Wp/grc/Μετίοχος καὶ Παρθενόπη
Τοῦτο τὸ λῆμμα γέγραπται τῇ Ἀττικῇ διαλέκτῳ.
| Μετίοχος καὶ Παρθενόπη | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||||||
|
Μετίοχος καὶ Παρθενόπη ἐστὶν ἀρχαῖον Ἑλληνικὸν ἐρωτικὸν διήγημα, θεωρούμενον ὡς ἕνα τῶν πρώτων παραδειγμάτων προφορικῆς διηγήσεως ἐν τῇ Δυτικῇ λογοτεχνίᾳ. Τὸ στιλ αὐτοῦ ὁμοιοῖ πρὸς τὸν Χαρίτωνος τὸν Χαιρέαν καὶ Καλλιρόην, χρονολογούμενον ἐν τῷ πρώτῳ αἰῶνι π.Χ. ἢ μ.Χ. Ἡ πλοκή σώζεται μόνο ἐν καταλοίποις παπύρων ἐκ Αἰγύπτου, ἀλλ’ ἡ ἐπιρροὴ αὐτοῦ φανερὰ ἐστὶν ἐν τῇ Ῥωμαϊκῇ Ἑλληνικῇ λογοτεχνίᾳ καὶ ἐν ταῖς εἰκόσιν τέχνας, ὡς μοσαϊκὸς ἐν Συρίᾳ καὶ Ζεύγματι τῶν ἡρώων ἀπεικονίζων.
Πλοκή
[edit | edit source]Ἡ ἱστορία γίνεσθαι ἐν πλαισίῳ ἱστορικῶν προσώπων, ἀλλὰ εἶναι κατὰ τὸν μῦθον. Ὁ Μετίοχος, υἱὸς τοῦ Μιλτιάδου, ἀντιμέτωπος ἐστὶ τῇ μητρυιᾷ Ἑγησιπύλῃ, ἣ τὰ ἑαυτῆς τέκνα προτιμᾷ. Φεύγων μετὰ τοῦ φίλου Θεοφάνους ἐκ τῆς Θρᾴκης Χερσονήσου, καταφεύγει πρὸς τὸν συγγενῆ Πολυκράτην ἐν Σάμῳ. Ἐκεῖ Παρθενόπην, θυγατέρα Πολυκράτους, ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἥρας ἀντιλαμβάνεται. Ἡ ἀγάπη αὐτῶν ἄμεσος ἐστίν, καὶ ἐν συμποσίῳ ὑπὸ Πολυκράτους διοργανουμένῳ ὁμιλίαι περὶ ἀγάπης τὸ κύριον μέρος τῶν σωζομένων κειμένων συνιστᾷ.
Λογοτεχνικὴ Σπουδή
[edit | edit source]Τοῦτο τὸ διήγημα ἀναγνωρίζεται ὡς ἕνα τῶν πρώτων Ἑλληνικῶν ἐρωτικῶν μυθιστορημάτων, ἔχον σημαντικὴν συμβολὴν εἰς τὴν διαμόρφωσιν τοῦ γένους τοῦ ἐρωτικοῦ. Θέματα ἀγάπης, μηχανορραφίας, καὶ κοινωνικῶν σχέσεων ἀντικατοπτρίζουσι τὸν πολιτισμικὸν χαρακτῆρα τῆς Ἑλληνιστικῆς περιόδου. Ἡ ἐπιρροὴ τοῦ ἔργου διαρκεί ἐν τῷ Ῥωμαϊκῷ αἰῶνι, καθὼς φαίνεται ἐκ τῶν τεχνῶν καὶ τῶν λογοτεχνικῶν ἀναφορῶν.
Περὶ Περσικῆς Μεταδόσεως
[edit | edit source]Τὸν 11ον αἰῶνα, ὁ Πέρσης ποιητὴς ‘Unṣurī’ μετέφρασεν τὸν μῦθον εἰς ἐπικὸν ποίημα, Vāmiq u ‘Adhrā, ὃ ἐγένετο ἐπιφανὲς ἔργον ἐν τῇ Περσικῇ λογοτεχνίᾳ. Τὰ ὀνόματα “Vāmiq” (ὁ ἐραστής) καὶ “‘Adhrā” (ἡ παρθένος) ἀντιστοιχοῦσι τοῖς Ἑλληνικοῖς Μετίοχον καὶ Παρθενόπην. Ὁ μῦθος, μεταποιῶν θέματα ἀγάπης καὶ χωρισμοῦ, βαθέως ἐν ἐκείνῳ τῷ πολιτισμικῷ πλαισίῳ ἀντέσχεν.