Wq/tt/Карл Маркс

From Wikimedia Incubator
< Wq‎ | tt
Wq > tt > Карл Маркс
Википедия логотибы
Википедия логотибы
  • Аерым кешенең көчсезлеген дә, шулай ук бердәмлектә – көч икәнен дә беләбез.
  • Аерым скрипкәче үзенә-үзе баш була, оркестр исә дирижерга мохтаҗ.
  • Акча – ул ихтыяҗ белән затны, тормыш белән яшәү чыганагын кавыштыручы.
  • Аң ул аңлы яшәеш, ә кешеләрнең яшәеше – тормышларының чынбарлыктагы агышы.
  • Әгәр дә милләт чыннан да оят хисен кичергән булса, ул ташланырга әзер арысланга охшар иде (Энгельска хаттан).
  • Әгәр кешенең холык-фигылен шартлар тудыра икән, шартларны кешекле итәргә кирәк.
  • Әгәр көрәш йөз процентлы шанслардан файдалануга кайтып калган булса, әлбәттә дөнья тарихын ясау бик ансат булыр иде.
  • Әгәр өйләнешү гаиләнең чын нигезе булса, ул да дуслык кебек закон чыгару мәсьәләсенә әйләндерелмәс иде.
  • Әҗәл – бөек “тынычлык урнаштыручы”.
  • Әйбер дөньясының бәясе артуы белән турыдан-туры нисбәттә кешелек дөньясының бәясе төшә бара.
  • Әхлак кешелек рухының автономиясенә таяна.
  • Әхлакый көчне канун параграфлары белән ясап булмый.
  • Байлыгының рәхәтен күрүче – бер үк вакытта байлыкның колы да, хуҗасы да.
  • Барлык бөек һәм гүзәл эшләр җан тынычлыгыннан гына тамыр ала; шул тупрактан гына өлгергән җимешне җыеп була.
  • Барлык үле буыннарның гореф-гадәте тереләрнең фикерен куркыныч төш кебек баса.
  • Басма сүз – шәхесләрнең рухи дөньясын ачып сала торган гомуми чарасы. Ул аерым шәхесләрне түгел, (гомуми) акылны ихтирам итә.
  • Басма сүз матди көрәшне идеяләр көрәше итә; тән һәм кан көрәшен – рухи көрәш итә; ихтыяҗлар, дәрт, эмпирия көрәшен – теория, акыл, форма көрәше итә.
  • Батырларның үлеме кояш баюына охшаш.
  • Башка халыкны кол иткән халык үзенә-үзе богаулар суга.
  • Безгә кадәр булган барлык җәмгыятьләрнең тарихы сыйныфлар көрәше тарихы иде.
  • Бер кешегә дә әле наданлыкның ярдәм иткәне юк.
  • Берәү дә азатлыкка каршы көрәшми, кеше – иң күп дигәндә, башкаларның азатлыгына каршы көрәшә.
  • Беркемне дә өйләнергә мәҗбүриләмиләр, ләкин кем дә булса өйләнә икән, ул өйләнешүнең кануннарына буйсынырга мәҗбүр.
  • Борынгы Афинга охшаш, әрәмтамаклыкка, паразитлыкка, тәлинкә тотучычылыкка кагыйдәдән чыгарма итеп, халык хикмәтенә каршы килә торган диваналык итеп карый торган ил – азатлык һәм мөстәкыйльлек иледер.
  • Бөек нәрсә ялтыравык итеп күренә, ялтырау масаю теләген уята, масаю исә дәртләнү хисен кузгата, яки күзебезгә дәрт итеп күренүче нәрсәнедер; ә инде кемгә мин-минлек җене кагылган икән, аны акыл гына тыялмый һәм ул каршы тора алмаслык көчкә ияреп каядыр ургыла: ул инде кешеләр арасындагы үз урынын сайлап алмый, моны очрак һәм иллюзия хәл итә. (карьеризм юлыннан атлаган кешеләр турында)
  • Бу дөньяның ыгы-зыгысында дуслык – шәхси тормышта мөһим булган бердәнбер нәрсә...
  • Вак детальләр мәсьәләсендә өстәгеләр түбәндәгеләргә тулысынча ышанып тора; түбәндәгеләр гомуми мәсьәләләр буенча өстәгеләргә: шулай итеп алар берсен-берсе адаштырып йөртә.
  • Вакыт – сәләтләрне үстерү киңлеге.
  • Вакытлыча читкә китеп аерылып яшәү файдалы, чөнки даими аралашу бертөрлелек тойгысын китереп чыгара...
  • Гади арфа һәркемнең кулында уйный ала; Эол арфасы – кылларына давыл орынса гына.
  • Дин – мәхлүкнең сулышы, миһербансыз дөньяның йөрәге, бәгырьсез тәртипнең рухы. Дин – халыкның әфьюны (шуны уйлап чыгарып язганда үзе дә шуның белән исләнгән булган, дигән шик бар).
  • Дин – ул әле үзен тапмаган яки яңадан югалткан кешенең үзаңы һәм үз-үзен тоемлавы.
