Wt/pms/bociardé
Piemontèis: bociardé
[edit | edit source]
Verb transitiv
[edit | edit source](prima coniugassion)
- Sporché, ampinì dë sporcissia.
- An d'àutre lenghe: italian: insudiciare.
- Spantié un seuli ëd ciman grotulù ansima a na surfassa.
- Variant: ambociardé.
Agetiv
[edit | edit source](plural: bociardé; feminin: bociardera; feminin plural: bociardere)
- Përson-a soens ëspòrca, ch'a-j pias vive ant lë spòrch o ch'a pija gnun soen për esse polid.
- Sinònim: bociardèire, bociardon, crin.
- An d'aùtre lenghe: italian: sudicione.
Sorgiss
[edit | edit source]Gribàud