Wp/cnr/Vladimir Vojvodić, general-potpukovnik

Rođen je, 27. februara 1930. godine, u Cetinju. Preminuo je 27. avgusta 2008. godine.

Biografija[edit | edit source]

Osnovnu školu učio je u Peći. Kao 14-godišnji dječak učesnik je Narodnooslobodilačke borbe, a demobilisan je 1945. godine. Gimnaziju je učio na Cetinju. Na Medicinskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1956. godine, gdje je i doktorirao 1964. godine. Na Vojnomedicinskoj akademiji u Beogradu biran je za docenta 1964. godine, vanrednog profesora 1970. i redovnog profesora 1975. godine za predmet Farmakologija i toksikologija. Učestvovao je u izvođenju poslijediplomske nastave u Vojnomedicinskoj akademiji i medicinskim fakultetima u Beogradu, Sarajevu, Ljubljani i Zagrebu i Tehnološkom fakultetu u Beogradu. Bio je zamjenik načelnika Vojnomedicinske akademije od 1978. do 1980. godine, a načelnik Vojnomedicinske akademije od 1982. do 1988. godine. U čin general-potpukovnika unaprijeđen je 1988. godine. Dužnost načelnika Sanitetske uprave JNA obavljao je od 1988. do 1992. godine. Posljednje dvije godine profesionalne karijere proveo je na dužnosti pomoćnika načelnika Generalštaba za nauku i istraživanje. Penzionisan je krajem 1993. godine. Bio je predsjednik Udruženja toksikologa Jugoslavije, rukovodilac Komisije za otrove Saveznog komiteta za zdravlje i socijalnu politiku, član izdavačkih i uređivačkih savjeta: Vojno delo, Pharmac, NBC Chemical Defence and Technology, Medical Corps International. Kao stručnjak za hemijsko oružje, bio je predstavnik u Odboru za razoružanje Ujedinjenih naroda u Ženevi od 1972. do 1982. godine. Bio je stručnjak Svjetske zdravstvene organizacije za toksikologiju. Učestvovao je sa referatima na mnogim međunarodnim kongresima i simpozijima: Salt Lake City, San Diego, Kansas City, Toronto, Stotholm, Umea, Helsinki, Moskva, Pariz, Lion, Brisel, London, Lids, Edinburgh, Varšava, Prag, Ženeva i dr. Njegov radni opus pokrivao je oblast farmakologije i toksikologije, a posebna oblast interesovanja bila mu je vojna toksikologija i izučavanje bioloških efekata oružja za masovno uništavanje, posebno bojnih otrova. Autor je više od 400 naučnih i stručnih radova, publikovanih u domaćim i inostranim časopisima i više monografija, od kojih neke, kao što je "Toksikologija bojnih otrova", ni do danas nisu prevaziđene. Redovni član Medicinske akademije Srpskog ljekarskog društva, počasni član Udruženja ljekara Crne Gore i redovni član Britanskog farmakološkog udruženja. Za vanrednog člana Crnogorske akademije nauka i umjetnosti izabran je 19. novembra 1993. godine, a za redovnog 6. decembra 1996. godine. Jedan je od rijetkih dvostrukih laureata nagrade "22. prosinac "1973. i 1981. godine. Dobitnik je Povelje Srpskog ljekarskog društva za životno djelo (1984. godine).

Odličja[edit | edit source]

Nosilac je 15 visokih domaćih i jednog stranog odlikovanja.

Poveznice[edit | edit source]

Izvori[edit | edit source]

Martinović Srđa, Crnogorska vojna elita JNA ?1943-1992, Matica, br. 70, Podgorica, 2017, str. 543-658.