  • Дин – ул кеше тирәли әйләнеп йөрүче ялган кояш, ахыр чиктә кеше үзе тирәли әйләнә башлый.
  • Диннең үзенең эчтәлеге юк, аның чыганагы да күктә түгел, җирдә; бозык чынбарлыкның теоретик чагылышы буларак аныж [бозык чынбарлыкныж] юкка чыгуы белән дин үзеннән үзе бетә.
  • Дусларым күп түгел минем, ләкин мин дуслыкның кадерен беләм.
  • Җәзага тарту – ул җәмгыятьнең, аның яшәү рәвешен бозучыга каршы үз-үзен саклау чарасы.
  • Җәмгыятьтә яшәп җәмгыятьтән азат булырга ярамый.
  • Җәнлек өчен табигать хәрәкәт итәргә тиеш гамәл даирәсен билгеләде, һәм ул шул даирәдән чыгарга омтылмый да, тышта башка даирәләр турында бар дип тә уйламый.
  • Җитәрлек табыш булган шартларда капитал кыюлана төшә. Аңа 10% вәгъдә итсәң ул кая да барырга риза, 20% табышка ул җанлана төшә, 50%ка муенын сындырырга да риза, 100%ка ул кешелек кануннарын таптый башлый, 300%ка элмәк янаганда да аның бармаган җинаяте калмый (т.23).
  • Зәгыйфьлек һәрвакыт могҗизага ышану белән котылган.
  • Идеяләр үзләре берни эшли алмый. Идеяне тормышка ашыру өчен практик көч куя алырлык кешеләр кирәк.
  • Идеянең уңышы гавамның билгеле максатлар белән кызыксынуыннан һәм ул максатларның гавам энтузиазмын дәртләндерә алуыннан тора. Гавам кызыксынуыннан читтә калган “идея” һәрвакыт хурлыкка калган.
  • Иҗади хыял – кешелекнең үсешенә тәэсир итүче бөек һәдиядер.
  • Камыт кию азатлык исеменә булса да барыбер җирәнгеч.
  • Капитал табыш булмаудан яки аның кимүеннән куркып яши, табигать бушлыктан курыккан кебек.
  • Капитализм – ул кристалл кебек каты нәрсә түгел, ул үзгәрергә сәләтле һәм туктаусыз үзгәреп торучы тере организм.
  • Кем фәннәр юлыннан алга барып, әхлак ягыннан артта сөйрәлә, шул алга барудан күбрәк артта кала.
  • Кеше Ходайга үзен күбрәк багышлаган саен, аның үзенеке кими төшә.
  • Кешеләр арасындагы реаль аермаларга нигезләнгән кеше белән кешенең берләшүе, абстракцияләр күгеннән җиргә иңдерелгән кешелек төшенчәсе, - җәмгыять булмыйча, нәрсә булсын ул! (Фейербахка язган хаттан)
  • Кешеләрнең хис-тойгыларын кешеләштерү... барлык кешелек һәм табигать нигезләренә туры килгән кеше хис-тойгыларын ясау кирәк.
  • Кешелекле буласың килмәсә “изге” булу бик җиңел.
  • Кешене атеизм түгел, хорафатка ышану һәм потларга табыну түбәнсетә.
  • Кешенең тормышы төрле яшь чорларын узудан гыйбарәт. Шуның белән бергә барлык яшь чорлары янәшә атлый.
  • Колның колы булудан да яман, мәсхәрәле нәрсә юктыр.
  • Конкрет нәрсә шуның өчен конкрет, чөнки ул күп билгеләмәләрнең синтезы, димәк төрледән-төрле нәрсәнең бердәмлеге.
  • Милләткә дә, хатын-кызга да аның минутлык, ләкин беренче очраган маҗарачыга аны көчләргә җиткән, хаталануы кичерелми.
  • Мин “прагматик” кешеләрдән һәм аларның зирәклегеннән һәрчак көләм. Хайван булырга телисең икән, кешеләрнең газабына сыртың белән борылып, үз тире-ярың турында уйларга була, әлбәттә.
  • Моңарчы философлар төрлечә дөньяны аңлата иделәр, ә хәзер аны үзгәртергә кирәк.
  • Наданлык – ул шайтани көч һәм без аның күп фаҗигаләргә сәбәп була алуына хафаланабыз.
  • Нинди дәрәҗәдә шартлар кешене формалаштыра, шул ук мәгънәдә кешеләр шартларны формалаштыралар.
  • Оят – ул да үзенә күрә бер революция...
  • Превилегияленең намусы – ул превилегияле (өстенлекле) намус.
  • Принциплар өчен эзәрлекли торган кануннарны принципсыз кешеләр чыгара.
  • Пролетариат өчен кыюлык, үз дәрәҗәсен белү, горурлык һәм мөстәкыйльлек хисе икмәктән дә кадерлерәк.
  • Революцияләр – тарихның локомотивлары.
  • Санарга өйрәнү – баланың беренче ирекле теоретик акыл гамәле.
