Wt/grc/παλαιός
Ἀρχαία ἑλληνικὴ[edit source]
| πτῶσις | ενικός | ||
|---|---|---|---|
| ονοματικῆ | παλαιός | παλαιᾶ | παλαιόν |
| γενικῆ | παλαιοῦ | παλαιᾶς | παλαιοῦ |
| αιτιατικῆ | παλαιόν | παλαιᾶ | παλαιόν |
| κλητικῆ | παλαιέν | παλαιᾶ | παλαιόν |
| πτῶσις | πληθυντικός | ||
| ονοματικῆ | παλαιοῖ | παλαιαί | παλαιᾶ |
| γενικῆ | παλαιῶν | παλαιῶν | παλαιῶν |
| αιτιατικῆ | παλαιοῦς | παλαιαί | παλαιᾶ |
| κλητικῆ | παλαιοῖ | παλαιαί | παλαιᾶ |
Επίθετο[edit | edit source]
παλαιός
- (για αντικείμενα) ποῦ έχει κατασκευαστεῖ πριν απόν πολλᾶ χρόνια και, συνήθως, έχει υποστεῖ τῆ φθορᾶ τοῦ χρόνοῦ
- είχαν στὸ σπῖτι ένα παλιόν πιάνο
- ποῦ χρησιμοποιούνταν ῆ ίσχυε στὸ παρελθόν και τώρα έχει αντικατασταθεῖ ῆ χρησιμοποιείται παράλληλα με κάτι άλλο νεότερο προς τὸ οποίο και αντιτίθεται
- πούλησε τὸ παλιόν τοῦ αυτοκίνητο σε έναν γνωστόν
- χρησιμοποιεῖ για τῖς καθημεριναί μετακινήσεις μέσα στῆν πόλη τὸ παλιόν αυτοκίνητο