Wt/pms/speté
Piemontèis: speté[edit | edit source]
Verb transitiv[edit | edit source]
- Esse an atèisa che a-i riva cheicòs o cheidun.
- Manere ëd dì: Buté nòm: spet-me lì ch'i ven-o: fesse speté. Speta mi: mnassé ëd fé cheicòs për arvangia o reassion. Speté al darié chirie: fé cheicòs al darié moment. Speté che ij cont a dvento marchèis: speté cheicòs d'impossìbil. Speté con divossion: speté con trepidassion. Speté ël Mëssìa coma j'ebréo: speté cheicòs con fiusa. Speté la papa fàita: speté che cheidun d'àutri a fasa lòn che un a veul. Speté sò bel: speté ël moment bon.
- An d'àutre lenghe: anglèis: to wait; fransèis: attendre; italian: aspettare; sicilian: aspittari; spagneul: esperar.
- Porté na masnà an sen da part ëd na mare.
- Variant: spëtté, specé (Monfrà), aspecé (Monfrà).
Esempi d'usagi[edit | edit source]
- 2. Mia fomna a speta. Speté 'n cit.
Sorgiss[edit | edit source]
Bre, Gribàud, REP