Jump to content

Wp/grc/Τὰ κατὰ Λευκίππην καὶ Kλειτoφῶντα

From Wikimedia Incubator
< Wp | grc
Wp > grc > Τὰ κατὰ Λευκίππην καὶ Kλειτoφῶντα
 Τοῦτο τὸ λῆμμα γέγραπται τῇ Ἀττικῇ διαλέκτῳ.
 Τοῦτο τὸ λῆμμα ἐλέγχθη.
Τὰ κατὰ Λευκίππην καὶ Kλειτoφῶντα
Συγγραφεύς:Ἀχιλλεὺς Τάτιος
Χώρα:Ἑλλάς
Γλῶττα:Ἑλληνική (Καθαρεύουσα)
Ἡμερομηνία:1914

Τὰ κατὰ Λευκίππην καὶ Κλειτοφῶντα, σύγγραμμα Ἀχιλλέως τοῦ Τατίου, Ἑλληνιστικὸν ἔργον, ἐγράφη ἐπὶ τῶν Ἀντωνίνων καὶ εἰς ὀκτὼ βίβλους διῄρηται. Τῶν σωζομένων τοῦ εἴδους τούτου μυθιστορημάτων τοῦτο μὲν τῷ μήκει δεύτερόν ἐστιν· διαφέρει δὲ τῇ εὐτραπελίᾳ, τῇ ἀκριβείᾳ τῇ περὶ τὰς λεπτομερείας, καὶ τῷ τὸν πρωταγωνιστὴν αὐτὸν τὰ καθ' αὑτὸν διηγεῖσθαι. Ἡ πραγματεία διεξέρχεται τὰς περιπετείας δύο νέων ἀλλήλων ἐρώντων, Κλειτοφῶντος τοῦ Τυρίου καὶ Λευκίππης, θυγατρὸς στρατηγοῦ τινος· ὧν ὁ ἔρως πολλαῖς συμφοραῖς πειρᾶται, οἷον ναυαγίοις, ἁρπαγαῖς, μάχαις, θανάτοις δοκοῦσι καὶ δίκαις μεγάλαις.

Ὑπόθεσις

[edit | edit source]

Τὰ ἐν Τύρῳ

[edit | edit source]

Κλειτοφῶν, ὁ τοῦ Ἱππίου υἱός, διηγεῖταί τινι ἐν Σιδῶνι τὰ καθ᾽ αὑτόν. Τυγχάνει γὰρ ὢν ἑκκαιδεκαέτης καί, Λευκίππης νεωστὶ ἐκ Βυζαντίου ἀφικομένης, ἔρως αὐτὸν αἱρεῖ σφοδρός. Συνεργοῖς δὲ χρησάμενος τῇ θεραπαινίδι Κλειοῖ καὶ τῷ ἀνεψιῷ Κλινίᾳ, κρύβδην τε φιλεῖ τὴν κόρην καὶ ἐν τῷ κήπῳ αὐτῇ συντυγχάνει. Ἡ δὲ τῶν γονέων βουλὴ γῆμαι αὐτὸν τῇ ὁμοπατρίᾳ ἀδελφῇ Καλλιγόνῃ διεκωλύθη· ἡ γὰρ Καλλιγόνη ἡρπάσθη ὑπὸ μνηστῆρος πλουσίου ὃς ᾠήθη ταύτην Λευκίππην εἶναι.

Φυγὴ καὶ Ναυάγιον

[edit | edit source]

Δεδιότες τὴν τῶν γονέων ὀργήν, ὁ Κλειτοφῶν καὶ ἡ Λευκίππη ἐφ᾽ ἁμάξης εἰς Σιδῶνα κατέφυγον, κἀκεῖθεν πλοίῳ ἐξέπλευσαν ἐπ᾽ Ἀλεξάνδρειαν. Χειμῶνος δὲ μεγάλου ἐπιγενομένου, περὶ Πηλούσιον τῆς Αἰγύπτου ἐναυάγησαν. Ἐνταῦθα δὲ χωρισθέντες καὶ ὑπὸ λῃστῶν ἀπαχθέντες αἰχμάλωτοι γίγνονται. Νομίσας δὲ ὁ Κλειτοφῶν τὴν Λευκίππην τεθνάναι ἐπί τινι θυσίᾳ δοκούσῃ, μικροῦ ἐδέησεν ἑαυτὸν διαχειρίσασθαι· ἐκείνη δὲ τέχνῃ τινὶ τῶν φίλων ἐσώθη.

