Wb/skr/گزر ڳئی گزران (نانواں حصہ)

ناول گزر ڳئی گزران لکھت عبدالباسط بھٹی

رات چرکے ستم تاں سویرے دیر نال نیندر اکھڑی، ٻال سکول روانہ تھئ ڳئے ھن،، بیگم صاحبہ، ٹی وی لاونچ اچ لت تے ڄنگھ رکھ، مسی مساڳ کر، ٹی وی دے چینل بدلیندی ٻیٹھی ھئ، آڄ موڈ چنگا ھس، حالی کم آلی مئ وی نہ آئ ھئ، میں اشنان کر باتھ روم توں ٻاھر آیم تاں بیگم دا بدلیا موڈ ݙیکھ حیران تھیم، اللہ خیر کرے میں تولیے نال بت پنجھیندا نال آ کھڑم، بیگم آڄ خیر تاں ہے جیا، خیر ہے، رات تہاکوں خیر ھئ، میں مسک ولدی ݙتی بیگم تیݙی مرضی اے، ٹھک ولدی ݙتس، ھاھا، میݙی مرضی ھوندی تاں توں روز رات دا تراے، ساڈھے تراے وڄے ولیں ھا

بیگم، تیکوں پتہ تاں ہے، غلابی شاہ ہک لمبے عرصے بعد ملیے، ہکے چولے دا. چیلا. ہے، حجیتا ہے، دلبر ہے، او ملیے تاں پراݨیاں یاداں دے در کھل ڳن، بیگم ایمان نال ݙس جے تیݙی ٻہوں قریبی سہیلی ابڑ غت آ ملے،  جیندے نال تیݙیاں اݨ کھٹ یاداں ھوون،  تیݙے جزبات کیا ھوسن، 

میݙی ڳالھ سݨ او چپ کر ڳئ، ول لحظے بعد ٻولی، ھا ڳالھ تاں تہاݙی ٹھیک ہے، لیکن ہک ݙینہہ ھوندے ݙوں ݙینہہ ھوندن روز، روز تاں ملاقاتاں نی ھوندیاں بیگم، تیݙی ڳالھ ٹھیک ہے، لیکن مرداں دامعاملہ مختلف ھوندے، اچھا، تہاݙا مامعلہ مختلف ھوندے تے ساݙا، بیگم، چھوڑ ایں ڳالھ کوں خیر ہے آڄ تاں سویرے سویرے سنگری ٻیٹھیں، ھاھا، اڳے میں ایویں ودی ھوندی ھم، تیکوں تاں فرصت کائینی جو کݙاھیں ذال دے تعریف چاء کریں، ترٹ مرے جݙاں دا غلابی شاہ آے ساݙی ساری روٹین خراب تھی ڳئ اے، ھݨ ایہ میکوں ٹھیک تھیندی نی لڳدی، ہیں او کیویں اچھا توں بھولا ہیں، بندہ پرے تھیندے تاں ول دل وی پرے تھی ویندے، پہلے میں تیݙے نال سمدی ھم میکوں ٻانھ سرھاݨا ݙیندا ھانویں، میں تیݙے تے لت ولا سکھ دی سمدی ھم، ھݨ میں تیݙے پٹھے کرتوتاں دی وجہ توں تیݙے پتر نال سمدی ھاں اونکوں ٻانھ سراندی ݙیندی ھاں، او میݙے تے لے رکھ زور دا چنبڑ پوندے، میکوں وی اسیس آندی اے، بس ھݨ توں ٻڈھڑا تھی ڳئیں، آپݨا کوئ ٻیا بندوبست کر کیا مطلب، میݙا مطلب اے ھݨ کلھا ستا کر، میں مسک آکھیا،

