Wt/pms/flambé
Piemontèis: flambé[edit | edit source]
Verb transitiv[edit | edit source]
(prima coniugassion)
- Dësblé, crasé, abimé.
- Manere ëd dì: A flamba ël bòcc: a l'é fiamengh. Ël fat sò a l'é flambà: a l'é destinà a esse crasà.
- An d'àutre lenghe: anglèis: destroy, ruin; fransèis: détruire, écraser, abîmer; italian: distruggere, rovinare.
- Sgheiré, spataré.
- Massé.
- An d'àutre lenghe: anglèis: kill; fransèis: descendre; italian: uccidere.
- Brusaté.
- An d'àutre lenghe: italian: bruciacchiare.
- Ël dagné dël lard ch'a fond a stisse.
- An d'aùtre lenghe: italian: pilottare.
- (volgar) Avèj un rapòrt sessual.
- An d'àutre lenghe: anglèis: fuck; fransèis: coucher; italian: chiavare.
- Etimologìa: dal fransèis flamber.
Esempi d'usagi[edit | edit source]
- I son flambà.
- 3. Flambé un.
Sorgiss[edit | edit source]
Bré, Gribàud