Wp/rki/စက္ခုပါလထေရ်
စက္ခုပါလထေရ် ရေ မြတ်စွာဖရားသျှင်ဧ့ သာသနာတော်တွင် အထင်ကရ ရဟန္တာ တစ်ပါး ဖြစ်ဧ့။ လဘော မည်မှာ မဟာပါလ ဖြစ်ဧ့။ ဖခင်မှာ သာဝတ္ထိမြို့ဟိ မစွာသုဝဏ္ဏသူဌေးကြီး ဖြစ်ရေ။ ညီဖြစ်သူစော် စူဠပါလ ဖြစ်ရေ။[1][2]
ရဟန်းပြုခြင်း
[edit | edit source]မဟာပါလဧ့ ဖခင်ဖြစ်သူ ကွယ်လွန်သော ညီဂိုးချေ နှစ်ယောက်သာကျန်ဧ့။ တနိန့်ကေ ဇေတဝန်ကျောင်းတော် တရားနာယူရန် လားရောက်ကြကုန်သော လူတိကို မဟာပါလမြင်ဧ့။ ယင်းခါ မဟာပါလဧ့ စိတ်တွင် တရားတော်ကို နာကြားလိုစိတ်များ ဖြစ်လီါ်လာဧ့။ ယပြီးနောက် တရားဟောကြားမည့် ပရိသတ်ဧ့ အစွန်းတွင်ထိုင်ကာ မြတ်စွာဖရားဧ့ တရားတော်ကို ရိုသေစွာနာကြားဧ့။ မြတ်စွာဖရားရေ မဟာပါလနန့် သင့်လျော်သော တရားကို ဟောကြားဧ့။ မဟာပါလရေ တရားဆုံးရေအခါ လူ့အဖြိုက်ကေို ငြီးဖေသာ့ကာ ရဟန်းပြုချင်စိတ် ဖြစ်လာဧ့။ ယပြီးနောက် မြတ်စွာဖရားထံ ရဟန်းပြုခွင့်ရရန် လျှောက်ထားဧ့။ ဖရားသျှင်က ဆွေမျိုးများက အရင်ခွင့်တောင်းရန် မိန့်ဧ့။ ယပြီးနောက် ညီဖြစ်သူ့ပါးပြန်လာကာ ရဟန်းပြုမည့်အကြောင်းပြောပြီးကေ ကျောင်းတော်သို့ တစ်ဖန် ပြန်ခကာ ရဟန်းပြုလီရေ။[1][2]
ကမ္မဋ္ဌာန်းတရား အားထုတ်ခြင်း
[edit | edit source]မဟာပါလရေ ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာထံပါးတွင် ငါးဝါလုံးလုံးနီထိုင်ဧ့။ ယပြီးနောက် မြတ်စွာဖရားထံ မိမိမှာ အသက်အရွယ်ကြီးရင့်ပြီဖြစ်ဧ့။ ယင်းချင့်ကြောင့် မိမိရေ ပိဋကတ်စာပီတိကို သင်အံပို့ချခြင်းမှာ မစွမ်းနိုင်တော့ပေ။ သို့အတွက်နန့် မိမိအား တရားအားထုတ်ရန် သင့်လျော်ရေ ကမ္မဋ္ဌာန်းတရား ဟောကြားပီးပါရန် မြတ်စွာဖရားအား လျှောက်ထားဧ့။ မြတ်စွာဖရားရေ မဟာပါလထေရ်နန့် သင့်လျော်ရေ ကမ္မဋ္ဌာန်းတရားကို ဟောကြားဧ့။ ယပြီးနောက်တွင် မဟာပါလထေရ်ရေ သီတင်းသုံးဖော်ရဟန်း ခြောက်ဆယ်ရို့နန့်အတူ သာဝတ္ထိမှာ ယူဇနာ ၁၂၀ (၁ ယူဇနာ = ၈ မိုင်) ဝီးသော ပစ္စန္တရစ်ရွာသို့ကြွကာ သီတင်းသုံးဧ့။ မဟာပါလထေရ်ရေ အိပ်၊ လျောင်း၊ ထိုင်၊ ရပ်ဆိုရေ ဣရိယာပုတ်လေးခုတွင် အိပ်ခြင်းကိုပယ်ဧ့။ ဇာခါမှ မအိပ်ပေ။ ကျောလည်း မကန်ဘဲ တရားအားထုတ်ဧ့။[1][2]
ရဟန္တာဖြစ်ခြင်း