بیگم رات کیوں نیوی آئ، 

اچھا، جیڑھیلے تیݙی مرضی ھووے توں ٻولیں نہ. ٻولیں، میں کوئ تیݙی نوکراݨی تھوڑی آں جیڑھیلے تیݙی مرضی ھووے توں حکم چلائ آویں، بندہ نال ٻاھندے، ݙکھ سکھ پچھدے، حال حوال ونڈیندے، پیار محبت دیاں ڳالھیں کریندے تاں بندے دا موڈ بݨدے، ھا بیگم ، ڳالھ تاں تیݙی ٹھیک ہے ھݨ کیا پروگرام ھے، ٻال وی سکول ٹر ڳن، کم آلی مئ وی حالی کینئ آئ، گھر وی کلھا ہے جے کوئ مہربانی تھیوے تاں بیگم مسک ولدی ݙتی، منہ کیا سوھݨا ھئ، خیر نال کنڈ ݙیکھاؤ آڄ تہاکوں دفتر توں دیر نی تھیندی پئ، میں اڳوں ودھ زوریں نال بھاکل پاوݨ تے مٹھا ݙیوݨ دی کوشش کیتی ٹھیک ھوں ویلے کم آلی مئ اندر آ وڑی، میں کپڑے بدلا تیاری کر بریف کیس تے موٹر دی چاٻی چاتی، ٻاھر نکلݨ توں پہلے ہک واری کنڈ ولا پچھوں تے ݙٹھم،تاں بیگم مسک تے ہتھ اتے کیتے تےزور دی آلس بھنی، میں مسک آکھیا، اچھا بیگم ول رات اوں کھل ولدی ݙتی، جے رات ویلے سر گھر ول آیوں تاں، میں کارسٹارٹ کر ٻہر نکل آیم ول پچھوں تے ݙٹھم تاں بیگم برآمدے اچ کھڑ.میکوں ݙیہدی کھڑی ھئ، میں وی کار اچوں ہتھ کڈھ بئ بئ کیتا رات اساں موڈ اچ ھاسے تے سویرے بیگم، کئ ݙینہہ دی ٹینشن دے بعد بیگم دا نہ چھڑا سدھے منہ ڳالھ کرݨ بھل بݨ جڑ تے سامݨے آوݨ ساکوں جیوݨ دی جاڳ لائ، میں کار چھک گھروں ٻاھر نکلیم تاں خوشی کنوں پھنڈیا نہ مانداھم جے گھر آلی موڈ اچ ھووے تاں سمجھو تساں ݙوں جہان دی نعمت کھٹ گھدی، میں ول ول مچھاں کوں وٹ ݙتا، ہتھ دیاں انگلیں نال والاں اچ کنگھی ݙتم، تے قدرت دے مست نظاریاں دی چس چیندا فیض آباد دے رستے اسلام آباد اچ وڑ ڳیم، دفتر ونجݨ کنوں پہلے آڈٹ اینڈ اکاونٹس دے دفتر کجھ کم ھا، میں اݙھائیں کار چاء موڑی، کار پارک کر اڄاں پارکنگ اچ ودا ھم جو بلکل میݙے نال ھک بندے کار آکھڑائ تے ٻولیا وؤے کامریڈ باسط بھٹی ہیں، میں کنݙ ولا ݙٹھا تاں وقاص تونسوی میݙے سامݨے کھڑا ھا، اونکوں ݙیکھ حیران تے پریشان تھی ڳیم، تے اینکوں وی،، ثمینہ،، دی کرامت سمجھیم، جݙاں دی ثمینہ نال ابڑغت ملاقات تھئ اے مدتاں دے وچھڑیے سڄݨ ہک ہک کر ملدے آندن، ،، ووے تونسوی جیندا ودیں،، اوں میکوں بھاکل پیندے ہووے ولدی ݙتی، ، تئیں کیا سمجھیا ھا،، میں تاں سمجھیا ھا مر ڳیا ھوسیں پتر، تونسےآلے ہیں، تیکوں تاں سارا پتہ اے، ایں ڳالھ تے اساں رل زور دا ٹہکارا ماریا، ھا، یار مرتاں ڳے ھووں ھا لیکن، مارݨ آلے کنوں بچاؤݨ آلا ݙاݙھا ھے، حال کر اسلام آباد کیویں، پہلے ایہ ݙس توں اسلام آباد کیویں، میں آکھیا یار، آ کنٹین تے ٻہہ گزریاں یاد کریندے ہیں، تیکوں جلدی تاں نی نہ نہ بس اتھاں تھوڑا کم ھا آ ول کنٹین تے ونج ٻیٹھوسے، ویٹرآ ڳیا، ٻچہ ݙوں ادھے،، تے نال کجھ رس کیک گھدی آ سیں، ایہ ادھے کیا ھوندن،، پتر، توں کتھوں دا ھئیں سیں، جلال پور پیروالے دا وؤے پتر، لسوڑی دا تاں نیوی کائناں، چاچا سیں،، نوناں،، دی وستی دا ھا، اچھا اچھا، ول تیکوں آدھے دا کیا پتہ، ٻچہ، ݙوں کپ چاء تے چنگے رس کیک گھن آ، حاضر سر ھاں بھائ تونسوی ھݨ حال ݙے یار پہلے ایہ ݙس توں آسلام آباد اچ کیویں جند میݙی، میں اتھاں ایف بی آر. اچ کئ عرصے کنوں جاب کرینداں، اچھا اچھا یار حد نی مک ڳئ میں وی ہک مدت کنوں اتھاں ہک این جی او اچ کم کرینداں لیکن ساکوں ہک ݙوجھے دا کوئ پتہ کائینی، وؤے تونسوی،

