Wt/zea/'ebbe

Zeêuws

Etymologie

Van Middelnederlands hebben, eventueêl onder invloed van 't 'Oôg-Nederlands, 'Ollands en/of Braebants. Ziet vadder bie è.

Omschrievienge

‘ebbe Acht'zen, Zeêuwse Eilanden

• è

Opmerkienge: in Acht'uzen is ’ebbe de gewone vurm. Op d'Eilanden is 't 'n bievurm nessens 't gebrukelijkere è. 't WZD zeit dat dit deu burgersen en schoolsen invloed komt.

Uutspraek

[ˈɛbə]

Vervoegienge

infinitief	'ebbe(n)
gerundium	te 'ebben(e)
tegewoordigen tied	ik 'ebbe	oôns 'ebbe(n)
	jie ei(t) ('ebbe)	julder 'ebbe(n)
	'ie ei(t)	'ulder 'ebbe(n)
flejen tied	ik, jie, 'ie ao	oôns, julder, 'ulder aodde
gebieënde wieze	{{{imper}}}
onvoltoôid deêlwoôrd	'ebbende
voltoôid deêlwoôrd	ei (g)'aod
Ziet vò details en verschillen tussen de Zeêuwse dialecten 't artikel Zeêuwse grammaotica op Wikipedia.

Opmerkienge: meedat dit 'n bievurm is, kunne de vurme ’ebbe en è gemakkelijk binnen eên en 'tzelfde uutstuuksel van eên en dezelfde spreker bestae.

Varianten

• hè Goerees, oôstelijk Flakkees
• hao westelijk Flakkees
• è Zeêuwse Eilanden
• ao Schouwen-Duvelands (ouwerwes, nessens è en ’ebbe)
• èn in Zeêuws-Vlaendere en op oôstelijk Zuud-Beveland

Vertaeliengen

Ziet bie è.

Bronnen

• Dr. Ha.C.M. Ghijsen (red.), Woordenboek der Zeeuwse Dialecten. Van Velzen, Krabbendieke, 1964, ¹⁰1998: blz. 321