Wp/grc/Μικρὰ συναγωγή (Ἐρφούρτη)

Ἡ Μικρὰ συναγωγὴ τῆς Ἐρφούρτης (Γερμανιστί: Kleine Synagoge) μουσεῖόν τι εστίν κείμενον ἐν τῷ κέντρῳ τῆς Ἐρφούρτης, An der Stadtmünze 4/5.

Ἱστορία

Τῇ 10 Ἰουλίου 1840 ἡ ἑβραϊκὴ κοινότης εἶχε τὴν καθιέρωσιν τῆς Μικρᾶς συναγωγῆς. Οὐδὲν ἧττον χρωμένη ἦν αὐτῃ μόνον 44 χρόνους, μέχρι τοῦ ἔτους 1884, ἐπειδὴ ἡ κοινωνία τῷ 19-ω αἰῶνι ηὐξάνοντο σημαντικά. Ἔκτισε τὴν Μεγάλην λεγομένην συναγωγὴν κατὰ τὴν περιφερικὴν κυκλικὴν ὁδὸν Juri-Gagarin-Ring. Ἡ Μικρὰ συναγωγὴ ἐπωλήθη ἐμπορῷ τινι. Αὐτῷ ἡ πρῳὴν συναγωγὴ ὑπηρέτησε ὡς ἀποθήκη καὶ ἐργαστήριον. Τῷ ἔτει 1918 ἡ πόλις ἤλλαξε τὸ ἱερον εἰς οἰκήματα.

Τῇ δεκαετίᾳ τοῦ 1980, τὸ κοινον ἐνδιαφέρον εἰς τἣν ἑβραϊκην κληρονομίαν τοῦ ἄστεως ἐμεγαλύνετο πολύ. Ἡ πόλις διέταξα ἐξέτασιν περὶ τῆς ἀρχιτεκτονικῆς ἱστορίας τῆς συναγωγῆς καὶ ἀνανέωσιν τοῦ κτιρίου. Οἱ ἐπιστήμονες ηὗρον τὸ τυπικὸν λοῦτρον (μικβὰ) καὶ τὴν θήκην τοῦ Τορά, πόρρω τὸ ὑπερῷον τοῖς γυναιξί. Οὑτως τὴν αἴθουσαν προσευχῆς τήμερον τῷ ἀρχαίῳ τρόπῳ βλέπειν ἔξεστιν. Λοιπὸν ἀρέσκει εἰς τοὺς ἐπισκεπτομένους μικρὰ ἔκθεσις περὶ τῆς ζωῆς τῶν Ἑβραίων ἐν τῇ Ἐρφούρτη, τὸν 19-ὸν καὶ τὸν 20-ὸν αἰώνα.

Ἔκθεσις

Ἡ μικρὰ ἔκθεσις ἐν τῷ ὑπογείῳ ἀφιερωμένη ἐστίν εἰς τὴν ἱστορίαν τῆς τρίτης ἑβραϊκῆς κοινότητος ἐν τῇ προτευούσῃ τῆς Θουριγγίας, κατὰ τὸν 19-ὸν καὶ τὸν 20-ὸν αἰώνα. Ἔτη περὶ τὰ 350 μετὰ τὴν ἀναγκαίην ἔξοδον οἱ Ἑβραῖοι ἐπεστέφοντο ἐκεῖσε ἐκ τοῦ χρόνου 1800. David Salomon Unger ἔλαβε τῷ ἔτει 1810 ὡς ὁ πρῶτος Ἑβραῖος ἐκ τοῦ ἔτους 1453 τὰ δημοτικὰ πολιτικὰ δικαιώματα. Ὁ υἱὸς αὐτοῦ, ὁ Ephraim Salomon Unger, ἐγένετο τῷ ἔτει 1860 καὶ ἄστος ἐπιτίμιος τῆς πόλεως. Παραδειγματικὰ ἄλλοι γνωστοὶ ἄνθρωποι παρουσιάζονται, ἀπὸ τῆς περιόδου τῆς ἐντάξεως καὶ ἀφομοιώσεως διὰ ἀντισημιτικῆς ἐχθρότητος (ἤδη πρὸ τῆς μεταβιβάσεως τῆς ἐξουσίας εἰς τὸ Ἐθνικοσοσιαλιστικὴν Γερμανικὴν Ἐργατικὴν Φατρίαν τῷ 1933) καὶ τῆς συστηματικῆ ἐξόντώσεως τῆς ἑβραϊκῆς κοινότητος ἀπό τοῦ 1933 μέχρι τῆς ἀναβιώσεως τῆς ἑβραϊκῆς κοινότητος τῷ θήρει τοῦ ἔτους 1945 μετὰ τὸν πόλεμον.

Ἡ ἱστορία τῆς κοινότητος ἀντικατοπτρίζεται ταῖς πολλαῖς συναγωγαῖς ἐν τῇ Ἐρφούρτη. Ἐν τῇ έκθεσει, αἱ τρεῖς συναγωγαὶ παρουσιάζονται: ἡ Μικρὰ συναγωγή (1840) μετὰ τοῦ λούτρου, ἡ Μεγάλη συναγωγὴ (1884) καὶ ἡ Νέα συναγωγή (1952).

Δύο μικροὶ λύχνοι Χανουκὰ καὶ μενορὰ, ὅποια ἐχρήθησαν ἐν τῇ Ἐρφούρτῃ κατά τὸν 18ὸν ἢ τὸν 19ὸν αἰώνα, λέγουσιν τὰς ἰδίας ἱστορίας ἑαυτῶν. Ἐπίσης μανθάνεις ἐν ταύτῃ τῇ έκθησει περὶ τῶν τελετουργιῶν τοῦ Ἰουδαίων ἐπι τὸ πολύ.

Πηγή

Ἀγγελίαι περὶ τῶν Ἰουδαϊκῶν ἐν τῇ Ἐρφρούρτῃ

Βλέπε ἐπίσης

Παλαιὰ συναγωγή (Ἐρφούρτη)