ھینکوں تاں حیاتی آھدن

ھا یار بندہ یونیورسٹی اچوں نکلݨ دے بعد تیلا، تیلا تھی ویندے، ول روزی روٹی دے رولے اللہ ڄاݨے بندے کوں کتھاں کتھاں گھن ویندن، باسط، زندگی ھئ وی اوھا ھݨ تاں بس ݙینہہ پورے ودے کریندے ہیں، حال ݙے یار، آپݨے سپانسر تے دلبر، غلابی شاہ دی کوئ خیر خبر تونسوی صاحب، جوان جیندا ھے، آڄ وی انویں چس اچ ھے بلکہ پہلے توں وی زیادہ چس اچ ھے، اچھا، ھونداکتھاں ہے صبر کر. یارݙسینداں پہلے توں ایہ ݙسا. ضیاآلحق دے عزاب کنوں کیویں بچیوں، میں تاں سچی ڳالھ اے معافی نامہ لکھ تے جان چھڑائ، تے کامریڈ آکھواوݨ وی چھوڑ ݙتم کجھ عرصہ ایݙے اوݙے نوکری دی ڳول اچ رھے ڳیم، لیکن تونسوی صاحب آ،

ایجینسیاں ول وی پیرا چئ رھے ڳیاں، کاکا، ضیالحق کاݨا ھا وݙا مردار، توبہ اللہ معافی ݙیووے، 

تونسوی، توں سݨا تیݙے نال کیا گزری بھٹی صاحب آ،

 مارشل لا کیا لڳا کامریڈاں کیتے قیامت دی گھڑی ھئ، سارے یار کھینڈو کھینڈ تھی ڳیوسے،  روزساݙے گھراں تے چھاپے ھوون گھر آلے پریشان، محلے آلے پریشان، کاݨے دے ہر کارے ہر جاء ترامݨ تپائ ودے ھن، میں روز کیہں ویلے کتھاں کیہں ویلے کتھاں، کئ ݙیہاڑے کروڑ لال عیسݨ سیں دی درگاہ اچ پناہ ونج گھدم، اخبارں تے سنسر ریڈیو توں کوئ پتہ نہ لڳے، ہر ویلے ریڈیو ٹی وی تے قرآن شریف دی تلاوت تھیوے، نیوز کاسٹراں دے سراں تے بوچھݨ آ ڳے، او شودیاں آکھ چاء خبر نہ پڑھ سڳدیاں ھن، کوئ عجب ڈرامہ ھا جیڑھا رات ݙینہ سٹیج تھیندا،  ھک دفعہ ایہو پتہ لڳا جو غلابی شاہ دے والد ہتھ پیر مار، آپݨے تعلقات استعمال کر غلابی شاہ کوں معافی گھنا ݙتی تے بعد اچ آپ ضیالحق دی مجلس شوری دا ممبر بݨ گیا، 

