Wt/lmo/strusa
Lombard
Nom
Se te cercavet andà in strusa varda andà in strusa. |
strusa m (pl:struse) - scrivud con la "Noeuva Ortografia Lombarda " - dialet: MI-
- l'azzion de l'andà in sgir senza ona destinazzion precisa despess a divertìss
- rest de la lavorazzion de la seda
- on tipo de red de ciapà i pess
- vegg restell per spander el ledam cont el strusàll in sul terren fad su de ram d'albor intreciad[1]
- la gh'è nò la definizzion; se te voeuret, tàcheghela
Note
ALTER MANERE DE SCRIVER
Singolar | Plural | Ortografia | Dialet |
---|---|---|---|
strusa | strus | Milanesa classica | MI- |
? ► | ? ► | Scriver lombard | - |
Sillabazzion
- strù | sa
- strù | ←s(e)
Parnonzia
sing: IPA: /'strysa/ (dialet: MI- )
pl: IPA: /'stry:z/ (dialet: MI- )
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeuret, tàcheghela
Termen corelad
(definizzion 1) struson
(definizzion 3-4) strusa
Traduzzion
- italian: (1a) bighellonare (verb drovad come nom); (1b) gironzolare (verb drovad come nom); (2) cascame di seta "m"; (3) strusa "f", sciabica (da pesca) "f"; (4) rastrello fatto di rami ai albero intrecciati (per trascinare e spandere il letame sul terreno) "m"; (5) sinighella "f", borra di seta "f"
Riferiment
- Circolo Filologico Milanese (2018). Dizionario Milanese. Antonio Vallardi, pag. 212. ISBN 978-88-6987-846-6. MI-
- Francesco Cherubini, Vocabolario milanese-italiano, 1843, Vol. 4 pag. 334 MI-
Italian
Nom
strusa f (pl:struse)
Sillabazzion
- strù | sa
Parnonzia
sing: IPA: /'struza/
pl: IPA: /'struse/
Etimologia / Derivazzion
la gh'è nò l'etimologia; se te voeuret, tàcheghela
Riferiment
- a gh'inn nò i riferiment; se te voeuret, tàcheghij