Jump to content

Wt/zea/spit

From Wikimedia Incubator
< Wt | zea
Wt > zea > spit

Zeêuws

[edit | edit source]

Etymologie

[edit | edit source]
staek om te braejen

Over Middelnederlands spit en Oudnederlands *spit van Oergermaons *spitą. Uutendelienge dienkelijk van d'n Indo-Europese wortel *sp(e)i-.

steek mee 'n spae

Van spitte.

rik- of lendepiene

As beeldspraek: de ziekte voelt as a je mee 'n spit gestoke oôr.

Omschrievienge

[edit | edit source]

spit
zelfstandig naemwoôrd o

  1. staek om vleis om ander eten mee te braeien
  2. pienscheuten in de rik of de lenden

zelfstandig naemwoôrd m

  1. spete, steek in de grond mee 'n spae
  2. schup aerde die-a je mee eên spit (3) om'ôge kriegt
  1. tegenwoôrdigen tied ienkelvoud en gebiejende wieze van spitte

Opmerkienge: allêne bet. 3 en 4 stae in 't WZD.

Uutspraek

[edit | edit source]

[spɪt]

Verbugienge

[edit | edit source]

speten meêrvoud; spitje verkleinwoôrd

Dialectvarianten

[edit | edit source]
steek mee de spae

Vertaeliengen

[edit | edit source]

Bronnen

[edit | edit source]
  • Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 913


Iengels

[edit | edit source]

Etymologie

[edit | edit source]
braedspit

Over Middeliengels spit en Oudiengels spitu van Oergermaons *spitō, 'n variante van *spitą (ziet boven).

spoege

Over Middeliengels spitten van Oudiengels spittan, of over Middeliengels speten van Oudiengels spǣtan. Oôrsproenkelijk 'n onomatopee.

Omschrievienge

[edit | edit source]

spit

  1. zelfstandig naemwoôrd spit
  2. werkwoôrd spiese, an 't spit riege
  3. werkwoôrd spieë, spoege (uut de mond)
  4. zelfstandig naemwoôrd spog, spoegsel

Uutspraek

[edit | edit source]

[spɪt]

Verbugienge

[edit | edit source]

spits meêrvoud

Vervoegienge

[edit | edit source]

spits darde persoôn ienkelvoud, spit flejen tied, spit voltoôid deêlwoôrd, spiting onvoltoôid deêlwoôrd

Opmerkienge: as flejen tied en voltoôid deêlwoôrd bestaet ok spat.