بھٹی صاحب آ، ساݙے کجھ کامریݙ ضیا کاݨے دے مظالم توں تنگ تھئ ملک چھوڑ ڳے، میں تیکوں وی کئ واری ملݨ دی کوشش کیتی لیکن ایہو پتہ لڳا جو گھر کائینی بھٹی صاحب آ، . میݙا ہک بھرا لندن پڑھݨ ڳیا ول اتھائیں شادی کر گھدس اوندے نال میݙے گھر آلیاں رابطہ کر منت کیتی جو ابا، بھرا دی زندگی بچاء، بس سیں کوئ قبولیت دی گھڑی ھئ میں اوکھے سوکھے لندن پڄ ڳیم یار آ لمبی کہانی ھے، اتی دیراچ چاء آ ڳی میں پچھیا وقاص خاں، یار، تونسے وی چکر لڳدے یا کائیناں، او ادھے آلا رواج وی ودے یا مک ڳے یار سب کجھ انویں دا انویں ھے لیکن اساں اوھے نی رھے ڳے، تونسے دے زکر تے اوندے ھنجوں تر آے، میں وی ݙکھارا تھی ڳیم، تونسے گزرے ݙینہہ یاد آے تاں دل ݙاڈھا مونجھا تھیا، باسط سیں،

لمبی کہاݨی اے، یار ایہ میݙا ویزٹنگ کارڈ ھئ، آی الیون اچ میݙا دفتر ھے، حالی مؤکل نمہی منگدا ول کٹھے ہیں، 

