Wq/pnb/شاعری

ساہت دا تاج شاعری اے

• میٹتھیو آرنلڈ

شاعری = ودیا بول ودیا ترتیب چ

• سیمویل ٹیلر کالرج

ٹنڈاں سکیاں ویکھ کے سرت آئی ایویں کھوہ خیالاں دے گیڑدے رۓ

وقت آیا تے گوئی ناں میت بنیا ایویں اپنے پراۓ نکھیڑ دے رۓ

زلفاں سمج کے چھتے نوں ہتھ پایا کی پتہ سی پؤر اے مکھیاں دا

توں فیر وی حوصلہ ویکھ ساڈا رئیاں ڈنگدیاں تے اسیں چھیڑدے رۓ

کھڑی دیندی آن سنیڑے ایناں لوکان کو

اللہ آن وساوےسی ساڈیاں چھوکاں کو

پیر پیئمبراں سلطان سکندراں میں مرگئی وے میں مرگئی

بھلا کیا میں ڈساں ایناں لوکاں کوں اللہ آن وساوے ساڈیاں جھوکاں کوں

کیں کوں جاکے دکھ سناواں کوئی نئیں مینڈا

ہاۓ ترس نئیں آندا اینان لوکاں کوں

اللہ آن وسےسی ساڈیاں چھوکان کو

ہاۓ کج تے دسا ایناں لوکاں کوں

چھڑن منجھیاں رنگن کٹیاں چھاتاں پلاواں

ہاۓ کیون میں وڈہاں ایناں لوکاں کوں

اللہ آن وساوے ساڈیاں جھوکاں کوں

تارے ڈب گۓ نیں رات مک گئی اے

گلاں مکیاں نغین اجے پیار دیاں

نیکاں دے سنگ نیکی کرۓ نسلاں نئیں بھلاندے

بریاں دے سنگ نیکی کرۓ الٹا ضعف پہچاندے

تیری ماں بولی اے بیبا! ککھاں وانگ ناں رول پنجابی

پڑھ پنجابی، لکھ پنجابی، غیرتمندا بول پنجابی

'سانوں پگاں پھبدیاں نیں

ساڈی وکھری ٹور نوابی

ساڈی قوم اے شیراں دی

سانوں کیندے لوک پنجابی

آ ڈھولا چکوال ونجاں

کوئ سفر پہاڑی دا

کی میں علاج کراں

اس عشق بیماری دا

جواد احمد

او کیندی اے سیاں میں تیری آں

اکھیاں وچ رینی آں تیریے دل وچ وسنی آں

ہولے ہولے پلکاں دے اولے میں ہسنی آں

تیری ہیر میں تیری سوہنی تیری سسی آں

• عاشق، چور فقیر خدا توں منگدے گھپ ہنیرا = اک لٹاوے، اک لٹے، اک کہدے سب کچھ تیرا

غلام فرید

ویکھ فریدا مٹی کھُلی

مٹی اُتے مٹی ڈُلی

مٹی ہسے مٹی رووے

انت مٹی دا مٹی ہووے

نہ کر بندیا میری میری

نہ تیری نہ میری

چار دناں دا میلہ دنیا

فیر مٹی دی ٹیعری

شاعری

توں پاک خدا دی چاہ ورگا ....
میرے پنڈ نوں جاندے راہ ورگا ....
تینوں بھُلیے وی تے کنج سجنا ....
توں آندے جاندے ساہ ورگا ....

کم سارے چھڈ ماہیا
کنک پک گئی اے،
پہلے انوں وڈ ماہیا

پنجابی ماہیے

-چھلا میرا جیوے ڈھولا -

چٹا کْکڑ بنیرے تے
کاسنی دوپٹے والیے
منڈا صدقے تیرے تے

• پھٹی ٹْٹ گئی ٹانگے دی
  

جے میرے کول کیمرہ ہووے
فوٹو کھچ لواں جاندے دی

• کوٹْھے تے سپ ریندا
  

بنے بنے نہ پھر وے
لوکاں نوں شک پیندا

• سونے دا کیل ماہیا
  

لوکاں دیاں روون اکھیاں
ساڈا روندا اے دل ماہیا

• سونے دی اٹ ماہیا
  

رب تینوں قلم دتا
اینے ظلم نا لکھ ماہیا

• کوئی سونے دا کیل ماہیا

ذات نہ رلدی چنا- رل جاندے نیں دل ماہیا

• پھل پک گئے ککراں دے

رب سونے میل دتا-- ہن کدے نئیں وچھڑاں گے۔

• کوئی وکن ملوک آئے

انج برباد کیتا اے سانوں ویکھن لوک آئے

• کوئی کَتنی آں روُں ماہیا

او اک چنگا توں لگدا ایں دوجا وی توں ماہیا

• دو کاراں بزار آیاں

جھڑک نہ دے سوہنیے-- اکھاں کرن دیدار آیاں

• روٹی اتے قیمہ اے

تسی بھانویں سڑدے روؤ ساڈا پرسوں ولیمہ اے

• باگے وچ آیا کرو

کنگی شیشہ میں دینی آں تسی ٹنڈ لشکایا کرو

• کچی بنی اتے بے گئے او

تسی بڑے لیچڑ او ساڈے پچھے ای پے گئے او

• ہاراں دیاں پنج لڑیاں

تیرا پچھا نئیں چھڈنا بھانویں لگ جان ہتھکڑیاں

• تسی سیکل چلاندے او

او تہاڈی کی لگدی جنوں نال بٹھاندے او

• اسی سیکل چلاندے آں

او تیری سس لگدی جنوں نال بٹھاندے آں