Τὰ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ Ἀλεξανδρείᾳ

[edit | edit source]

Ἡ Λευκίππη ὑπ᾽ Αἰγυπτίων στρατιωτῶν ἐπιβουλεύεται, οἳ δι᾽ ἐρωτικοῦ φίλτρου — ὅπερ ὁ ἀνταγωνιστὴς Χαιρέας ἐμηχανήσατο — ἐξεμάνησαν. Ἀλλ᾽ ὁ Μενέλαος τὴν συμπλοκὴν διαλύσας, οἱ ἐρῶντες εἰς Ἀλεξάνδρειαν συνέρχονται. Ἐκεῖ δὲ ἡ Λευκίππη ἁρπάζεται ὑπὸ πειρατῶν, οἳ γυναῖκα ἄλλην τινά — ἣν ἐκείνην εἶναι ᾤοντο — ἀποτεμόντες τὴν κεφαλὴν τὸ σῶμα εἰς τὴν θάλασσαν ἔρριψαν. Ὁ δὲ Κλειτοφῶν, περιπαθὴς γενόμενος, τὸ σῶμα θάπτει, τὸ τῆς φιλτάτης εἶναι νομίζων, καὶ ἐπὶ μῆνας ἱκανοὺς πενθεῖ.

Ἀναγνώρισις, Δίκη καὶ Σωτηρία

[edit | edit source]

Ἐν Ἐφέσῳ χήρα τις πλουσία, Μέλιττα ὀνόματι, τὸν Κλειτοφῶντα σπουδῇ πειρᾶται καὶ οἴκαδε ὑποδέχεται· ὁ δέ, τῇ Λευκίππῃ εὔνους ὤν, τῆς συνουσίας ἀπέχεται. Ἡ δὲ τύχη τὰ κατ' αὐτοὺς ἄλλως πως διέθηκεν· ἀναφαίνεται γὰρ ἡ Λευκίππη, τοῦ θανάτου αὐτῆς μηχανῇ τινι πεπλασμένου δι᾽ ἀλλαγῆς μεθ᾽ ἑταίρας ὁμοίας. Κινδυνεύσαντος δὲ τοῦ Κλειτοφῶντος περὶ τῆς ψυχῆς ὑπὲρ αὐτῆς, ἡ Λευκίππη τὴν παρθενίαν ἀποδείκνυσιν ἐν τῷ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερῷ διὰ τῆς τῶν συρίγγων δοκιμασίας. Δίκης δὲ περὶ μοιχείας καὶ φόνου κινηθείσης, ἡ μὲν Λευκίππη ἀθῷα ἀποφαίνεται, ὁ δὲ Κλειτοφῶν τῶν ἐγκλημάτων ἀφίεται.

Γάμος καὶ Ἐπάνοδος

[edit | edit source]

Μετὰ δὲ τὰς δίκας καὶ τὰς ἀναγνωρίσεις — ἐπανελθόντος καὶ τοῦ τῆς Μελίττης ἀνδρός — ὁ Σωστράτης, ὁ τῆς Λευκίππης πατήρ, ἐπαινέσας τὸν γάμον, τὴν ἔνωσιν ἐπικυροῖ. Τέλος ὁ ἔρως γάμῳ τελειοῦται ἐν Βυζαντίῳ, τοῦ Κλειτοφῶντος τὴν Λευκίππην γαμοῦντος, τῆς δὲ Καλλιγόνης τῷ προτέρῳ μνηστῆρι Καλλισθένει συνοικούσης.