وقاص تونسوی آپݨے دفتر ڳیا تے میں آپݨے سیاݨے آھدن اللہ کرے سویرے سویرے کوئ چنگا بندہ متھے لڳے آڄ سویرے سویرے بیگم صاحبہ جینویں ھار سنگار کر مٹھا آلا ساکوں جیوݨ دی چس ݙتی اے اوندا اندازہ صرف اوھو لا سڳدے جیندی رسی سواݨی آپے منیج پووے، ھݨ ڄݨے وݨے کوں ایں خوشی دا کیا اندازہ، حا لانکہ کیہں شاعر فرماے، رٹھے یار ݙاڈھے اوکھے منیندن منتاں تے زاریاں، ترلے کریندن ایہ ساݙا وی. کئ سالاں دا تجربہ ہے، ذال دا بغیر وجہ دے رسݨ، منیجݨ، بغیر ݙساےپیکےٹر ونجݨ، کاوڑ اچ ٻالاں کوں،، دڳݨ،، آپݨیاں بھݨیں بھراوں دے آوݨ تے بھڄ بھڄ تے کم کرݨ، خدمتاں داریاں کرݨ، سس، نناݨ یا ݙیراݨی دے آوݨ تے بیمار تھی ونجݨ، سر ٻدھ تے سم پووݨ، آئینی، شرعی تے قانونی استحقاق ہے، جے بیوی سویرے، سویرے مٹھاآلا، ناز نہورے نال تہاکوں دفتر ٹورے، تاں معجعزے آپے تھیندن، میں تاں خیر،، ثمینہ،، دے اچاچیت ملݨ تے جیڑھی مستی اچ ھاں او میݙے قاری کوں، میݙے اللہ سیں کوں یا میکوں پتہ ہے، جے آپݨی ذال وی بندے کوں چنگی لڳݨ پے ونجے تاں سیاݨے آھدن اینکوں قیامت دی نشانی سمجھو، ایہ لوکاں دا تجربہ تے راے تھی سڳدی اے، میں آڄکل ݙاڈھا خوش آں کیوں جو خوشی دے آوݨ تے ونجݨ دا کوئ پتہ نی لڳدا، آڄ،، وقاص تونسوی دے اچاچیت ملݨ کوں وی، ثمینہ، دی کرامت سمجھداں، تساں بھانویں اینکوں میݙی بیوی دی کرامت وی سمجھ سڳدے ووے، وقاص تونسوی، ساݙا یونیورسٹی دا دلبر اے، میں ایں ڳالھ دا سچے دل نال اعتراف کرینداں جو ساکوں وقاص ہر چنگی تے نویں کتاب پڑھیندا ھا، چنگی چرس وی ایہو پلیندا ھا، ایہ ٻئ ڳالھ ݙوجھے تونسویاں وانگوں رعایت کائیناں کریندا ھا،. جے کیہں ڳالھ تے اختلاف ھووس ھا تاں منہ تے آکھ ݙیندا ھایار، تساں ٻہوں جاھل ھیووے، اساں وی احترام اچ سر سٹ ویندے ھاسے کیوں جو ھک سیاݨے ساکوں آکھیا ھا بھٹی صاحب کیہں. پڑھیے لکھیے تونسوی نال بحث نہ کریں، اساں ایہ ڳالھ پلے ٻدھ گھدی تے آڄ زونکی ودے ہیں، وقاص کلاس دیاں سرگرمیاں اچ وی حصہ گھندا ھا، ڈیبیٹر وی شاندار ھا، آے ݙیہاڑے جماعتیاں نال اکھڑ اکھڑا تھی ویندی ھس، بہادر بلا دا ھا یا کیہں نہ کیہں دا سر کھول ݙیندا یا کھلوا کھڑدا، ہیں سانگوں کامریڈ غلابی شاہ،، کامریڈ ھاوس،، اچ فسٹ ایڈ دا سارا سامان رکھیا ھویا ھا، ھک دفعہ ہاسٹل ٻیٹھے ھاسے جو ٻاہروں شور بلند تھیا، فائیرنگ دی آواز آئ پتہ ایہو لڳا جو صحالین، مان خاں لغاری،، کوں آڈھیندے پن، ایہ ڳالھ سݨ وقاص تونسوی نعرہ لایا ایشیاء سرخ ھے انقلاب زندہ باد سامرجیت مردہ باد رجعت پسندی جاوے، جاوے انقلاب آوے ای آوے باقی سارے موجود سنگتیاں نعرے دا جواب ݙتا تے میدان جنگ ونجݨ کیتے کھڑے تھی ڳے، غلابی شاہ آکھیا وؤے اٻہالے نہ تھیوؤ، رات دانش خاںملے زائ خود ڈس ڳے جو ساݙے کول اسلحے دی نویں کھیپ پڄ ڳئ اے، یاراں کوں ݙسا ݙے پنگے توں بچسن، لیکن، وقاص تونسوی آکھیا واہ سیں واہ، انھاں کول اسلحہ ہے تاں ساݙے کول ݙنݙکے سوٹے ھن ھݨ آر یا ہار، ݙٹھی ویسی، او بھڄ تے. بسترے تلوں ݙاہ ٻارھاں ݙنڈکے کڈھ آیا، ٻاہر شور مٹھا تھی ڳیا ھا، فائیرنگ داآلا رک ڳیا اساں ݙاہ ٻارھاں چھوکرے، نعرے لیندے وقعوے آلی جاء پڄ ڳیوسے اساں جماعتیاں کوں