  • Сәнгать әйбере – сәнгатьне аңлый торган һәм аның белән хозурлана белгән публиканы ясый. Шул ук нәрсә башка продуктларга кагыла.
  • Сәнгать белән хозурланырга телисең икән, аның өчен сәнгати яктан гыйлемле бул.
  • Сәясәттә билгеле бер максат өчен шайтанның үзе белән дә берләшергә ярый. Ләкин шайтан сине түгел, син шайтанны алдаларсың дигәнгә ныклы ышаныч кирәк.
  • Сәясәттәге, табигый фәннәрдәге яңа кеше ике генә төсне: ак һәм караны (яки аклы-каралы һәм кызылны шунда) аера белгән рәссамга охшаш.
  • Тәҗрибә иң бәхетле кеше итеп шуны күтәрә, кем күп кешегә бәхет китергән.
  • Тәнкыйть коралы корал белән тәнкыйтьләүне (димәк, көч куллануны) алыштыра алмый, – матди көчне шундый ук көч белән тар-мар итәргә кирәк; ләкин гавамга хуҗа булган минуттан башлап теория дә матди көчкә әйләнә.
  • Тәрбияче үзе тәрбияле булырга тиеш.
  • Төп матбугат иреге – аның кәсеп булмавы.
  • Үз дәрәҗәңне белү – кешене күтәргән, аның эшенә һәм барлык омтылышларына иң югары инсафлык биргән нәрсәдер...
  • Үзебез чүгәләгәнгә күрә генә без бөекләрне бөек итеп күрәбез.
  • Үз-үзеңнән җирәнү – ул бертуктаусыз йөрәкне агулый һәм телгәли торган, аның тере канын суыручы һәм кешеләрне күралмау агуын агыза торган елан.
  • Үз-үзеңне алдауга корылган котылу – өметсезлек тулы. (үзенә туры килмәгән һөнәрне сайлаган, “минем эшем кызыклы” дип үзен-үзе алдаучыга карата)
  • Фәндә бердәнбер олы юл булмый, аның (фәннең) балкып торучы түбәсенә шул гына җитә ала, кем ару-талуны белмичә тауның сукмагыннан үрмәләп менә.
  • Фикер ияләре күренмәс җепләр белән халык тәненә бәйләнгән.
  • Фикернең чынбарлыктагы гәүдәләнешкә омтылуы җитми, чынбарлык үзе фикергә омтылырга тиеш.
  • Хакыйкать белән көрәшү барышында ялгыш фикер үзен-үз коралсызландыра.
  • Хакыйкать кояш яктысы кебек тыйнаксыз була.
  • Хакыйкатьне өйрәнү үзе дә хакыйкать булырга тиеш, чын эзләнү – ул җәелдерелгән хакыйкать.
  • Халыкны кыюландырыр өчен аны үзенә-үзен күрсәтеп котын алырга кирәк.
  • Хаста нәрсә ул? – Ул иреге чикләнгән тормыш.
  • Хәзер кешене кеше итеп һәм аның дөньяга мөнәсәбәтен кешенеке итеп кабул ит: шуннан соң гына син яратуны яратуга алмаштыра алырсың, ышанычны – ышанычка һ.б.
  • Хәрам чаралар сорый торган максат хәләл булалмый.
  • Һәр башлангыч авыр бирелә – бу барлык фәннәр өчен хакыйкатьтер.
  • Һәр милләт башкалардан нәрсәгә булса дә өйрәнә ала һәм өйрәнергә тиеш тә.
  • Һәр сыйныф, хәтта һәр һөнәр үз әхлягына ия була, алар аны җәзасыз каласыларын күрсәләр

һичшиксез бозарлар.

  • Һәр ташка басылган әйбер, аерма юк – хурлапмы я макталыпмы, әдәбият һәм әдәби дискуссия объектына әйләнә.
  • Һәр экономия ахыр чиктә вакытны экономияләүгә кайтып кала.
  • Һәрбер эмансипациянең (азатлыкның) асылы кешелек дөньясын, кеше мөнәсәбәтләрен кешенең үзенә кайтарып бирүендәдер.
  • Чын әдәплелекнең бөтен мәгънәсе – әдәпсезлеккә сәбәп бирмәүдә.
  • Эзләнүнең характерлы сыйфаты булып тыйнаклык булса, бу күбрәк хакыйкатьтән курку билгесе, ялганнан түгел.
  • Явызлык куркып кабул ителгән кануннарга хас , чөнки куркаклык явызлык кылганда гына гамәлгә сәләтле юула.
  • Язучы әлбәттә, тереклек итәр һәм язар өчен хезмәтенең әҗерен алырга тиеш, ләкин ул һичкайчан акча алыр өчен генә тереклек итәргә һәм язарга тиеш түгел.
  • Ялан кырда һәр түмгәк калкулык итеп күренә.
  • Яһүднең иҗтимагый эмансипациясе (азатлыгы) – җәмгыятьнең яһүдлектән арынуы.