Wp/frs/Glôov

Unner glôov begript me mäisttiids äin fan däi menniğ föörmen fan 't sindaun of 't söyken nóó sindaund ferbinnens, wor bii fóóktiids 'n hooger macht, weesen of God in d' middent staajt, boomend up däi glooven in däi leer fan däi godgeleerthaid.

In 'n wiiderder sin mäint dat woord 'glôov' 'n mäien föörm fan gäistelkkaid, föylen un gedachten mit 'n beluuken tau d' sin fan 't leevend. Dit lööven kan aldo näit as 'n beluuken mit 'n macht, mit 'n ofbild d'r fan of mit 'n näit recht deefiinäärt begünsel of essens bekeeken worden. 'T gaajt düs näit pertuu um äin iidentiitäit, äin persoon.

In glooven, däi bloot äin enkeld God hebbent (moonooteejismus), proot't me fan 'godsdenst'; me löövt näit alleniğ an äin godhaid, man däint hum of höör ook. Bii glooven mit meer as äin god (pooliiteejismus) proot't me fan 'n 'goodendaum'. Ook dat word't fóók däint, bii föörbild döör 't brengen fan offers.

'T gift kiin wäitenskupelk ooveräinstemmen oover däi deefiiniisjoon fan däi begrip 'glôov'.