موٹر سائیکلاں تے ھوائ فائیرنگ کریندے تے ٻھڄدا ݙٹھا، ساݙا سردار،،، وقاص تونسوی،، ھا، لڑݨ مرݨ کنوں کڈاھیں نہ ݙریا، اونکوں ݙیکھ جماعتیے بھڄݨ دی کریندے ھن، اچاچیت ھک زور دار آواز آئ بھایوں بھاگو، وقاص، آیا، ایں دوران ھک صالح ݙر کنوں گولی چلائ، گولی سدھی وقاص تونسوی دے کھٻے پیر اچ آ لڳی، رت داپھونگاراچھٹا تے موقعے دے موجود سارے طالب علم ݙر ڳے کجھ لک ڳے کجھ بھڄ ڳے کامریݙ سارے حوصلہ کر کھڑے رھے ڳے،. مان لغاری ٹھک پک وقاص کوں مونڈھے تے چاتا، حالانکہ تازی مار کھادی پیا ھا، تے سدھا،، ابوبکر ہال،، کامریڈ،، ھاوس اچ چاء آیا مان لغاری دے سارے کپڑے رتو رت تھی ڳے، غلابی شاہ ٹھک پک فسٹ ایڈ دا سامان کڈھ جوان دی رت صاف کر. پٹی ٻدھی، مجال ایں دوران وقاص شور مچایا ھووے یا بے ھوش تھیا ھووے جیڑھیلے پٹی تھی ڳیوس جوان پاݨی منگیا مان خاں پاݨی آ پلایا وقاص زور دا نعرہ لایا سرخ ھے سرخ ھے ایشیا سرخ ھے ساریاں رل ولدی ݙتی وقاص تیرے خون سے انقلاب آے گا ، ایں دوران ھک نینگر آکھیا یار، ہاسٹل اچ پولیس وڑ آی ھے، آپݨے آپݨے ݙنڈکے سوٹے سنبھال گھنو وقاص آوݨ ݙیو پہلے آپݨے پیو واں کنوں اسلحہ برآمد کرن، ایݙے کیا کرݨ آندے پن، پولیس گونگلواں توں مٹی لاء چلی ڳئ تے اساں رات چرکے انھاں دے خلاف ایف آی آر ونج درج کرائ ھے ھے، کیا زمانہ ھا، کیا یار ھن، کیا نظریات ھن ھݨ تاں نوکری تے ٻالاں سارے وٹ کڈھ ݙتن ھݨ تاں آپݨی ذال ای دڑکا ݙیوے تاں ساء سک ویندے یاداں بندے دی حیاتی دا سمل ھوندن، میں پہلے عرض کیتے جینویں ای اساں یونیورسٹی توں نکلدے ہیں ساݙی حیاتی دا ہک نواں سفر شروع تھی ویندے، اساں جݙاں سکول پڑھدے ھاسے تاں او زمانہ وی کیا زمانہ ھا یونیورسٹی تاں خاباں خیالاں دا جہان ھا، روز کوئ نہ کوئ تقریب، بݨیے جڑے نینگر، ھار سنگار کر آیاں چھوہریں، حوراں پریاں ٹولے ٹولے، حسن دیاں حیلاں برھوں دے جھولے، وستی دا پرائیمری سکول، سکول اچ شراتاں، استاد دا دیر نال آوݨ، ساݙا نال چویڑے دی کندھ تے چڑھ اونکوں گھوڑی سمجھݨ، ھوں زمانے تاں ٹاٹ ای ݙاڈھے اوکھے ہتھ آندے ھن اساں آپݨے آپݨے گھروں پڑچھے یا تروڑے چاء آندے ھاسے ول جتھاں روز ٻاھندے ھاسے اوھا جاء ساݙی مل خرید تھی ویندی ھئ، ایں جاء تے ٻاھوݨ کیتے لڑ وی پوندے ھاسے، چھٹی دے بعد گھر آ کݨکیں دے ناڑ اچ مال چھیڑ ویندے ھاسے، ھوں زمانے چرانداں ڈھیر ھوندیاں ھن، رڑھیں کھوواں نال پیچدیاں ھن، ساݙی وستی دے چدھاروں وݙے وݙے باغ تے بغوچیاں ھن، ساݙا ھک یار ھا نبلہ ناں تاں اوندا نبی بشک ھا لیکن سارے اونکوں نبلہ سݙیندے ھن ھا ٻہوں شیطان دی ٹاکی اساں سکولوں ول ݙاتے رام آلے باغ اچ بھڄ ونجوں ھا باغ دے پراݨے امباں دے کھولیاں اچ طوطے ٻچے کڈھی پے ھوندے ھن، اساں امباں تے چڑھ طوطیاں دے ٻچے چاء آندے ھاسے، کراڑاں دے ونجݨ دے بعد ایہ باغ جان محمد قریشی کوں الاٹ تھی ڳیا، اوندا نوکر ہر ویلے باغ اچ موجود راھندا ھک دفعہ میں تے نبلہ لکدے لکدے ھک امب تے چڑھ انبلیاں پٹیندے ٻیٹھے ھاسے، تتی ݙوپہر ھئ، اتوں جاناں قریشی آ ڳیا، اساں جھولی امبلیاں دی بھری ٻیٹھے ھاسے، اوں آ ھکل ماری، ابے لونڈے کون ھو، نبلے میکوں مندا کڈھ آکھیا وؤے باسط آ

