Wp/cnr/Ramo Nikov Martinović
Ramo Nikov Martinović, oficir i sekretar MUD-a i MP. Rođen je 1869. godine u Bajice u porodici Nika Dragova Martinovića ujaka kralja Nikole. Pravo ime bilo mu je Stevo. Osnovnu školu završio je na Cetinju. U cilju produžetka školovanja upućen je u septembru 1891. godine u Srbiju. Kao oficir narodne crnogorske vojske bio je na službi u Ministarstvu unutrašnjih djela Knjaževine Crne Gore. Kao činovnik bio je u sastavu Upravnog odjeljenja MUP-a. U MUP-u je napredovao do sekretara I klase, bio je dugogodišnji sekretar ovog Ministarstva. Kao oficir 1905. godine nalazio se na raspoloženje Katunskoj brigadi kojom je komandovao vojvoda i brigadir Đuro Petrović. Za načelnika Ministarstva pravde postavljen je 1909. godine. Tokom ove godine zastupnik ministra pravde bio je predśednik vlade Lazar Tomanović, tako da je Ramo Nikov faktični rukovodio ovim Ministarstvom do postavljenja novog ministra. Učesnik je Prvog balkanskog rata 1912-13. godine, kao i Prvog svjetskog rata 1914-16. godine kao potporučnik crnogorske vojske. Tokom 1916. godine interniran je do kraja 1918. godine u Austrougarskoj u logor Boldogason. Učesnik je Božićnog ustanka 1919. godine. Kao protivnik bezuslovnog ujedinjenja sa ostalim visokim oficirima i državnim službenicima bio je uhapšen u Centralno kaznenom zatvoru Jusovača u Podgorici 1919. godine u kojem je proveo više od godinu. Odlikovan je sa više odlikovanja među kojima Ordenom knjaza Danila za nezavisnost III i V stepena, Medaljom za revnost, Ordenom Sv. Save V reda (odlikovan kao penzioner 15. avgusta 1929) i drugih odlikovanja. Zasnovao je brak sa suprugom Marijom. Preminuo je 9. januara 1943. godine na Cetinju nakon teške bolesti tokom koje su ga liječili dr Milo Iličković i dr Milorad Jovanović, a sahranjen je u Bajice. Od njega se u ime Lovćenske brigade oprostio brigadir Ivan Bulatović. Nekrolog mu je izašao u »Glasu Crnogorca«.
Poveznice[edit | edit source]
Izvori[edit | edit source]
- Martinović, Srđa, Martinovići iz Bajica u Božicnom ustanku 1919. godine, Crnogorski anali, br. 12, Cetinje, januar 2017.