[edit | edit source]မဟာပါလထေရ်ရေ အိပ်စက်ခြင်း မပြုဘဲ တရားအားထုတ်လာရာ ဝါခေါင်လသို့ ရောက်ရေအခါ မျက်စိရောဂါ ဖြစ်လီရေ။ ယင်းခါ မျက်စိကုဆရာနန့် ကုသလေဧ့။ မျက်စိကုဆရာရေ ပါးကိုချက်ပြီးကေ သီတင်းသုံးဖော်ရို့အား ဆေးသုံးစွဲပုံကို ပြောပြလိုက်ဧ့။ အသုံးပြုပုံမှာ ပါးကို နခေါင်းထဲသို့ လောင်းထည့်ရန် ဖြစ်ဧ့။ ယကေလည်းသော မဟာပါလထေရ် မာ့ခ်ျတပ်ရပ်လျှက်သာ ပါးကိုလောင်းဧ့။ တရားအားထုတ်ချိန်မှ စကာ အိပ်ခြင်းကို နနူးမပြုဟု အဓိဋ္ဌာန်ပြုထားဧ့။ ဆီရို့စွာ ထလန်းဂါးအနိန်အထားနန့် ထည့်ပါမှ ဝင်မည်ဖြစ်ကေလည်း ထိုပိုင်မပြုပေ။ သူတော်ကောင်းရို့မည်ရေ မိမိဧ့ ကတိသစ္စာအဓိဋ္ဌာန်ကို အပျက်မခံပေ။ မဟာပါလထေရ်ရေ မျက်စိကုဆရာ ညွှန်ကြားရေပိုင် မလိုက်နာဘဲ ရဟန်းတရားကို ကြိုးစားအားထုတ်ရာ ညသိုင်ခေါင်ယံကျော်အချိန်တွင် မျက်စိနှစ်ကွင်းရို့ အလင်းမရတော့ပေ။ ယင်းအတူ အာသဝေါတရားရို့ကုန်ခမ်းကာ ရဟန္တာ ဖြစ်လီရေ။ ယင်းခါမှစပြီးကေ မဟာပါလထေရ်မှ စက္ခုပါလထေရ်ဟု နာမည်တွင်လီရေ။[1][2]
မထေရ်ဧ့ ဝဋ်ကြွီး
[edit | edit source]ရှီးအခါ ဗာရာဏသီပြည်တွင် ကာသိမင်း အုပ်ချုပ်ရေ အချိန်က ဖြစ်ဧ့။ ဆေးဆရာတစ်ဦးရေ ရပ်ရွာတိကို လှည့်လည်ဆေးကုဧ့။ ရွာတစ်ရွာသို့ရောက်ကေ မျက်စိမမြင်ရရေ အမျိုးသမီးကို တွိ့ဧ့။ အမျိုးသမီးက မိမိဧ့ မျက်စိကို ပျောက်ကင်းအောင် ကုသပီးပါက မောင်နှမ တိနန့်တကွ ကျွန်ခံဖို့လို့ ကတိပီးကာ ကုသစေဧ့။ ဆေးဆရာလည်း ကုသရာ ပျောက်ကင်းဧ့။ ယကေလည်းသော ထိုအမျိုးသမီးရေ ကျွန်ခံရဖို့ကို စိုးအနိန်နန့် ပိုပြီးကေဆိုးလာရေလို့ လိမ်ကာ ပြောဧ့။ ဆေးဆရာလည်း လိမ်ပြောစော်ကို သိအနိန်နန့် ဆေးတစ်မျိုးကို အမျိုးသမီးအား မျက်စဉ်းခပ်ပီးလိုက်ဧ့။ ယင်းခါ အမျိုးသမီးဧ့ မျက်စိနှစ်ဖက်စလုံး ပေါက်ကွဲထွက်လီရေ။ ဆေးဆရာဘဝက ပြုခရေကံရေ အဂုဘဝရောက်ရေအခါ အကျိုးပီးဗလင်ရေ။[1][2]
ကိုးကား
[edit | edit source]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 မာဏဝ (ဂျူလိုင်လ ၂၀၁၀). ဓမ္မပဒ (ဒေသနာတော်တိနန့် ဝထုတော်တိ). အမှတ် ၅၊ ၁၀၀ လမ်း၊ ရန်ကုန်မြို့: နှလုံးလှစာပီ. pp. ၉၊ ၁၀၊ ၁၁၊ ၁၂၊ ၁၅.
{{cite book}}: Check date values in:|date=(help)Wp/rki/CS1 maint: location (link) - ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 ဦးရွှေအောင် - မဟာဝိဇ္ဇာ(သက္ကတ)၊ ဝဋံသကာ နန့် သိရောမဏိ (၁၊ နိုဗန်ဘာ၂၀၀၂). ဓမ္မပဒ (ယမကဝဂ်၊ စိတ္တဝဂ်၊ အပ္ပမာဒဝဂ်၊ ပုပ္ဖဝဂ် ပေါင်းချုပ်). အမှတ် ၃၈၊ ၁၀၉ လမ်း၊ မင်္ဂလာတောင်ညွန့်မြို့နယ်၊ ရန်ကုန်မြို့: ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်. pp. ၁၉၊ ၂၀၊ ၂၁၊ ၂၂၊ ၂၃၊ ၂၈.
{{cite book}}: Check date values in:|date=(help)Wp/rki/CS1 maint: location (link)