Ἡ Ἰσλανδικὴ Γλῶσσα (Ἰσλανδιστί: íslenska, [ˈi:s(t)lɛnska]) ἐστὶ Ἰνδοευρωπαϊκὴ γλῶσσα εἰς τὴν γερμανικῶν σύστασιν τελοῦσα. Δημοσία γλῶσσα τῆς Ἰσλανδίας.
- halló, hæ = χαῖρε
- mál, tunga, tungumál = γλῶσσα
- Ísland = Ἰσλανδία
- hvar = ποῦ
- hús = δόμος
- manneskja, maður = ἄνθρωπος
- karlmaður, karl = ἀνήρ
- kona = γυνή
- ég, eg = ἐγώ
- þú = σύ
- einn = εἷς
- tveir = δύο
- þrír = τρεῖς
- mamma, móðir = μήτηρ
- faðir = πατήρ
Ἰσλανδιστί
|
Ἑλληνιστί
|
- Faðir vor, þú sem ert á himnum.
- Helgist þitt nafn,
- til komi þitt ríki,
- verði þinn vilji,
- svo á jörðu sem á himni.
- Gef oss í dag vort daglegt brauð.
- Fyrirgef oss vorar skuldir,
- svo sem vér og fyrirgefum vorum skuldunautum.
- Og eigi leið þú oss í freistni,
- heldur frelsa oss frá illu.
- Amen.
|
- Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς·
- ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου·
- ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου·
- γενηθήτω τὸ θέλημά σου,
- ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς·
- τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον·
- καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν,
- ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν·
- καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,
- ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
- Ἀμήν.
|
- ↑ Ἰσλανδικὴ ἐν τῷ Ethnologue (2015)