کنڈ آ ڳے ٹپا مار،. بس سیں اساں ٹپا مار بھڄ پیوسے اساں اڳوں تے او پچھو

ابے لونڈے رک جاؤ، مار دونگا اساں کنڈ ولا ای نہ ڈٹھا، او تھوڑی دیر بھڄیا آڳوں لڳس جو تھڈا منہ دے بھرنے ااونج پیا، اساں بھڄ تے کھوہ دے پلے اچ لک ڳیوسے تے امبلیاں بھوں اچ پور ݙتوسے، کیہں پراݨے سنگتی دا ملݨ کیہں واقعے دا تھیوݨ یاداں دی دری کھول ݙیندے، آڄ وقاص تونسوی دی ملاقات ساکوں ھک واری ول یونیورسٹی دے ہاسٹل گھن ڳئ، میں دفتر ویندے ویندے کئ واری،، ثمینہ،، کوں آپݨی گھر آلی کوں یاد کیتا تے سوچیم، اللہ سیں آں خیر ھووے آڄ وچھڑیے یاد آندے پن، آڄ بیگم وی ویلے سر گھر آوݨ دا حکم ݙتے، ھݨ کراں تاں کیا کراں، ھک پاسوں یار ݙوجھے پاسوں زندگی دی ساتھی، آڄ کئ ݙینہہ دے بعد اوندا مسی مساڳ کرݨ میکوں ݙیکھ تے آلس بھنݨ، حالی میں دفتر کائیناں پناں ھم کئ کئ یاداں میݙے نال سفر اچ ھن ھک دل آکھیا آڄ دفتروں چھٹی کر واپس گھر ونجاں گھر آلی خوش تھی ویسی، ٻال وی سارے سکول ھوسن، آڄ دا ݙینہہ وی سہاڳ دا ݙینہہ تھی سڳدے، ول سوچیم بجٹ آوݨ آلا ھے دفتر اچ کم دا زور ھے، کوئ ڳالھ نی آڄ غلابی شاہ کول کایناں ویساں،اڄ ویلے سر گھر ویساں، آب پارہ اچوں گھر آلی کیتے پھلاں دے ھار گھنساں،? مغرب دے بعد اونکوں ٻالاں نال سیر کرویساں، پیزہ ھٹ تے گھن ویساں ول رات ٻالاں دے سمݨ دا انتظار، جیڑھیلے سارے سم ویسن ول، بختاں آلی کوں ٻانھ سراندی ݙیساں، آڄ ول کئ ݙیناں بعد سہاڳ رات ھوسی ایہ سوچاں سوچیندے میں دفتر پڄ ڳیم