Wt/zea/gruin
Etymologie[edit | edit source]
Deu brekienge uut ouwer greun, van Middelnederlands gruen, Oudnederlands gruon.
Beteikenisse[edit | edit source]
- groen (Sittard en omgevienge, Herkenbosch, Haaren)
- Rood, gael en gruin zeen de kläöre die bie de vastelaovend heure.
Uutspraek[edit | edit source]
[ɣʀœi²n]
Verbugienge[edit | edit source]
gruine, gruint o, gruins partitieve genitief
Trappen van vergliekienge: gruinder, 't gruinste
In aore dialecten[edit | edit source]
greun, gruun, green, grien, grun, greujn
Nedersaksisch/Platduuts[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
Deu brekienge uut ouwer *greun, over Middelnederduuts grone van Oudsaksisch grōni.
Beteikenisse[edit | edit source]
- groen (Gronienge, Vriezenveen)
Uutspraek[edit | edit source]
[xrœin]
Verbugienge[edit | edit source]
gruine, gruins partitieve genitief
Trappen van vergliekienge: gruin(d)er, gruinst
In aore dialecten[edit | edit source]
- gruun Urkers, West- en Oôst-Veluws, Sallands, westelijk Achter'oeks, Drents (meêste dialecten), Westerkertiers
- greun/gröön Twents, oôstelijk Achter'oeks, Duusland
- groen (in 't westelijkste bitje van Gronienge)
Skepi[edit | edit source]
Etymologie[edit | edit source]
Uut 't Zeêuwse groen, wat-a in dien tied dienkelijk nog mee 'n naeslag wier uutgesproke.
Omschrievienge[edit | edit source]
Uutspraek[edit | edit source]
/grui̯n/