور تپھے مار کے چھوڑ
کنک کتیں دی پت جیٹھا
بندا بندے دا دارو اے
نماز بخشاون گۓ روزے گل پے گۓ
کنڈے نال ای کنڈا کڈیہدا اے
لوۓ نوں لویہ کٹدا اے
کنڈا کڈان آئی تے کنڈی بھنا بیٹھی
کن کولوں وی پچھ لۓ
کناں دا کچا نہ ہوندا کدی سچا
کتا ندی نہاوے کدی نہ ہووے پاک
کتن بیٹھی دیوا بالے دن گوایا پھر آلے دوالے
کوڈی دا مل کوڈی
کتدیاں وی کھانا تے وتدیاں وی کھانا
کتوں دی لیر کتوں دا پراندا جوڑا کی موڑ مراندا
ناں کتا ویکھے ناں کتا پؤنکے
کپاہ وچوں کتا لنگھ کے دوہرا سوا لۓ گا؟
کوڈی دا مل کوڈی
رشتے داری نبائی دی کھیت پیلی وائی دی۔
کپتا پتر مویا چنگا
کپی وچ روڑ چھنکاوے انموڑ
سبھ کوئی ملے پر لنگوٹیا ناں ملے
ساون مجھیں اوہدیاں جو ہاڑوں کڈھے
کوڈی دا مل کوڈی
ساون وچ کانیاں وی کجل پالیندیاں نیں
رپے بھاگ جنگل دے کھولے
رنڈی دا پتر تے راجے دا پتر اک برابر ہوندے نیں
روٹی پرائی ٹڈھ تے اپنا اے
رناں چنچل ہاریاں چنچل کم کرین، دنیں ڈرن بلائی تھیں راتیں ندی ترین
رناں دی زات بے وفا اے
چؤٹھ گڑ وانگ مٹھا ہوندا اے
رن ہووے پکھی سویرے دھونی تکھی
رناں گئیاں سیاپے دکھ روون آپو آپنے
کپے وچ کٹکاں ہوکا دراکھ دا
رناں نال متھا لاوے تاں کناں دی خیر مناوے
قبضہ ادھی ملکھ
میں ناں کداں میری باندری پئی کدے
لینا ناں دینا نری سلام و لیکم
لگن بری ہوندی اے
لگا تیر ناں لگیا تکا
لنگیاں دی اک رگ ودھیک ہوندی اے
لگی تاں سانگ نہیں تے ڈانگ
لگیاں تے لاج کاہدی
ماڑی سی تے لڑی کیوں سی۔
مسافر مسیتاں نئیں لمبدے۔
نہ چور مکے نہ راتاں۔
وڈے سراں دیاں وڈیاں پیڑاں۔